تبیان، دستیار زندگی

جلد هـفتم - صفحه 356 -  توقع بيجا از امريكا

صفحه : 356

در يكي - دو روز پيش از اين ، در روزنامه بود كه سناي امريكا به اتفاق آرا اين اعدامهايي كه در ايران شده است محكوم كردند. آن هم كه طرح داده يكي از دوستان اسرائيل است و خودش هم از صهيونيستهاست ! (6) خوب ، معلوم است كه سناي امريكابايد محكوم كند ما را؛ شكي ندارد! ما مي دانيم كه اينها ما را محكوم مي كنند. دولت امريكا هم ما را محكوم مي كند، منتها حرفش را نمي زند. مجالس امريكا هم ما را محكوم

توقع بيجا از امريكا

كنند از اين نهضت ، خوب ، "اين نهضت چه كرد! يكي از حرفهايش . . . [عملي ] شد؟!خوب ، اين دولت چه كرد براي شما؟ چه مي كند براي شما؟ اين هم دولت اسلامي ! بازهم شما همان وضع سابق را داريد! " نه اينكه اينها ندانند مسئله را، مي دانند مسئله را،غرض دارند. مي خواهند نشود مطلب مي دانند كه تا حالا چه شده . اين چيزي كه شده است [در] دنيا سابقه نداشته است . قدرتي را شكست داده اند كه امكانش پيش مردم ،پيش دولتهاي خارج ، پيش متفكرين خارج [نبود] برايشان تصورش نمي شد كه همچوچيزي بشود؛ همه غيرممكن مي دانستند.

مي دانند كه آن دستگاه ظلم كه همه جا، در اعماق مملكت ما اينهمه دستشان درازبوده و همه ظلم مي كردند. مي دانند اين را كه آن ظلمها تمام شد؛ الان كسي نيست كه به مردم ظلم بكند. آنكه هست اين است كه ظالمها را مي گيرند، آنهايي كه ظلم كرده اندمي گيرند، محاكمه مي كنند. اما كسان ديگر را الان كاري ندارند. آزادند. ما الان در اين مجلس آزاد نشسته ايم با هم صحبت مي كنيم ، در صورتي كه قبلا امكان نداشت . يك همچو مجلسي هيچ امكان نداشت . اينها مي دانند كه خيلي كار شده ، لكن نمي خواهندبعدها بشود. متاسفند از اينكه شده است . تاسفشان براي اين است كه دست اربابها كوتاه شده است .