میر سبحان سادات، روانشناس و روان‌درمانگر تو دوره «شیوه مواجهه و مدیریت پرخاشگری در نوجوانان» میگه که والدین باید به نقش خود در این مسیر توجه کنن و با راهبردهای مناسب از تداوم یا شدت گرفتن این رفتارها جلوگیری کنند.
سکوت یا برخورد افراطی؟
o سکوت کامل و کوتاه آمدن، این پیام رو میده که رفتار پرخاشگرانه پذیرفته‌شده.
o برخورد شدید و عصبانیت هم رفتار نوجوون رو تشدید میکنه.
والدین باید بین این دو حالت تعادل ایجاد و با آرامش و قاطعیت رفتار کنن.
شناخت هیجانات پشت پرخاشگری
o بدونین که خشم نوجوون از چیه: ناکامی، ترس، یا احساس بی‌عدالتی؟
o باهاش در مورد علت خشم صحبت و کمک کنین که احساساتش رو به شیوه‌ای سالم بیان کنه
الگوی مناسب باشید
o رفتارهای خودتون رو بررسی کنین و ببینین که خودتون در مواجهه با مشکلات عصبانی و پرخاشگر میشین؟
o رفتار آرام و منطقی شما میتونه الگوی خوبی برای مدیریت هیجانات نوجوونتون باشه.
مرزها را تعیین کنید
o با محبت اما محکم، قوانین خونه رو یادآوری کنین. مثلاً: «من می‌فهمم که عصبانی هستی، اما داد زدن راه درستی برای بیان احساست نیست.»
پیشگیری و آموزش
o نوجوون رو به یادگیری مهارت‌های مدیریت خشم و هیجانات تشویق کنین.
o فرصت‌هایی برای تخلیه انرژی‌هایی که داره فراهم کنین، مثل ند ورزش یا برنامه‌های دورهمی خلاقانه.
نقش والدین در پیشگیری
محیط امن و حمایت‌گر: نوجوان باید بدونه که بدون ترس از قضاوت یا سرزنش میتونه احساسات خودش رو باهاتون درمیون بذاره
توجه به نیازهای او: گاهی تنها گوش دادن بدون قضاوت، تنش‌ها رو کاهش میده.
برقراری ارتباط سازنده: گفت‌وگوهای روزانه و دوستانه میتونه اعتماد و آرامش رو توی رابطه تقویت کنه.
جلسات خانوادگی با حضور متخصص میتونه دیدگاه‌های جدیدی برای حل مسائل ارائه بده.
پیام شما به ما