تبیان، دستیار زندگی

جلد هـفتم - صفحه 296 -  آزادي در راي دادن

صفحه : 296

الان وضع تا اينجا آمده است كه شما خودتان - بدون اينكه كسي به شما فشاري بياورد- در رفراندم راي داديد. خودتان راي داديد. يعني مردم كوچك و بزرگ - اينكه وقت انتخابش بود - زن و مرد، مريضها از مريضخانه ها، همه اينها با شور و اشتياق رفتند راي دادند. هيچ كس به آنها فشاري نياورد، و يك سرنيزه اي تو كار نبود؛ قدرت ايمان بود.ايمان داشتند به اينكه حكومت اسلامي خوب است . اين ايمان مردم را پاي صندوقها برد.و اشخاصي هم كه نمي توانستند بروند، زير بغلشان را گرفتند، يا تو چرخ نشاندند و بردندراي دادند. و بعد هم شما براي مجلس موسسان كه مقدرات مملكتتان دست خودتان باشد - اگر بنا شد كه انتخاب قانون را به رفراندم نكرديم - و مجلس موسسان بنا شد باشد،باز دست خودتان است . خودتان مي رويد، وكلاتان را تعيين مي كنيد؛ هيچ كس هم به شما فشار نمي آورد كه فلان وكيل را تعيين كنيد فرضا اگر چنانچه ما يك كلمه اي بگوييم ،قضيه اين است كه ما ميل داريم ؛ اين براي شما خوب است . بيشتر از اين نيست . مامي گوييم اين خوب است براي شما. مثل اينكه در رفراندم ، ما گفتيم راي به رفراندم خوب است . من خودم اين راي را دارم . الزام تو كار نبود؛ هركس مجاز بود و آزاد بود كه

حكومتي مستقر و او مشغول به كار بشود. يعني يك حكومتي پيدا بشود كه خود مردم ،آن حكومت را ايجاد كنند. ما تا حالا نداشتيم يك همچو حكومتي كه مال ملت باشد؛اسمش بود. اصلا بعد از زمان مشروطه تا حالا نشده . اين اسمش بود كه ملت - نمي دانم -خودشان انتخاب بكنند، خودشان وكيل [معرفي كنند] . . . ؛ لكن شما مي دانيد كه هيچ وقت شماها راي نداشتيد. در اين طول تاريخ ، اينها همه خود[شان ] آنها [را انتخاب ]مي كردند. و كاش خودشان مي كردند. شاه گفت كه - در يكي از نطقهايش ، همين شاه دوم گفت كه - ليست مي دادند از سفارتخانه ها، و مجبور بوديم كه اين ليست را ما عمل بكنيم !وكلا را آنها ليست مي دادند كه ما وكلا را تعيين بكنيم ، ما هم تعيين مي كرديم ! منتها اومي خواست بگويد كه حالا ديگر آنطور نيست ؛ و حال آنكه آن وقت بدتر بود!

آزادي در راي دادن