مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر هستید

برای برخی افراد یبوستی که دارند ناشی از دارو، کمبود فیبر و منیزیم و بی‌تحرکی نیست. بلکه ناشی از یک مشکل عملکردی در بدنشان است که به آن سندرم روده تحریک‌پذیر می‌گویند. درمان قطعی برای آن وجود ندارد؛ اما داروهای زیادی هستند که می‌توانند علائم را کنترل کنند و آب را به سمت روده‌ها بکشند.

تحرک بدنی کافی ندارید

اگر تغذیه مناسبی دارید و مکمل‌های لازم را مصرف می‌کنید؛ اما همچنان یبوست دارید بهتر است وضعیت تحرک بدنی‌تان را بررسی کنید. بی‌تحرکی و یکجانشینی واقعاً می‌تواند باعث یبوست شود. تحرک شما به معنی تحرک روده‌هایتان است. پس پیاده‌روی کنید، بدوید، تمرینات کششی یا ناحیه شکم را انجام دهید.

دچار کمبود منیزیم هستید

اگر رژیم غذایی شما سرشار از غذاهای فیبردار نباشد نه‌تنها فیبر موجود در گوارشتان کم می‌شود؛ بلکه ممکن است منیزیم کافی نیز دریافت نکنید. مصرف مکمل منیزیم، البته با نظر پزشک، در شب می‌تواند مفید باشد. منیزیم با تقویت حرکات موجی روده‌ها جلوی یبوست را می‌گیرد.

شاید داروهای تجویزی‌تان مقصر باشند

بسیاری از داروها حرکات و انقباضات روده را به میزان قابل‌توجهی کاهش می‌دهند و موجب به‌هم‌زدن تعادل میکروبیوم روده می‌شوند. برخی دیگر نیز می‌توانند باعث افزایش جذب مایعات و الکترولیت‌ها در روده شوند که منجر به یبوست می‌شود. مکمل آهن، کلسیم و کلستیرامین نمونه‌هایی از اینها هستند.

فیبر کمی دریافت می‌کنید

رژیم‌های غذایی مدرن معمولاً باعث یبوست می‌شوند؛ چون بیشتر آنها از نظر فیبر غنی نیستند. فیبر نامحلول به افزایش حجم مدفوع و حرکت آن کمک می‌کند. سبوس گندم، سبزیجات، غلات کامل، کینوآ، حبوبات، مغزها و برنج قهوه‌ای فیبر نامحلول زیادی دارند. مصرف فیبر را ناگهان افزایش ندهید و بدانید که اگر فیبر زیادی را بدون نوشیدن آب بیشتر وارد بدنتان کنید ممکن است به یبوست دچار شوید.

زندگی با یبوست

زندگی با یبوست، چه مزمن و چه گهگاه، آزاردهنده است. یبوست باعث نفخ، ورم شکم، شکم‌درد و عوارض دیگری می‌شود که ناخوشایندند و اگر ادامه‌دار شود می‌تواند بر سلامت روده‌ها اثر بگذارد و آسیب‌های جدی به فرد بزند؛ بنابراین بهتر است زود در تله خودتشخیصی و خوددرمانی نیفتید و نظر پزشک را جویا شوید!