به روایت الجزیره به نقل از تبیان؛ بسیاری از فلسطینی‌ها در نوار غزه جشن می‌گیرند و امیدوارند که جنگ ویرانگر ۱۵ ماهه سرانجام به پایان برسد.
به گفته قطر و ایالات متحده، اسرائیل و حماس با پیشنهاد آتش‌بس موافقت کرده‌اند. آتش‌بسی که شامل مبادله اسرا و بازگشت فلسطینیان به خانه‌های خود در سراسر غزه خواهد شد.
شادی مردم فلسطین در غزه با غم و اندوه همراه است، زیرا آن‌ها در این جنگ «نسل‌کشی» بسیاری از عزیزان خود را از دست داده‌اند.
چندین فلسطینی به الجزیره گفتند که آن‌ها به دلیل حملات اسرائیل و دریافت «دستور تخلیه» آوره شده‌اند و قصد دارند تا در اولین فرصت به شهر و روستای خود برگردند.
ام محمد، زن ۶۶ ساله‌ای که دو فرزند از ۱۰ فرزند خود را بر اثر اصابت بمب اسرائیل جنگنده‌های اسرائیلی به خانه‌اش از دست داد، گفت: «به محض برقراری آتش بس، من برمی‌گردم و سرزمین خود را در بیت حانون در شمال غزه می‌بوسم.»
او به الجزیره گفت: «من در این جنگ فهمیدم که خانه، وطن و فرزندان شما تمام چیزی است که شما دارید.»
جنگ اسرائیل علیه غزه بیش از ۴۶۵۰۰ فلسطینی را کشته و بیش از ۱۰۰۰۰۰ را زخمی داشت.
به گفته کارشناسان سازمان ملل و گروه‌های حقوق بشر، اسرائیل در طول حمله به غزه، به طور سیستماتیک مدارس، بیمارستان‌ها و اردوگاه‌های آوارگان را بمباران کرد و تقریباً تمام خدمات و زیرساخت‌های اساسی و حیاتی غزه را ویران کرد.
در سپتامبر ۲۰۲۴، مرکز ماهواره‌ای سازمان ملل متحد به داده‌هایی رسید که نشان می‌دهد ۶۶ درصد از تمام سازه‌ها در نوار غزه توسط حملات اسرائیل آسیب دیده یا به طور کامل ویران شده است.
اسرائیل همچنین در آغاز جنگ محاصره قدیمی خود (سال ۲۰۰۷) را در غزه تشدید کرد و باعث تحمیل گرسنگی گسترده و فروپاشی نظم عمومی شد.
اکنون که به نظر می‌رسد پایان این رنج و عذاب نزدیک است، فلسطینی‌ها در پی پردازش و هضم چیزهایی هستند که در جریان این جنگ از دست داده‌اند.
محمد ابوراعی؛ پزشک ۴۷ ساله، از دفتر خود در دیرالبلح، گفت: «من احساسات متفاوتی دارم... اما از خدا می‌خواهم که بدون احساس ناامنی به زندگی عادی خود بازگردیم. »
خاطرات و اندوه
این روزها مردم فلسطین در مورد عزیزانشان حرف می‌زنند. کسانی که اگر این آتش‌بس زودتر اتفاق می‌افتاد امروز زنده بودند و در این لحظات پراحساس و غیرقابل وصف با دیگر بازماندگان شریک می‌شدند.
لوبنا رایس که مدیر مدرسه ابتدایی بین‌المللی آمریکایی در شهر غزه بود، گفت که یکی از همکارانش به نام بلال ابوسعمان را که هنگام بمباران و در زمانی که در حال نجات مردم از زیر آوار بود، از دست داد.
رایس گفت که او اغلب با همسر ابوسعمان تماس می‌گیرد و جویای حال فرزندان خردسال او می‌شود.
او معلم بزرگ و بسیار مهربانی بود. مرگ او واقعاً بر من تأثیر گذاشت و هنوز هم برای من دردناک است.
او افزود: «بلال واقعاً یکی از بهترین افراد جهان بود.»
رایس همچنین درباره خانه خود صحبت کرد که توسط سربازان اسرائیلی به آتش کشیده و تبدیل به خاکستر شد.
آهی کشید و گفت: «چیزی از خانه نمانده است. «دیگر هیچ عکس خانوادگی، یا هر نوع خاطره‌ای [ما بازیابی کردیم] وجود ندارد. همه از بین رفته است.»
ابوراعی نیز خانه خود را از دست داد، اما مانند رایس گفت که یاد همکاران و دوستان درگذشته بیشترین اندوه را برای او به همراه دارد.
او معتقد است که تعداد واقعی تلفات بسیار بیشتر از آمار رسمی است و او هنوز نمی‌تواند به خوبی درک کند که چگونه در ۱۵ ماه گذشته زنده مانده است.
او گفت: «زنده ماندن در غزه فقط یک شانس بود.»
ماندن یا رفتن؟
بسیاری از فلسطینی‌ها مشتاق بازگشت و بازسازی جوامع خود هستند و برخی دیگر تحمل زندگی در یک منطقه محاصره شده را ندارند.
محمود سعده، ۵۲ ساله، گفت که به اعتقاد این آتش‌بس راه حلی پایدار برای حل مناقشه اسرائیل و فلسطین نخواهد بود.
او می‌گوید به محض باز شدن گذرگاه مصر، دست فرزندان خردسال خود را می‌گیرد و غزه را ترک می‌کند.
«به خدا سوگند به غزه برنمی‌گردم. من خیلی خسته هستم.»
ابوراعی همچنین گفت که اکنون که همه چیز به طور کامل ویران شده است نمی‌تواند تصور کند که در غزه بماند.
او معتقد است که اکثر بازماندگان به شدت آسیب دیده‌اند و به این سادگی نمی‌توانند دوباره جوامع و زندگی خود را بازسازی کنند، به خصوص که آسیب جنگ‌های متعدد قبلی غزه نیز همچنان پابرجاست.
درحال حاضر از نظر او بسیاری از مردم حداقل در حال حاضر به دنبال راهی برای خروج از غزه هستند.
ویرانی‌های زیادی رخ داده است و ما دوباره از صفر شروع می‌کنیم. بازسازی جوامع همیشه زمان زیادی را از زندگی ما
می دزدد. او به الجزیره گفت: هر روزی که از دست می‌دهیم، دیگر بر نمی‌گردد.
با این حال، ابوراعی، رایس و ام محمد همگی موافقند که در صورت خروج مردم فلسطین از غزه دلشان برای آنجا تنگ خواهد شد و این موضوع حرکت را برای بسیاری سخت می‌کند.
در پایان، آن‌ها بر این باورند که اکثر مردم اگر بتوانند در غزه خواهند ماند یا به غزه باز خواهند گشت.
«ما باید در نهایت به عقب برگردیم، می‌دانید؟» رایس به الجزیره گفت.
«هیچ‌جا خونه آدم نمیشه.»
منبع:
پیام شما به ما