تبیان، دستیار زندگی

جلد هـشتم - صفحه 198 -  مخالفت با اسلام ، انگيزه كارشكنيها

صفحه : 198

برود، مثلا چهار فرسخ - آن وقت قوافل سابق ؛ تا توي راه بودند خستگي نبود. همچو كه مي رسيدند به منزل ، آنجا خستگي حاصل مي شد. خستگي توي منزل حاصل مي شود.آن وقت ديگر اگر به آنها مي گفتند كه پاشويد يك نيم فرسخ ديگر برويد نمي توانستند،آنجا چون رسيدند به منزل ، سستي مي كنند. قضيه انقلابات هم اينطوري است كه وقتي كه همه داريم با هم حركت مي كنيم كه آن سد را بشكنيم ، خسته نمي شويم ؛ سستي پيدانمي شود؛ هر چه جلو مي رويم قويتر مي شويم . وقتي كه رسيديم به يك جايي كه سد راشكستيم و اعتقادمان اين شد كه الحمدلله پيروز شديم ، آن وقت برمي گرديم سراغ اينكه زاغه نشينان وضعشان چه جوري است ؛ اداره ايها وضعشان چه جوري است ؛ ارتشيهاوضعشان چه جوري است ؛ مردم كوچه و بازار را بايد چه كرد؛ مدارس را بايد چه كرد.اينها براي اين است كه ما خودمان را پيروز فرض كرديم ، حالا برمي گرديم به مسائل خودمان . اما اگر ما همين معنا را درست دقت كنيم ، پيروزي ما در آن وقتي است كه آن مسائل اصلي ما لااقل درست تحقق پيدا بكند. از مسائل اصلي ما يكي اش تحقق پيداكرده و آن رفراندم براي جمهوري اسلامي است ؛ اما قانون اساسي كه اساس يك مملكت است و بعد هم مجلس شورا كه بايد باشد در يك مملكتي ، رئيس جمهور بايدباشد، اين مراحل باز برايمان مانده است . اگر بنا باشد كه ما حالا به خيال خودمان پيروزشده باشيم ، آن وقت من كه طلبه هستم بروم سراغ طلبگي خودم ، و شما آقايان هم برويدهر كدام سراغ كارهاي خودتان ، گرفتاريهاي خودتان ؛ اين مسائل اصلي ممكن است يكوقت خلل به آن وارد بشود و خطرناك است .

مخالفت با اسلام ، انگيزه كارشكنيها

به نظر من مي آيد كه شما، همه آقايان ، همه قشرها، زنها، مردها، دانشمندها،غيردانشمندها، همه ، الان همشان را صرف اين بكنند كه اين قانون اساسي به تصويب برسد. يعني كساني كه مي خواهند مخالفت با اين بكنند الان زيادند؛ زيادند اشخاصي كه مخالفت مي خواهند بكنند، و عمده مخالفتشان هم همين است كه نمي خواهند اسلام