تبیان، دستیار زندگی

جلد هـفتم - صفحه 528 -  شادي مردم در سقوط رژيم پهلوي

صفحه : 528

بايد حكومت چنان باشد كه اگر رئيس جمهورش توي مردم آمد، دوره اش بكنند و بااو خوش و بش كنند؛ نه اينكه اگر صداش درآيد، فرار كنند از دستش ! اگر نخست وزيرش بين مردم بيايد، مردم اطرافش بريزند و به او مرحبا بگويند؛ نه نخست وزير كه اگر بيايد، مردم اظهار تنفر بكنند، فرار بكنند از او. ارتش هم بايد اينطور باشد، شهرباني هم بايد اينطور باشد، ژاندارمري هم بايد اينطور باشد، نه ژاندارمري و ارتش و شهرباني زمان طاغوت كه معارض با مردم بود؛ و مردم نه او را مي خواستند، و دشمن خودشان مي دانستند؛ آنها هم مردم را دشمن خودشان مي دانستند. يك همچه مملكتي كه قواي انتظامي اش دشمن ملت باشد و ملتش دشمن قواي انتظامي باشد، اين قابل اين نيست كه حكومت باقي بماند. حكومت وقتي باقي مي ماند كه مردم او را بخواهند، ملي باشد؛ ملت

يك همچو حكومتي مي تواند حكومت كند.

شادي مردم در سقوط رژيم پهلوي

آنها كه پايه حكومتشان بر قلوب مردم نيست ، نظير همين حكومتهاي سابق بود كه وقتي كه رفتند، مردم ريختند در خيابانها و گل ريختند و نقل ريختند و آن مسائلي كه هركه بوده ديده هر كه نبوده شنيده . من همين معنا را به شاه سابق تذكر دادم كه كاري نكن كه مثل پدرت وقتي بروي همه شادي كنند؛ با مردم باش و با اسلام باش ؛ مسيرت مسير ملت باشد؛ خيانت نباشد در كار، خدمتگزار مردم حكومتها بايد باشند؛ و اين آدم نشنيد اين حرفها را؛ و همان شد كه گفته مي شد و ما حدس مي زديم . كه ديديم در زمان رضاخان كه وقتي كه رفت ، مردم شادي كردند؛ و ديدند در اين زمان كه وقتي كه اين رفت ، همه درخيابانها ريختند و بيشتر شادي كردند.

نشانه هاي حكومت مردمي

حكومتها وقتي حكومتهاي ملي نشد، وقتي پايه حكومت بر دوش يك ملت نبود و برقلب يك ملت نبود، اينها نمي توانند يك حكومتي باشند. اين به حسب كلي بايدحكومتها خدمتگزار مردم باشند، نه اينكه مردم از حكومت بترسند.