اگر فرزندتان روز جمعه بخواهد یک ساعت بیشتر کارتون ببیند، قبول می‌کنید یا نه؟ در روزهای عادی هفته چطور؟ اگر صدای تلویزیون را خیلی زیاد بلند کند، چطور؟

دوشنبه ۲۱ شهریور ۱۴۰۱ - ۰۰:۰۰
تا کجا به فرزندتان نمی‌گویید «نه»؟
وقتی فرزندتان می‌خواهد توپ‌بازی کند، تا کجا اجازه دارد؟ توی کوچه؟ توی سالن؟ توی اتاق؟ ممکن است جواب‌های شما متفاوت باشد. بعضی اجازه‌های بیشتری به فرزندتان می‌دهید بعضی کمتر. ممکن است رفتارهای بچه‌ها دیرتر اعصاب و روانتان را بهم بریزد، ممکن است زودتر. چرا این اتفاق می‌افتد؟ بیایید تمام حرکات و رفتار و حرف‌های فرزندتان را در این مستطیل جا دهید: تمام رفتارهای اجتماعی فرزندتان گفتیم بعضی از رفتارهای او را به‌راحتی می‌پذیرید و بعضی را نه. پس این مستطیل به دو قسمت تقسیم می‌شود: پذیرفتنی‌ها و ناپذیرفتنی‌ها. زنجیره هیجانی خودتان را پیدا کنید. مثلاً وقتی از کوره درمی‌روید و سر فرزندتان داد می‌زنید، نگاه کنید و ببینید آیا شدت برخورد شما متناسب با خطای کودکتان بوده یا نه. مثلاً چاقو دست گرفتن بچه دوساله از بشقاب میوه رفتاری ناپذیرفتنی است و بازی‌کردنش پذیرفتنی. اما اگر نوجوان کنکوری بخواهد بیش از حد بازی کند، رفتارش نپذیرفتنی می‌شود ولی اگر میوه ‌پوست‌ بگیرد، رفتاری عادی و پذیرفتنی دارد. رفتارهای پذیرفتنی رفتارهای نپذیرفتنی حالا بیایید جواب‌های متفاوتی را بررسی کنیم که به سوال‌های قبلی دادید: فرزند شما کجاها می‌تواند توپ‌بازی کند؟ آیا توی خانه شما توپ‌بازی ممنوع است چون وسایل شکستنی زیاد دارید؟ یا خانه‌تان را برای رشد فرزندتان مناسب‌سازی و به‌اصطلاح مسجدی کرده‌اید؟ درباره رفتارهای دیگر چطور؟ زیاد گیر می‌دهید و «نه» می‌آورید یا همراه‌تر هستید؟ بسته به اینکه کلیت برخورد شما با کودک، سخت تعبیر می‌شود یا آسان؟ رفتارهای پذیرفتنی رفتارهای نپذیرفتنی پدر و مادر ملایم، پدر و مادر سخت اما چه می‌شود که یک والد ملایم یا سخت، پذیرا یا ناپذیرا می‌شود؟ این مسئله به حالات شخص والد بستگی دارد. والدی که از خودش خشنود است، رفتارهای پذیرفتنی بیشتری هم از خود نشان می‌دهد تا والدی که از خود رضایت ندارد. یعنی اگر می‌خواهید اوضاع ارتباطتان با فرزندتان روی روال درست باشد، بیش از همه روی خودتان کار کنید. زنجیره هیجانی خودتان را پیدا کنید. مثلاً وقتی از کوره درمی‌روید و سر فرزندتان داد می‌زنید، نگاه کنید و ببینید آیا شدت برخورد شما متناسب با خطای کودکتان بوده یا نه. رفتارتان را پیش خودتان تحلیل کنید. آیا می‌توانید کمی به قبل برگردید و زنجیره هیجانی رفتارتان را پیدا کنید؟ مثلاً قبلش داشتید با تلفن حرف می‌زدید و خبر ناگواری شنیدید و همین باعث شد به هم بریزید و آماده تنش شوید. یک جرقه کافی بود تا از کوره در بروید و ریختن شربت از دست فرزندتان دینامیت وجودتان را آتش زد... . وقتی این زنجیره‌های هیجانی را پیدا می‌کنید، خودتان را بهتر و از بیرون می‌توانید ببینید و بفهمید. با این تکنیک، جواب خیلی از رفتارها و هیجان‌های مبهم خودتان را پیدا می‌کنید.
  • [placeholder]
  • [placeholder]

پربازدیدها

پربحث‌ها