وقتی امام زمان ارواحنافداه ظهور کنن، طبق روایت‌ها یه مجموعه از یادگارهای ویژه پیامبران گذشته رو با خودشون همراه دارن که هرکدوم از این اشیای مقدس، نشونه‌ای از پیوندش با رسالت‌های الهی.
یکی از مهم‌تریناش عصای حضرت موسی‌ست؛ این عصا از چوب درخت آس که درختی بهشتی است، ساخته شده و جبرئیل اون را برای ایشان آورده بود. رنگش همچنان سبزه، انگار زندگی توی تار و پودش جریان داره. میگن این عصا دو سر داره؛ یه سرش روی زمینه و یه سر دیگه‌اش بالاتر و حدود یک تا ۵ متر ارتفاع داره. اسم این عصا رو تو بعضی روایت‌ها بهش «الأَرْبِیَةُ (Al-Arbiyyah)» گفتن و تو بعضی نقل‌های دیگه « البَرْنِیَةُ (Al-Barniyyah)».
سنگ جوشان موسی از اشیای دیگه‌ای که همراه امام زمان هست.؛ همون سنگی که با ضربۀ عصا، دوازده چشمه ازش جوشید. روایت شده وقتی امام عصر از مکه به سمت کوفه حرکت می‌کنه، این سنگ رو برمی‌داره و یارانش دیگه نیازی به حمل آب و خوراک ندارن، چون هرجا که ساکن میاشن، با نصب این سنگ، آب ازش می‌جوشه و همه رو سیراب و سیر می‌کنه.
تابوت سکینه هم تو همین دسته‌ست؛ همون صندوقی که خداوند برای مادر موسی فرستاد تا نوزادش رو توش بذاره و تو رودخونه رهاش کنه. لوح‌ها، زره و بقیۀ آثار نبوت هم تو همین تابوت قرار گرفتن. بعضی نقل‌ها میگن شمایل پیامبران دیگه‌ای هم داخلش هستن. بنی‌اسرائیل تو جنگ‌ها این تابوت رو همراه خودشون می‌بردن و با برکتش پیروز می‌شدن.
و اما خاتم سلیمان ، یه انگشتر که روش اسم اعظم خدا یا حروف رمزآمیزی حک شده بود و باعث می‌شد حضرت سلیمان بتونه جنّ و شیاطین رو مهار کنه و از توانایی‌هاشون برای آبادانی استفاده کنه.
پیام شما به ما