تولد فرزند یکی از زیباترین لحظات زندگی هر زوجی است، اما این رویداد بزرگ میتواند تغییرات زیادی در رابطه زناشویی ایجاد کند. با ورود نوزاد به خانواده، توجه و انرژی والدین بیشتر معطوف به مراقبت از او میشود و ممکن است زمانی که قبلاً برای یکدیگر میگذاشتند، کاهش یابد. این تغییرات میتوانند بر صمیمیت و ارتباط عاطفی زوجین تأثیر بگذارند و اگر مدیریت نشوند، فاصلهای ناخواسته بین آنها ایجاد کنند.
در ادامه به صورت جامع به بررسی دلایل کاهش صمیمیت و ارائه راهکارهایی برای بازگرداندن رابطه عاشقانه پس از فرزندآوری میپردازیم.
تغییرات و چالشهای رایج بعد از تولد فرزند را بپذیریم
تغییرات فیزیکی و هورمونی: زنان پس از زایمان ممکن است به دلیل افت سطح هورمونهایی مانند استروژن و پروژسترون و همچنین اثرات ناشی از شیردهی و فرآیند بهبودی، میل جنسی و وضعیت روحیشان تغییر کند؛ همین امر میتواند به نوعی رابطه جنسی و عاطفی زوجین را دچار کاهش کند. همینطور تغییرات در سطح تستوسترون در پدران نیز قابل توجه است که ممکن است باعث افسردگی یا کاهش میل جنسی شود.
فشار مسئولیتهای جدید: نگهداری از نوزاد، تغییر در تقسیم کارهای خانه و مسئولیتهای والدینگی، کمبود خواب و استرس ناشی از مراقبت ۲۴ ساعته از کودک عواملی هستند که ضمن افزایش فشار فردی، زمینهساز اختلاف نظر و عدم توجه کافی به شریک زندگی میشوند.
تغییر در الگوی خواب: جدا شدن محل خواب زوجین به دلیل نیازهای نوزاد (مثلاً گریه یا نیاز به تغذیه در شب) میتواند به کاهش تماس لمسی و افزایش حس فاصله میان زن و شوهر منجر شود.
راهکار طلایی برای جلوگیری از سرد شدن روابط پس از بچهدار شدن
گفتگو و ابراز احساسات: برقراری مکالمات منظم و صادقانه درباره احساسات، نیازها، دغدغهها و توقعات، کلید ایجاد درک متقابل و جلوگیری از سو تفاهمهاست. به جای انباشتن ناراحتیها، در زمانهای آرام (مثلاً پس از خواب نوزاد) نشستن و صحبت کردن به تقویت رابطه کمک میکند.
گوش دادن به یکدیگر: به حرفهای همسر با دقت گوش دهید و سعی کنید از نقطه نظر او نیز مسائل را بررسی کنید. این روش باعث میشود هر دو طرف احساس احترام و ارزشمندی کنند.
قرارهای عاشقانه: برنامهریزی برای قرارهای دو نفره (چه بیرون از منزل مانند شام در رستوران یا در خانه با تنظیم فضایی رومانتیک) به ایجاد لحظات شاد و دوباره زنده کردن عشق اولیه کمک فراوانی میکند.
تنظیم زمانهای منظم برای «بیهم بودن» از نگرانیهای فرزند: استفاده از کمک خانواده یا استخدام پرستار (در صورت امکان) اجازه میدهد که هر دو نفر زمانی را فقط برای خود صرف کنید تا بتوانید به فعالیتهای مشترک و تفریحی بپردازید.
همکاری در وظایف: تقسیم منصفانه وظایف خانه و مراقبت از نوزاد (مثلاً نوبتبندی در تغذیه، تعویض پوشک، حمام کودک) به کاهش خستگی و افزایش حس مشارکت منجر میشود.
تنظیم برنامههای منظم: ایجاد یک برنامه روزانه یا هفتگی که در آن زمانهایی به عنوان «وقت زوجین» اختصاص داده شود، به بازسازی ارتباط عاطفی و جنسی کمک میکند.
ارتباط جسمی: حتی در شرایط پر استرس، در آغوش گرفتن، نوازش کردن و نگاههای عاشقانه نقش مهمی در تقویت روابط جنسی و عاطفی دارند. حتی در میان فشارهای والدینی، رابطه زوجین باید اولویت داشته باشد، زیرا این رابطه پایه و اساس خانواده است.
روشهای خلاقانه: استفاده از یادداشتهای عاشقانه، هدیههای کوچک یا حتی یک پیامک محبتآمیز در طول روز به شریک زندگیتان میتواند احساس تقدیر و عشق را تقویت کند.
مراقبت از خود: اختصاص دادن زمانی برای استراحت، ورزش و فعالیتهای فردی نه تنها انرژی شما را تجدید میکند بلکه به شما کمک میکند تا در کنار مسئولیتهای فرزندپروری، نقش بهتری در رابطه با همسرتان ایفا کنید.
کاهش استرس: تکنیکهای تنفسی، مدیتیشن میتوانند به کاهش استرس ناشی از فشارهای روزانه کمک کنند.
مشاوره خانواده: در صورتی که باوجود تلاشهای زوجین، مشکلات رابطه عمیقتر شده و به اختلافات مداوم منجر میشود، مراجعه به متخصصین زوجدرمانی یا مشاوران خانواده میتواند راهگشا باشد. این اقدام به شما کمک میکند تا الگوهای نادرست ارتباطی را شناسایی و اصلاح کنید.
حفظ صمیمیت پس از تولد فرزند فرآیندی دایمی است که نیازمند همکاری، درک متقابل، انعطافپذیری و اختصاص وقت ویژه به شریک زندگی است. با به کارگیری راهکارهای مطرحشده در زمینه برقراری ارتباط موثر، تقسیم مسئولیتها، حفظ ارتباط فیزیکی و مراقبت از خود؛ میتوانید چالشهای ناشی از فرزندپروری را مدیریت کرده و عشق، علاقه و صمیمیت بین شما و همسرتان را همچنان زنده نگه دارید.
هر چند مسیر عبور از این دوران ممکن است زمانبر و گاه دلهرهآور باشد، اما با اراده و تلاش مشترک، میتوان از این دوره به عنوان فرصتی برای تقویت رابطه و رشد عاطفی استفاده کرد.
پیام شما به ما