بسیاری از ما برای کوچک ترین مشکل جسمی به پزشک مراجعه کرده و تمام آزمایشات، معاینات و بررسی های لازم را انجام می دهیم.
همچنین بدون هیچ ترس و دلهره ای داروهایی که پزشک تجویز می کندمی خوریم، اما در مورد مشکلات و اختلالات اعصاب و روان شرایط تغییر می کند؛ بسیاری مراجعه به روانپزشک و روان شناس را بیهوده دانسته یا از آن می ترسند و از همه بدتر این که از این مساله احساس شرمساری می کنند.
دکتر سیدهادی معتمدی، روانپزشک در این باره به «جام جم» می گوید: «بیماری های روحی، روانی در نوع عام و به صورت کلی، مانند هر بیماری دیگری مشکلی پزشکی تلقی می شوند.
امروزه اغلب پزشکان عقیده دارند که این بیماری ها عمدتا دارای علل ارگانیک هستند که البته مباحث اجتماعی و مسائل روحی، روانی نیز می تواند در بروز آنها دخیل باشد.»
وی توضیح می دهد: «به عنوان نمونه، اگر اختلالی هورمونی مشکلی در سیستم گوارش ایجاد کند، همان اختلالات هورمونی و موارد مشابه آن می توانند در سیستم اعصاب و روان مشکلاتی را ایجاد کرده و سبب بروز بیماری شوند.
به عنوان مثال پزشکان معتقدند در بیماری افسردگی ماده ای به نام سروتونین در مغز کاهش پیدا می کند.
همچنین در مورد خشونت یا برخی بیماری های همراه با روان پریشی معتقدند که ماده ای به نام دوپامین در مغز افزایش می یابد.»
ابتلا به بیماری اعصاب و روان گناه نیست
دکتر معتمدی تاکید می کند اگر از دید پزشکی به این بیماری ها نگاه کنیم، متوجه خواهیم شد این بیماری ها نه گناه بوده و نه نیازی هست که به افراد مبتلا برچسب بزنیم از همه مهمتر اینکه، و بی توجهی به سلامت روحی و روانی، می تواند آسیب های جبران ناپذیری برای بیماران در بر داشته باشد.
این پزشک متخصص می افزاید: «در گذشته به دلیل عدم آگاهی از علل ایجادکننده بیماری، این افراد را دیوانه و مجنون می نامیدند، در حالی که در یک دیدگاه کلی، بیماری های روانپزشکی بر ۳ پایه «بیولوژی و ژنتیک»، «مسائل شناختی» مانند روحی، روانی، طلاق، مشکلات خانوادگی ـ و« مسائل اجتماعی» مانند فقر و بیکاری قرار دارد.
در کل می توانیم این مجموعه را به عنوان علل ایجادکننده بیماری های اعصاب و روان بشناسیم.»
این عضو هیات علمی دانشگاه با اشاره به شیوع بسیار زیاد این بیماری ها در جامعه توضیح می دهد: «بیماری افسردگی در سطح جامعه تا ۲۵ درصد میان خانم ها و کمی بیش از نصف آن میان آقایان وجود دارد.
بیماری های اضطرابی حتی از این مقدار هم بیشتر است. بیماری های دارای روان پریشی نیز ممکن است تا ۳ یا ۴ درصد در سطح جامعه برسد.
متخصصان معتقدند بیش از ۷۰ درصد بیماران دارای افسردگی افکار خودکشی دارند که حدود ۱۵درصدشان نیز اقدام به این کار می کنند.» بنابراین می بینیم که توجه و درمان این بیماری ها تا چه حد اهمیت دارد.
دکتر معتمدی یادآور می شود: «مهم ترین عارضه ای که بیماری های روانپزشکی ایجاد می کنند، افت عملکرد است.
شخص ممکن است عملکرد خود را در زمینه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، فعالیت و ارتباطات بین فردی، مسائل خانوادگی و عاطفی، آموختن و… از دست بدهد.
بنابراین یک انسان ممکن است عمر مفید خود را از دست بدهد، در حالی که با یک درمان ساده می تواند به زندگی طبیعی برگردد.»
داروهای اعصاب و روان
برخی از مردم همواره نگران اعتیادآور بودن داروهای اعصاب و روان بوده و به همین دلیل از مصرف آنها اجتناب می کنند.
دکتر معتمدی در این زمینه توضیح می دهد: «وقتی ماده ای خورده می شود، اثری روی بدن می گذارد که اگر بخواهیم این ماده در آینده هم همان اثر را داشته باشد، باید روز به روز مقدار آن بیشتر شود.
این تعریفی از اعتیاد است که با توجه به آن می بینیم داروهای اعصاب و روان به هیچ عنوان اعتیادآور نیستند.»
این عضو هیات علمی دانشگاه می گوید: «در صورتی که مشکل اصلی وجود داشته و درمان نشود، قطع دارو نیز مفید نخواهد بود.
مثلا این که مردم می گویند اگر یک شب دارو مصرف نکنند، نمی توانند راحت بخوابند باید بدانند که این مساله ربطی به دارو نداشته و این مشکل اصلی است که همچنان وجود دارد.
در صورتی که اگر مشکل حل شود، حتماً داروی اعصاب و روان هم کم شده و به موقع قطع می شود.»
دکتر معتمدی با ذکر این نکته که بسیاری از بیماری های روانپزشکی با رعایت مصرف صحیح دارو درمان قطعی دارند، ادامه می دهد: «برخلاف تصور عموم، خطر مرگ آوری داروهای روانپزشکی از بسیاری از داروهای دیگر کمتر است.
طی تحقیقی که در این زمینه انجام شده است یکی از داروهایی که برای زخم معده استفاده می شود با دارویی مربوط به مشکلات روانپزشکی مقایسه شده و مشخص شد خطر مرگ آوری داروی مربوط به زخم معده تا ۲۰ برابر بیشتر بوده است.»
وی می افزاید: «دوز این داروها کاملا کنترل شده و طوری تنظیم می شود که اعتدال در آنها وجود داشته باشد.
به همین دلیل نیز معمولا درمان بیماری های اعصاب و روان در درازمدت جواب داده و درمان می شوند.»
مصرف خودسرانه دارو
این پزشک متخصص در رابطه با خوددرمانی در بیماری های اعصاب و روان می گوید: «در کل خوددرمانی در مورد هر بیماری کار نادرستی است و استفاده از دارو باید حتما زیر نظر پزشک باشد.
البته برخی از داروها هستند که می شود در مواقعی خاص از آنها استفاده کرد، اما تنها با نظر پزشک، بنابراین در مورد برخی داروها قطع و وصل کردن مصرف آن زیر نظر پزشک بلامانع است.»
وی باز هم به همه مردم تاکید می کند که بیماری اعصاب و روان نیز مانند هر بیماری دیگری است و می افزاید: «پرونده های افراد کاملاً محرمانه بوده و در اختیار کسی قرار نمی گیرد، بنابراین از آن نترسید و به پزشک متخصص مراجعه کنید.
بدانید بسیاری از اوقات حتی نیازی به مصرف دارو نیست، اما مطمئن باشید پزشک در صورت نیاز با تجویز دارو به سلامت شما کمک می کند.»
jamejamonline
ماهی پاکو ماهی ای صلح جوست و معمولا به ماهی های کوچک تر از خود آسیب نمی رساند.این ماهی جزء دسته ی گیاهخواران محسوب شده و به گیاهان داخل آکواریوم صدمه وارد می کند.در دمای ۲۲ تا ۲۸ درجه ی سانتی گراد به خوبی زندگی می کند.اندازه ی این ماهی تا ۱۱۰ سانتی متر می رسد.
در تشخیص جنسیت این ماهی،قرمزی شکم ماهی نر بیشتر از ماهی ماده است و همچنین باله های پشتی ماهی نر نوک تیز تر است.
ابعاد این ماهی باعث شده که از این ماهی به درستی به عنوان "Tank Buster" (تانک اشغال کن) یاد شود. در ضمن این ماهی به صورت گله ای زندگی می کند و باید به صورت گروهی نگهداری شود. حتی ماهی های بالغ به راحتی دچار ترس و وحشت می شوند و عادت به فرار ناگهانی و کوبیدن خود به شیشه دارند که با وجود یک ماهی 80 سانتی متری واقعا یک فاجعه در پی خواهد داشت. بنابراین این ماهی از آن دسته ماهی هایی است که باید در طبیعت به حال خود رها شود یا اینکه در آکواریوم های بزرگ عمومی نگهداری شود تا در یک آکواریوم خانگی. در واقع هیچ آکواریوم خانگی نمی تواند فضای لازم برای زندگی این ماهی غول پیکر را فراهم کند.
معمولا این ماهی با ماهی پیرانا اشتباه گرفته می شود.تشخیص این دو ماهی در زمان بچگی تنها از طریق مقایسه فک پایینی آنها با هم مقدور است.بدین صورت که فک پایینی پیرانا شکم قرمز قوی تر و عضلانی تر به نظر می رسد.ماهی های بالغ از نظر جثه و همچنین شکل دندان ها با هم متفاوتند.پاکو بالغ تا 110 سانتی متر رشد می کند ولی پیرانا شکم قرمز حداکثر تا 30 سانتی متر رشد می کند.همچنین دندان های پیرانا نوک تیز تر از دندان های پاکوست.
در کل این دو ماهی بسیار به هم شبیه هستند و حتی گاهی متخصصین هم در تشخیص آنها اشتباه می کنند. ماهی پاکو حتی به "پیرانا گیاه خوار" معروف شده است.اما از آنجایی که خرید و فروش پیرانا در اکثر نقاط جهان غیرقانونی است، ماهی ای که در ماهی فروشی ها با نام پیرانا فروخته می شود در واقع همین پاکو است.خرید و فروش پیرانا شکم قرمز به خاطر ترس از به هم ریختن اکوسیستم غیرقانونی می باشد. اگر تصادفا یک جفت از این ماهی در رودخانه ای که شرایط مناسبی برای رشدش را داشته باشد رها شود، به خاطر عدم وجود دشمن طبیعی این ماهی به تکثیر می پردازد و تا آخرین موجود زنده آن رودخانه را خواهد خورد. بنابراین اکثر کشور ها از ورود این ماهی به داخل خود جلوگیری می کنند.فقط پیرانا سیاه است که در ماهی فروشی ها به فروش می رسد و در ایران هم وجود دارد. این ماهی بر خلاف نوع شکم قرمز خود، قاتل نیست ولی به هر صورت از ماهی های زنده کوچکتر از خود تغذیه می کند.
منابع: forum.niksalehi.com
forums.akairan.com
