این آیه‌ای که تلاوت کردم، آیۀ سورة ابراهیم: «و اذ تأذّن ربّکم لأن شکرتم لازیدنّکم» این خیلی آیة مهمی است؛ هم تشویق است، هم تهدیداست. شکر کردید، ازدیاد نعمت دنبالش هست، برکات الهی پی‌درپی خواهد رسید؛ کفران کردید، عذاب خدا دنبالش است؛ بروبرگرد ندارد؛ شکر چیست؟ چند پایۀ اصلی دارد شکر، اول شناختن نعمت و توجه پیدا کردن به نعمت است. آفتِ اول ما این است که به نعمت توجه نمی‌کنیم؛ نعمت امنیت را جز بعد از دچار شدن به ناامنی نمی‌فهمیم. مردم کوفه، نعمت امیرالمؤمنین را آن وقتی فهمیدند که حجاج آمد بالای سرشان؛ عیب کار ما اینجاست. اول، شناختن نعمت و توجه پیدا کردن به نعمت. بعد، نعمت را از او دانستن. بعد، از خدا سپاسگزار بودن. نه اینکه بگوییم نعمت را خدا داده و وظیفه‌اش بوده که بدهد؛ نه، بلکه بدهکار بودن در مقابل خدای متعال و بعد، این نعمت را به ‌کار گرفتن.

مقام معظم رهبری

بیانات در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی