أَمَّنْ هَذَا الَّذِی یَرْزُقُکُمْ إِنْ أَمْسَکَ رِزْقَهُ ۚ بَل لَّجُّوا فِی عُتُوٍّ وَنُفُورٍ - ملک۲۱؛ نعمت، وقتی دوام دارد، از خود نمی‌پرسیم از کجا می‌آید. اما وقتی خدا خفتِ رزقمان را سفت می‌کشد، همان روزی مقرر هر روزه، تبدیل به حجّتی محکم می‌شود. آیه از سؤال استفاده می‌کند تا پاسخ، از درونِ خود ما بجوشد. اگر بفهمیم که تنها رازق هستی، خداست، دیگر درِ هیچ خانه‌ای را با امیدِ کاذب نمی‌زنیم.

ابوالقاسم شکوری

یکشنبه ۳۱ فروردین ۱۴۰۴ - ۱۳:۱۱