تبیان، دستیار زندگی

جلد هـشتم - صفحه 66 -  مدرس ، يك انسان بود

صفحه : 66

در اين چند سال كوشش كردند كه انسان نباشد. . . . نگذارند يك انساني پيدا بشود.اينها مي ديدند كه يك فرد انسان اگر پيدا بشود ممكن است يك ملت را هدايت كند،

مدرس ، يك انسان بود

مي ترسند. آنها مي خواهند كه يك انساني پيدا نشود. انسان اگر پيدا شد، زير بار زورنمي رود. انسان اگر پيدا شد، منافع مملكتش را به خارج نمي دهد. امين است انسان . انسان براي خدا كار مي كند و براي خداست . زندگي اش براي خداست و مردنش هم براي خداست . يك همچو موجودي ممكن نيست كه براي اجانب خدمت بكند و به ضدكشور خودش قيام بكند. اينها نخواستند در دانشگاههاي ما انسان درست بشود. از انسان مي ترسيدند. كوشش كردند كه نيروي انساني ما را نگذارند رشد بكند؛ نيروي انساني مارا نگذارند جلو برود؛ كوشش كردند؛ با هر ترتيبي كه توانستند؛ با هر نقشه اي كه داشتند.عمده كارشان روي انسانها بود كه انسانها را نگذارند رشد بكنند. وقتي انسان تربيت نشددر يك مملكت ، وقتي تمام نظر يك فرد به ماديت بود، وقتي تربيت ، تربيت مادي بود،خوب ، اين آدم مي خواهد كه داراي يك پارك باشد، اين از هر راهي شد بشود؛ اين فرقي به حالش نمي كند. براي اينكه مادي است . آدم مادي همين جهت ماده را نگاه مي كند؛ كار ندارد كه اين ماده ، اين پاركي كه پيدا شده است ، اين اتومبيلي كه پيدا شده است ، از كجاست . هر چيز خودش را مي خواهد، به مبداش كار ندارد. انسان الهي است كه اگر چنانچه يك چيزي را به او بدهند، مي پرسد از كجاست ؛ چه هست ؛ استفاده اين آيا صحيح است يا نه ؛ اين اتومبيل آيا از راه حلال است يا حرام ؛ خيانت است يا امانت .اين انسان است كه اين چيزها پيشش مطرح است ؛ ما هم اين را مي خواهيم . اين اشتباه است كه ما مي گفتيم كه ، يا مي گوييم كه ، رژيم نباشد بس است ديگر؛ استقلال باشد بس است ؛ آزادي باشد بس است . نخير، مسئله اين نيست . ما همه اينها را فداي انسان مي كنيم .ما انسان مي خواهيم . همه فداي انسان . انسان وقتي درست بشود، همه چيز درست مي شود.