چگونه باید با طلاق برخورد کرد
وب سایت فرهنگی اطلاعرسانی تبیان در مقاله ای با عنوان «برگزاری جشن طلاق از نظر اسلام چه حکمی دارد؟» با هدف تحکیم بنیان خانواده به بررسی موضوع «برخورد با مقوله طلاق» پرداخت.
هومن بهلولی- روابط عمومی

به گزارش روابط عمومی، بخش احکام اسلامی موسسه فرهنگی اطلاعرسانی تبیان این مقاله را با هدف پیشگیری از آسیبهای اجتماعی ناشی از طلاق تهیه و منتشر کرده است.
حجتالاسلام تیموری در این مقاله می نویسد:« آنچه که امروزه بهعنوان «جشن طلاق» در برخی گروههای اجتماعی در حال رواج است، شاید در نگاه اول موضوعی کاملاً ناهمخوان با آموزههای دینی ارزیابی شود، اما حقیقت آن است که از دو دیدگاه میتوان به این موضوع نگریست که از یک نگاه، چنین جشنی با آنچه اسلام به دنبال آن است در تضاد بوده، اما از نگاه دیگر نه تنها هیچ ناهمخوانی با تعالیم دینی ندارد، بلکه در قرآن و سنت بدان تأکید هم شده است.بر این اساس، این جشن را در دو بخش مختلف مورد بررسی قرار خواهیم داد.جشن طلاقی که مورد پذیرش نیست:میدانیم که طلاق و جدایی زن و شوهر اگرچه به دلایلی در فقه و حقوق اسلامی مورد پذیرش قرار گرفته است، اما همواره بهعنوان آخرین راه حل توصیه میشود و تأکید شده است که ناپسندترین حلال در پیشگاه خدا همین جداییها و از هم پاشیدگی خانوادهها است.اکنون اگر هر رفتار و رویکردی در جامعه اسلامی رواج یابد که قبح طلاق را از بین برده، و جدایی را که اکنون موضوعی ناپسند در جامعه دینی است، انتخابی پسندیده وانمود کند و نابودی یک زندگی مشترک را نه بهعنوان آخرین راه، بلکه بهعنوان اولین و سادهترین راه حل معرفی نماید، بدیهی است که چنین نتیجهای مخالف با روح آموزههای اسلامی - که بر استحکام خانوادهها تأکید دارد - خواهد بود.افزون بر این، اگر برگزاری چنین جشنهایی همراه با فخرفروشی، چشم و همچشمی، رفتارهای حرام، کپیبرداری از فرهنگهای غیر دینی و. .. باشد، ناهمخوانی آن با تعالیم دینی واضح و آشکارتر خواهد شد.به هر حال نباید این فرهنگ در جامعه رواج یابد که طلاق امری عادی بوده و حتی میتوان قبل از آنکه زوجین اولین سالگرد ازدواج خود را گرامی دارند، از هم جدا شده و در پی آن، جشن و شادمانی به راه بیاندازند!!آنچه که امروزه بهعنوان «جشن طلاق» در برخی گروههای اجتماعی در حال رواج است، شاید در نگاه اول موضوعی کاملاً ناهمخوان با آموزههای دینی ارزیابی شود، اما حقیقت آن است که از دو دیدگاه میتوان به این موضوع نگریست که از یک نگاه، چنین جشنی با آنچه اسلام به دنبال آن است در تضاد بوده، اما از نگاه دیگر نه تنها هیچ ناهمخوانی با تعالیم دینی ندارد، بلکه در قرآن و سنت بدان تأکید هم شده استچگونه باید با طلاق برخورد کرد:در زندگی اجتماعی به هر حال و به هر دلیل، واقعه تلخ طلاق رخ میدهد و در مواردی هم گریزی از آن نیست. رخداد تلخ طلاق گاه حواشی و پیامدهای تلختری را نیز به دنبال دارد، مانند:1. سرگردانی و آشفتگی خاطر فرزندانی که پدر و مادر را دیگر جدا از هم میبینند و نمیدانند که باید طرفدار و در کنار کدامشان باشند و نیز نگرانی والدین زن و شوهری که از هم جدا شدهاند تا جایی که در بسیاری از موارد، زندگی عادی آنان نیز بعد از چنین طلاقی دچار اختلال میشود.2. دشمنی و کدورت بین اعضای خانواده و نیز دوستان و آشنایان دو طرف که شاید بسیاری از آنها نه تنها هیچ نقشی در این اختلاف و جدایی نداشتند، بلکه صادقانه نهایت تلاش خود را برای جلوگیری از طلاق انجام دادند.3. درگیر شدن با محاکم دادرسی جهت حل و فصل مشکلات مالی، حضانت فرزندان و. .. که برخی از آنها شاید سالهای سال به طول انجامد.4. پایین آمدن شانس تشکیل زندگی جدید و موفق برای هر کدام از زوجین بهویژه برای بانوان.همانگونه که مشاهده نمودید پیامدهای تلخ بعد از طلاق، گاه تلختر از خود آن است. اما اکنون چاره چیست؟!بیان شد که اسلام، طلاق را پذیرفته اما بهعنوان آخرین راه حل و ناپسندترین حلالی که آن هم به معنای اعلان جنگ بین زوجین نیست!زن و شوهری که از هم جدا شدهاند دشمن هم نیستند، بلکه تنها آنان نتوانستهاند یک زندگی موفق مشترک را ادامه دهند. آنان میتوانند در آینده و بعد از طلاق - البته با رعایت موازین مرتبط با روابط محرم و نامحرم - شریک کاری و یا تجاری هم باشند، در یک کاروان مسافرتی و یا در یک مهمانی مشترک حضور یابند، در مناسبتها به هم هدیه دهند، ابراز محبت مشترک به فرزندان خویش داشته باشند، در بیماریها از حال هم باخبر شده و در گرفتاریهای سنگین به یاری هم بشتابند و. ..!»
متن کامل این مقاله در اینجا قابل مشاهده است.