اگر عادت دارید نیمه شب به رختخواب بروید و این عادت هنوز آسیبی به شما وارد نکرده و ترسی از آن ندارید، باید بگوییم تحقیقی جدید نشان داده است که مشکلات خواب واقعا میتواند خطر ابتلا به دیابت نوع دو را در شما زیاد کند.
مطالعات زیادی ارتباط اختلالات خواب مثل قطع موقتی تنفس در خواب، بیخوابی و حتی کار در شیفت های شبانه و بیدار ماندن تا دیروقت را با خطر بالای ابتلا به دیابت اثبات کرده بودند اما این تحقیق جدید معلوم کرد حتی اگر برای به خواب رفتن مدام مشکل دارید، چیزی که بیشتر افراد آن را طبیعی می پندارند، ممکن است خطر ابتلا به دیابت را تا 45 درصد افزایش دهید.
در تحقیقی دیگر معلوم شد، بعد از در نظر گرفتن سایر عواملی که میتوانند خطر دیابت را افزایش دهند، مانند فشار خون بالا و افزایش شاخص توده بدنی، زنانی که گزارش دادند با مشکلات خواب دست و پنجه نرم می کنند، خطر دیابت در آنها 22 درصد بیشتر بوده است. این تحقیق، بزرگ ترین مطالعهای بود که درباره ارتباط اختلالات خواب با دیابت نوع دو انجام شد.
اختلالات خواب یا مشکلات مربوط به خواب، میتوانند تاثیرات بیولوژیکی داشته باشند، مانند افزایش هورمون استرس که باعث افزایش مقاومت انسولینی میشود. مشکلات خواب میتواند به استرس هم مربوط باشد، که به افزایش خطر دیابت مربوط است.
برنامه منظمی برای خوابتان داشته باشید و تا جایی که میتوانید به آن پایبند بمانید، حتی در روزهای تعطیل
زنانی که مشکلات خواب داشتند و مکررا خروپف میکردند، ایست موقتی تنفس در خواب را داشتند یا در شیفهای شبانه کار میکردند، و شش ساعت یا کمتر خواب شبانه داشتند، 44 درصد یا بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت بودند.
خلاصهاینکه، هم کیفیت و هم کمیت خواب برای پیشگیری از دیابت مهم هستند. البته خوشبختانه آنهایی که فقط چند شب ممکن است نتوانند خوب و کافی بخوابند، چندان در معرض این خطر نیستند. اما کم خوابی مزمن که کمتر از شش ساعت خواب شبانه را در بر می گیرد، بیشترین دردسرها و عوارض را دربر دارد.
همچنین در مطالعهای دیگر، 19 مرد سالم شرکت داشتند و خواب شان محدود به تنها چهار ساعت و نیم برای چهار شب شده بود. بعد از بررسی ها معلوم شد مقاومت انسولینی آنها یعنی معیاری که می گوید عملکرد انسولین برای تنظیم قند خون چگونه است، کاهش یافته و خطر ابتلا به دیابت شان افزایش یافته بود. با این حال، بعد از دو شب خواب بیشتر و در واقع جبران این چهار شب کمبود خواب (9 ساعت و نیم خواب شبانه)، هر دو معیار یعنی مقاومت انسولینی و خطر دیابت به حد طبیعی رسیدند.
برای اینکه بتوانید بد خوابی و این پهلو به آن پهلو شدن و جدال برای به خواب رفتن را تا حدودی برطرف کنید، اصول خواب درست را فراموش ننمایید: وسایل الکترونیکی را از اتاق خواب تان خارج کنید، یک ساعت تا یک و نیم ساعت پیش از خواب از ابزار الکترونیکی استفاده نکنید و یک برنامه منظم برای آرام شدن داشته باشید مثل مطالعه کتاب قبل از خواب یا هر کاری که شما را برای خوابیدن آماده می کند. برنامه منظمی برای خوابتان داشته باشید و تا جایی که میتوانید به آن پایبند بمانید، حتی در روزهای تعطیل.
اگر این اصول را رعایت میکنید و همچنان برای خوابیدن مشکل دارید و صبح ها خسته و کسل از خواب بیدار میشوید، به پزشک مراجعه کنید. نیاز خواب مانند سایر عوامل از اصول یک زندگی سالم است.
پزشکان نیز باید از بیمارانشان در مورد کیفیت خواب آنها سوال کرده و بفهمند که او زیاد میخوابد یا کم، آیا مرتبا خروپف می کند یا برای به خواب رفتن مبارزه می کند. این ها سوال های نسبتا سادهای هستند که میتوانند در ارائه توصیه های پزشکی به بیماران بسیار مفید باشند، و راهکارهای پیشگیرانهای را به آنها یاد بدهند که خطر ابتلا به دیابت و چاقی در آنها کاهش پیدا کند.
نویسنده: هدی بانکی