تبیان، دستیار زندگی

جلد پنجم - صفحه 84 -  فريبكاري شاه

صفحه : 84

حالا كه غرق را ديده ، الان اين موج كه در ايران پيدا شده است ، موج استنكار، (2) موج اينكه ما نمي خواهيم ، موج نفي سلطنت محمدرضاخان و سلسله او، حالا كه خودش رادر اين موج ديد و غرق ديده ، حالا در مقابل ملت مي ايستد و اظهار ندامت مي كند،مي گويد كه من تا حالا اشتباه كردم و حالا ديگر از اين به بعد اين اشتباهات نمي شود.خطاب به مراجع عظام و علماي اعلام كه بياييد من ديگر توبه كردم ! و شما بياييد نجات بدهيد! حاصل حرفش اين است كه نجات بدهيد من را؛ "نجات بدهيد وطن را"،مقصودش خودش هست ! در مقابل ملت هم باز همين امر را تكرار كرده است . به طبقات مختلف ، به جوانها، به اينها. و آخرش هم مي گويد كه بياييد يك فكري بكنيم براي وطن !ما خوب است به وطنمان فكر بكنيم ! اين شبيه همان مسئله فرعون است با يك اختلاف ؛فرعون بعد از اينكه ديد كه حالا ديگر دارد غرق مي شود گفت كه امنت انه لا اله الا الذي امنت به بنوا اسرائيل (3). جوابش اين بود كه نه ، ديگر گذشت . ديگر مطلب . . . تو تا حالا معصيت كردي ، تا حالا طغيان كردي ، بني اسرائيل را به بند كشيدي ، ظلم كردي ، حالا كه مي بيني عذاب نازل شده و غرق توي كار است ، حالا مي گويي كه من معصيت كردم ! حالا كه عذاب نازل شده مي گويي معصيت كردم ؛ من توبه كردم . اين مثل توبه اي مي ماند كه بعداز اينكه مرد و عذاب جهنم را دارد مي بيند، بگويد من توبه كردم ! اين توبه نيست ؛ اصلش توبه نيست اين . ايشان هم بعد از اينكه عذاب را نازل ديد و آن چيزي كه خداوند به دست اين ملت اجرا فرمود و آن استنكار و مقابله با مشت در مقابل مسلسلها، حالا ديگر مي بيندكه غرق شده است و عذاب نازل شده است ، حالا مي گويد كه من اشتباه كردم و از اين به بعد ديگر اشتباه نمي كنم !

فريبكاري شاه

يك فرق هم با توبه ، اظهار توبه فرعون دارد و آن اينكه از اين ور اظهار توبه ، از آن