در دنیای امروز، فضای مجازی به آینهای تبدیل شده که تصویر ما را نه آنطور که هستیم، بلکه آنطوری که «باید» باشیم، نشان میدهد. این آینه، با فیلترها، رتوشها و استانداردهایش، هر روز بخشی از بدن ما را زیر ذرهبین میبرد و میگوید: «اینجا ایراد دارد، باید تغییر کند.» یک روز مچ پا، یک روز گونه، و فردا شاید چیزی که حتی تصورش را هم نمیکنیم. اما این بازی زیبایی، چه هزینهای برای ما دارد؟
اخیراً، توییتی توجه بسیاری را به خود جلب کرد: « ۳۵سیسی در هر پا، در مجموع ۷۰ سیسی فیلر. این فرآیند هر چند ماه یکبار تکرار میشود. برای چه؟ برای اینکه مچ پا پرتر شود و فرد احساس کند به استانداردهای جدید زیبایی نزدیکتر شده است. اگر این زوال عقل نیست، پس چیست؟» این جمله در واقع زنگ خطری است برای جامعهای که در آن، زیبایی به یک مسابقه بیپایان تبدیل شده است. مسابقهای که در آن، هر روز باید بخشی از خود را اصلاح کنیم تا بتوانیم با موفقیت به مرحله بعدی برویم؛ اما چرا اینطوری شدهایم؟ چرا زنان، دختران، و حتی مردان، خود را در برابر این معیارها قرار میدهند؟ در این گزارش، به بررسی نقش فضای مجازی در شکلدهی به استانداردهای زیبایی و پیامدهای آن بر جسم و روان افراد میپردازیم.
شبکههای اجتماعی: آینههای دستکاریشده
در پلتفرمهای فضای مجازی مانند اینستاگرام و تیکتاک، زیبایی اغلب به شکلی غیرطبیعی و دستکاریشده ارائه میشود. فیلترها پوست را صافتر، چشمها را درشتتر و اندام را لاغرتر نشان میدهند. الگوریتمهای این شبکهها هم طوری طراحی شده که محتوایی که بر ظاهر تمرکز دارد، بیشتر دیده میشود. اینفلوئنسرها، با نمایش زندگیهایی که به نظر بینقص میآیند، معیارهایی را رواج میدهند که دستیابی به آنها برای بیشتر افراد غیرممکن است.
تحقیقات نشان میدهند که این مقایسهها میتوانند به کاهش اعتماد به نفس و افزایش اضطراب و افسردگی منجر شوند. برای مثال، مطالعهای در ایالات متحده نشان داده که بیش از نیمی از دختران نوجوان به دلیل این معیارها دچار اضطراب اجتماعی میشوند. این آمار، هشداری است برای همه ما: آیا واقعاً میخواهیم در جامعهای زندگی کنیم که در آن، ارزش افراد بر اساس ظاهرشان سنجیده میشود؟
هزینههای پنهان: از جسم تا روان
برای بسیاری از افراد، بهویژه دختران جوان، رسیدن به این معیارهای غیرواقعی تنها از مسیر رژیمهای سختگیرانه نمیگذرد، بلکه آنها را به سمت رفتارهای ناسالم و حتی خطرناک هل میدهد.
اختلالات خوردن، از جمله بیاشتهایی عصبی و پرخوری عصبی، یکی از ملموسترین پیامدهای این روند است. تحقیقات نشان میدهد که حدود ۸ میلیون آمریکایی به نوعی از این اختلالات مبتلا هستند که ۷ میلیون نفر از آنها زن هستند. اما این مسئله محدود به جوامع غربی نیست. در ایران نیز پژوهشها نشان دادهاند که ۱۵.۷ درصد از دانشآموزان در معرض این اختلالات قرار دارند.
این آمار، تصویری نگرانکننده از پیامدهای استانداردهای زیبایی در فضای مجازی ارائه میدهد. جایی که افراد نهتنها بهطور مداوم خود را با نسخههای ویرایششده و دستکاریشده مقایسه میکنند، بلکه در مسیر رسیدن به این ایدهآلها سلامت جسمی و روانی خود را قربانی میکنند. اضطراب، افسردگی، کاهش اعتمادبهنفس و رژیمهای ناسالم، تنها بخشی از هزینهای است که برای «زیباتر شدن» پرداخت میشود.
اما این تنها آغاز ماجراست. این اختلالات میتوانند به آسیبهای جسمی جدی مانند سوءتغذیه، مشکلات گوارشی، ضعف قلب و حتی مرگ منجر شوند. علاوه بر این، مقایسه مداوم با تصاویر ایدهآل در فضای مجازی، میتواند به بحران هویت و احساس بیارزشی در افراد، بهویژه نوجوانان، دامن بزند.
طبق نظرسنجی Common Sense Media ،۳۵ درصد از نوجوانان نگران این هستند که در عکسهای منتشرشده تگ شوند، زیرا فکر میکنند در آنها غیرجذاب به نظر میرسند. همچنین ۲۷ درصد هنگام ارسال عکس در فضای مجازی دچار استرس درباره ظاهر خود میشوند. این آمار نشان میدهد که فشار شبکههای اجتماعی برای ارائه یک تصویر بینقص، به یک بحران روانی جدی تبدیل شده است.
مردان هم در امان نیستند
این چالشها تنها به زنان محدود نمیشود. مردان نیز برای داشتن بدنی عضلانی و بدون چربی تحت فشار قرار دارند. بسیاری از آنان به رژیمهای غذایی سخت یا استفاده از مواد نیروزا روی میآورند. دادهها نشان میدهند که حدود ۱۰ درصد از مبتلایان به اختلالات خوردن، مردان هستند. این فشارها نهتنها سلامت جسمی آنها را به خطر میاندازد، بلکه میتواند به کاهش اعتماد به نفس و مشکلات روانی منجر شود.
روابط سطحی و کلیشههای زیانبار
تمرکز بیش از حد بر ظاهر در فضای مجازی، روابط اجتماعی را نیز تحت تأثیر قرار داده است. مطالعهای در دانشگاه هاروارد نشان میدهد که دخترانی که زمان زیادی در شبکههای اجتماعی سپری میکنند، کمتر به برقراری روابط عمیق و واقعی تمایل دارند. این معیارهای زیبایی همچنین کلیشههایی را پدید آوردهاند که افراد را بر اساس ظاهرشان قضاوت میکنند و میتوانند به تبعیض یا نگرشهای منفی در محیطهای آموزشی و کاری منجر شوند.
راهکارهایی برای تغییر
برای مقابله با این چالشها، راهکارهای زیر پیشنهاد میشود:
- آگاهیبخشی: آموزش درباره مخاطرات مقایسههای غیرواقعی، بهویژه در مدارس و از طریق رسانهها.
- پذیرش تنوع بدن: تأکید بر ارزشهای درونی و تشویق افراد به پذیرش خودشان.
- محدود کردن استفاده از فیلترها: ترویج فرهنگ ارائه تصاویر واقعیتر در فضای مجازی.
- حمایت خانوادگی: گفتوگو با فرزندان و تقویت اعتماد به نفس آنان.
- قانونگذاری: الزام به شفافیت در خصوص تصاویر دستکاریشده.
آیندهای با سلامت روان بهتر
فضای مجازی با ترویج استانداردهای غیرواقعی زیبایی، به سلامت جسم و روان افراد، بهویژه جوانان، آسیب میرساند و روابط اجتماعی را سطحیتر میکند. برای رفع این مسئله، همه بخشها مانند افراد، خانوادهها، نهادهای آموزشی و سیاستگذاران باید با هم همکاری کنند. با این رویکرد میتوان به پرورش نسلی کمک کرد که خود را بپذیرد و از سلامت روانی بهتری برخوردار باشد.
پیام شما به ما