نکات طلایی برای سلامت دندان‌ها از فواید حفظ بهداشت دهان و دندان بسیار خوانده و شنیده‌ایم و همه به خوبی می‌دانیم اهمیت سلامت این عضو از بدن به اندازه‌ای است که پزشکان سلامت دهان و دندان را کلید سلامتی تمام اعضای بدن می‌دانند. در این مطلب، شما را با نکاتی که از رازهای مهم حفظ سلامت دند‌ان‌ها هستند و معمولا دندان‌پزشکان در مطب خود فرصت و فراغتی برای گوشزد کردن آنها به شما ندارند، آشنا می‌کنیم. - اگر بعد از هر وعده غذایی مسواک نمی زنید، حداقل شب ها قبل از خواب حتما مسواک بزنید. - بعد از غذا خوردن، با نخ دندان حاوی فلوراید، بین دندان‌ها تمیز شوند. - مصرف دخانیات را ترک کنید. کشیدن سیگار یا استفاده از تنباکو خطر ابتلا به سرطان دهان و پوسیدگی دندان ها را افزایش می دهد. استعمال دخانیات می تواند موجب بوی بد دهان و زرد شدن دندان ها هم بشود. - مواد غذایی شیرین را کم مصرف کنید. عدم رعایت بهداشت دهان و دندان به تشکیل لایه میکروبی (پلاک) در دندان منجر می‌شود. دو تا پنج دقیقه بعد از استفاده از مواد قندی و غذا، اسیدهای مخربی در اثر فعالیت میکروب‌های موجود در لایه میکروبی تولید می شوند و به مدت 20 دقیقه تا یک ساعت در دهان باقی می‌مانند. تولید مكرر این اسیدها موجب فرسایش سطح مینای دندان ها شده و موجب تشكیل حفره بر روی آن می‌شود. پس سعی کنید تا حد امکان خوراکی های شیرین را کم بخورید یا بعد از مصرف آنها حتما مسواک بزنید. - رژیم غذایی متعادلی داشته باشید. كمبود موادمعدنی و ویتامین ها می تواند سلامت دهان و دندان شما را همانند سلامت عمومی‌ بدنتان، تحت تاثیر قرار دهد. به طور منظم جهت معاینه و کنترل دندان ها به مطب دندانپزشک مراجعه کنید. شما باید در مورد تعداد مراجعات منظم خود به دندانپزشک با او صحبت کنید. برخی افراد در مقایسه با بقیه به جلسات بیشتری نیاز دارند - استفاده از آدامس‌های بدون قند، پس از مصرف غذاهای شیرین یا تنقلات به مدت 5 تا 30 دقیقه توصیه می‌شود. - استفاده از خمیر دندان ‌های حاوی فلوراید مناسب همراه با مسواک توصیه می‌شود. - شستن دهان با آب‌نمک ممکن است مفید باشد، اما جایگزین روش‌های پیشگیری فوق‌الذکر نمی‌شود. - دندان‌های شیری کودکان تا سن 11 تا 12 سالگی باید تحت کنترل باشند. - کشیدن دندان‌های شیری منجر به از دست رفتن فضای دندان‌های دایمی زیرین می‌شود و نیاز به درمان‌های ارتودنسی را واجب می‌کند. - به محض رویش اولین دندان دایمی در سن 6 تا 8 سالگی کودک، باید شیارهای آن از نظر ابتلا به پوسیدگی مورد معاینه قرار گرفته و در صورت لزوم بسته شوند. - در صورتی که ناهنجاری‌های دندانی یا فکی در والدین یا بستگان کودک به صورت ژنتیکی وجود داشته باشد، بهتر است کودک از سن 10 سالگی تحت کنترل دندان‌پزشک متخصص کودکان یا ارتودنسی قرار گیرد. - وجود فاصله بین دندان‌های شیری معمولا طبیعی است و نباید موجب نگرانی والدین شود. کمی بی‌نظمی و درهم‌رفتگی دندان‌های پایینی در سنین 8 تا 9 سالگی معمولا طبیعی است و به مرور برطرف می‌شود - درد نکردن دندان‌ها، الزاما بیانگر سالم بودن آنها و نداشتن پوسیدگی نیست. - دندان درد شدید، نشان‌دهنده تخریب وسیع عاج و عصب دندان است و احتمال نیاز عصب‌کشی دارد. - قسمت‌هایی از دندان که در معرض پوسیدگی بوده‌اند، در صورت رعایت بهداشت دهان، موادمعدنی را جذب می‌کنند و پوسیدگی متوقف می‌شود. - هر تغییر رنگی روی سطح جونده دندان‌ها، الزاما پوسیدگی نیست و نیاز به ترمیم ندارد. - در صورت ترمیم دندان با مواد فلزی غیرهمرنگ (آمالگام)، احتمال حساس بودن دندان به سرما و سایر محرک‌ها ظرف مدت 45 روز تا 2 ماه وجود دارد. - در صورت ترمیم دندان با مواد همرنگ، حساسیت دندان‌ها بیش از یک هفته قابل‌توجیه نیست و باید بررسی شود. - در صورتی که پس از ترمیم دندان خود احساس بلندی در آن دندان می‌کنید، در اولین فرصت به دندان‌پزشک خود مراجعه کنید. - بلندی ترمیم می‌تواند سبب حساسیت به سرما و گرما یا سبب شکستگی ترمیم یا دندان شود. - در مراحل اولیه پوسیدگی دندان که بیشتر به صورت حساسیت به شیرینی یا سرما نشان داده می‌شود، به دندان‌پزشک خود مراجعه کنید. - پس از بروز دندان درد شدید ناگهانی و شبانه که بعضا با داروهای مسکن نیز آرام نمی‌شود، دندان نیاز به عصب‌کشی پیدا می‌کند. - ظرف مدت 3 هفته پس از پایان عصب‌کشی، حتما باید پانسمان با مواد ترمیمی دایمی، جایگزین شود. دندان‌های عصب‌کشی شده به دلیل از دست دادن بیشتر بافت‌های خود، بسیار ضعیف ‌شده و مستعد شکستن هستند - پس از عصب‌کشی، خوردن غذاهای سفت ممکن است سبب شکستن دندان شود. - بافت‌‌ها و دیواره‌های دندان عصب‌کشی شده باید تقویت شود تا احتمال شکستن کاهش یابد. - در صورتی که دندان عصب‌کشی شده دچار شکستگی شود، لبه آن معمولا به زیر لثه امتداد یافته و نیاز به جراحی لثه را مطرح می‌کند. - ریشه دندان‌های عصب‌کشی شده در رادیوگرافی به‌صورت نوارهای سفیدی دیده می‌شوند. این نوارهای سفید باید به صورت متراکم و یکنواخت تا نوک ریشه امتداد یافته باشد. - هر دندان عصب‌کشی شده‌ای نیاز به روکش ندارد. - دندان‌هایی که عصب‌کشی نشده‌اند نیز ممکن است به دلایل دیگری مانند تخریب وسیع یا زیبایی نیاز به روکش داشته باشد. - در مواردی که چند دندان در کنار هم به صورت جداگانه قرار گرفته‌اند و لازم است همه آنها روکش شوند، به هیچ عنوان نباید به یکدیگر چسبانده شوند، بلکه باید به صورت جداگانه روکش شوند تا امکان تمیز کردن نواحی بین دندان ها و حفظ سلامت لثه‌ها میسر شود. - در صورتی که دندانی کشیده شده است، برای جایگزینی دندان از دست رفته، دو دندان مجاور ناحیه بی‌دندانی به عنوان پایه در نظر گرفته شده و ناحیه وسط پر می ‌شود. به این روش که یکپارچه بوده و 3 دندان (2 دندان پایه و یک دندان وسط) متصل به هم هستند، بریج یا پل گفته می‌شود. - زیر بریج باید به وسیله نخ‌هایی که از نخ دندان ضخیم‌تر است و «سوپر فلاس» نامیده می‌شود، تمیز شود. - عبور دادن دهان‌شویه با فشار از زیر بریج به پاکسازی بیشتر کمک می‌کند. - در صورتی که دندان‌های دو طرف ناحیه بی‌دندانی سالم هستند، برای پرهیز از آسیب دیدن این دندان‌ها می‌توان به کمک ایمپلنت فضای بین دو دندان را جایگزین کرد. فرآوری : زهره لطیفی بخش سلامت تبیان منابع : پارسی طب سیمرغ