تبیان، دستیار زندگی

جلد پنجم - صفحه 54 -  وابستگي همه جانبه

صفحه : 54

وابستگي همه جانبه

درد مملكت ما اين است كه استقلال ندارد. نه استقلال فرهنگ دارد، نه استقلال ارتش دارد، نه استقلال اقتصاد دارد. اقتصادش وابسته است . يك كار صحيح نمي كننداينها. يك اقتصاد وابسته اي كه مونتاژ است - به اصطلاحشان - بايد از خارج بياورندبخرند؛ ما مصرف [كننده ] هستيم . بياوريم مصرف كنيم . همين . . . جفت كنيم اينجا، يك مملكت مصرفي هستيم . يك زراعتي اين ايران داشت ، يك زراعت و كشاورزي ايران داشت كه محتاج نبود به خارج ؛ يعني صادر مي كرد، صادركننده بود. يعني يك مملكت يك ناحيه آذربايجانش ممكن بود ايران را اداره بكند، يك ناحيه خراسانش يا فارسش ممكن بود كه ايران را اداره بكند؛ حالا رسيده به آنجايي كه خود اينها در حساب مي گويند كه سي روز يا سي و سه روز . . . براي مملكتمان [غذا] داريم ، باقي اش را بايددستمان را دراز كنيم به غير.

تمام اين جهاتي كه اين مملكت ما ممكن الاستفاده بوده تمامش را به غير داده اند."ملي " كرده اند مراتع را! اينهايي كه من عرض مي كنم ، به من اشخاص با سند نوشته اند. من الان پيشم نيست اين [نوشته ها] مع الاسف ، به نجف فرستاده بودند، آنجا هست - حالاگم شده يا [امحا] شده نمي دانم - كه بهترين مراتع ، مرتع يك طرفي بود، كه نوشته بودمراتع كجا، بهترين مراتع كه وقتي كارشناسهاي انگلستان آمدند اينجا گفتند كه بهترين مراتع مرتع فلان جاي ايران است كه در آن همه [گونه ] دامداري مي شود كرد؛ و اين را به ملكه انگلستان و يك دسته ديگري دادند! اين مراتع [را]. جنگلهاي ما "ملي " شده ؛

انساني را دارند از بين مي برند. همه جا نيروي انساني از بين رفته است و خشكيده تقريبا.پس ايشان اگر بروند استقلال فرهنگي از بين مي رود! كدام استقلال داريم كه از بين برود؟ حالا شما برويد استقلال مي رود، اين چه جور مي شود ديگر، مملكت ما چه مي شود، استقلالش از بين مي رود! و ما استقلال مي خواهيم .

ايران ميدان چپاولگران