اگر به تازگی شما و یا یکی از دوستانتان به این بیماری مبتلا شده اید، این کارها را انجام دهید:
1- اطلاعات خود را درباره این بیماری بالا ببرید.
MS یک بیماری خود ایمنی مزمن می‌باشد که اثر خود را روی سیستم اعصاب مرکزی نشان می دهد.
زمانی که سیستم ایمنی بدن به میلین حمله می‌کند، MS ظاهر می‌شود. میلین، غلاف محافظت کننده از فیبرهای عصبی در مغز و نخاع می‌باشد. میلین تخریب می‌شود و برخی اعصاب زمینه ای آسیب می بینند.
پزشک می‌تواند آخرین اطلاعات در مورد این بیماری را به شما بدهد.
2- بیماری MS به آسانی تشخیص داده نمی شود.
بسیاری از آزمایشات برای تشخیص وجود دارد، از جمله: ام آر آی و تجزیه و تحلیل مایع نخاع.
در طی مدت کمتر از یک ماه، این تخریب عصبی صورت می‌پذیرد.
زمانی که سیستم ایمنی بدن به میلین حمله می‌کند، MS ظاهر می‌شود. میلین، غلاف محافظت کننده از فیبرهای عصبی در مغز و نخاع می‌باشد
3- علائم بیماری MS را بشناسید.
علائم این بیماری شامل:
بی‌حسی
عدم تعادل بدن
هماهنگی ضعیف عضلات
لکنت زبان
خستگی بیش از حد
مشکلات حافظه
اختلال عملکرد مثانه
فلج
نابینایی
4- درمان بیماری MS را به تاخیر نیندازید.
درمان این بیماری شامل: کنترل علائم و بهبود زندگی بیمار است.
در حال حاضر بسیاری از داروها، موجب کاهش شدت حملات MS و کاهش سرعت پیشرفت این بیماری می‌گردند.
اگر به محض تشخیص این بیماری، درمان صورت نگیرد، موجب از کارافتادگی فرد می‌گردد.
5- علائم MS را خودتان پیگیری کنید.
در یک دفتر، نشانه‌های بیماری MS را بنویسید.
به این وسیله به پزشک کمک خواهید کرد که پیشرفت بیماری را بداند و نیز بداند که آیا داروهای مورد استفاده برای شما مناسب است یا نه.
6- از عوامل زیر پرهیز کنید.
این عوامل بیماری MS را بدتر می‌کنند.
خستگی شدید
استرس
سیگار
تب
حمام گرفتن با آب گرم و یا در مکان‌های خیلی گرم بودن
در معرض نور خورشید قرار گرفتن
نوشیدن الکل
7- دکتر ماهر و مجرب برای بیماری خود بیابید.
وقتی که پزشک تشخیص بیماری MS را داد، باید به دنبال یک پزشک متخصص اعصاب که بیماران MS را نیز درمان می‌کند، باشید.
این بیماری، یک بیماری مزمن است و نیاز به یک پزشک متخصص MS دارد.
8- به درمان‌های طبیعی نیز توجه داشته باشید.
علاوه بر داروهای شیمیایی که پزشک برای شما تجویز کرده است، ممکن است تمایل به درمان‌های طبیعی نیز داشته باشید. از جمله این درمان‌ها می توان به طب سوزنی، ماساژ، تای چی، یوگا و مکمل‌های غذایی اشاره کرد.
بیشتر از 30 درصد افراد مبتلا به MS، از این درمان‌ها برای کاهش درد، استرس و خستگی استفاده می‌کنند.
9- شغل و بیماری MS
اگر مبتلا به بیماری MS هستید، ممکن است فکر کنید اگر کارفرمایتان بداند که مبتلا به این بیماری هستید، بر امنیت شغلی، گزینه‌های اشتغال و مسیر شغلی شما تاثیر بگذارد.
قبل از گفتن به کارفرما، راجع به بیماری خود اطلاعات کافی کسب کنید و جای هیچ گونه ابهام را باقی نگذارید.
اگر به محض تشخیص این بیماری، درمان صورت نگیرد، موجب از کارافتادگی فرد می‌گردد
10- امید خود را از دست ندهید.
گرچه در حال حاضر درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد، ولی درمان‌های جدید می توانند تسکین دهنده باشند. دانشمندان و محققان در حال بررسی روش های درمانی جدیدی می‌باشند.
11- بیماری MS و گیاهخواران
مطالعات نشان داده که بیماران مبتلا به MS، دچار کمبود ویتامین B12 می‌باشند. اگر فردی مبتلا به MS باشد و غذاهای حاوی ویتامین B12 را کم مصرف کند، زودتر دچار کمبود این ویتامین می‌شود. رژیم غذایی گیاهخواری ویتامین ب12 کمی دارد.
علائم کمبود ویتامین B12 عبارت است از: خستگی، سردرد و از دست دادن حافظه. این ویتامین در گوشت، تخم مرغ، ماهی و لبنیات یافت می‌شود.
ویتامین B12 برای انتقال دهنده های عصبی یک جزء مهم است. در غلاف میلین که اطراف فیبرهای عصبی را می پوشاند، ویتامین B12 وجود دارد.
12- بیماری MS و ویتامین D
یک مطالعه نشان داد که دریافت زیاد ویتامین D موجب کاهش علائم بیماری MS می‌شود.
به 25 نفر بیمار مبتلا به MS، روزانه 14000 واحد بین المللی (IU) ویتامین D در مدت یک سال داده شد. بررسی‌ها نشان داد که 1 درصد از بیماران، عدم پیشرفت بیماری را نشان دادند.
یکی از منابع ویتامین D، نور خورشید است. افرادی که دور از خط استوا زندگی می‌کنند، ابتلا به بیماری MS در آن‌ها بیشتر است.
این نکته را از یاد نبرید که افراد بزرگسال نباید بیشتر از 4000 IU ویتامین D در روز مصرف کنند.
در صورت مصرف بیش از اندازه ویتامین D دچار عوارض زیادی می شوید، از جمله: تهوع، استفراغ، یبوست، بی اشتهایی، ضعف و کاهش وزن.
در عین حال مصرف بیش از اندازه این ویتامین باعث می‌شود که کلسیم بدن زیاد شود و منجر به تشکیل سنگ کلیه گردد.
بهتر است میزان مورد نیاز خود را از پزشک بپرسید.
