تبیان، دستیار زندگی

چغاله بادام یكی از میوه‌های نوبر فصل بهار و در واقع میوه درخت بادام است كه قشر خارجی آن سبز رنگ و پوشیده از كرك‌های ظریف بوده و داخل آن روكش سفید و نرمی وجود دارد كه مغز آبكی و نازك بادام را در خود نگهداری می‌كند.

در این حالت میوه بادام كاملا رشد نكرده و كال است كه با عنوان چغاله بادام مصرف می‌شود. در قدیم معتقد بودند این میوه نارس باعث تقویت لثه و ریشه دندان‌ها می‌شود و برای خشكی دهان مفید است.چغاله‌هایی كه مقداری تلخی دارند حاوی مقدار بسیار كمی اسیدسیانیدریك و تركیبی از سم خطرناك سیانور هستند كه مصرف زیاد آن می‌تواند منجر به مسمومیت در مصرف‌كننده شود.

به طور كلی مواد مغذی میوه كال و نارس بادام كمتر از میوه‌های رسیده است و از نظر كلسیم، آهن و به طور كلی املاح معدنی در سطح پایین‌تری قرار دارد. رسیده این میوه افراد را در برابر بیماری‌هایی چون پوكی استخوان ، افزایش كلسترول ، كم‌خونی و چسبندگی روده‌ها محافظت می‌كند، اما تا وقتی كال است از این ویژگی‌ها برخوردار نیست.البته این میوه در صورت عدم افراط و رعایت برخی نكات بهداشتی فایده مهمی چون جلوگیری از گرفتگی عضلات دارد. در واقع میوه سبزرنگی نظیر چغاله بادام كه كال و نارس است سرشار از كلروفیل است. كلروفیل داخل بدن در مسیر كانال گوارشی به تولید منیزیم كمك شایانی می‌كند و از آنجا كه منیزیم برای كاهش گرفتگی عضلات نقش بسزایی دارد، خوردن متعادل آن می‌تواند تا حدی در بهبود گرفتگی عضلات مفید واقع شود.از سوی دیگر این نوبرانه تركیبات اسیدی دارد كه وجود آنها در معده مانع آسیب رسیدن به بافت معده و بروز سرطان معده می‌شود؛ البته باید گفت این نوبرانه از نظر ویتامین C كامل نیست و كم كالری بودن آن نیز موجب لاغری نمی‌شود.

این میوه اغلب هضم سنگینی دارد و از آنجا كه با هدف كسب سود بیشتر توسط باغداران با وسوسه دلالان و واسطه‌ها زودهنگام عرضه می‌شود بیش از حد كال و نارس بوده و طبیعت آن بسیار سرد است به گونه‌ای كه فرد با مصرف بیش از اندازه آن به اصطلاح عامیانه سردی می‌كند و گاهی دچار عوارضی از قبیل دل‌درد، تهوع، اسهال و سردرد می‌شود.اگر چغاله بادام به صورت بهداشتی كمپوت، خورش یا ترشی شود مصرف متعادل آن می‌تواند تا حدودی مواد مغذی را به بدن برساند.چون این میوه با پوست مصرف می‌شود باید حتما در ضدعفونی كردن و شستن آن دقت كرد.اغلب میوه‌فروشان و فروشندگان دوره‌گرد با آب جوی یا چاه مبادرت به شستن این میوه می‌كنند كه می‌تواند عاملی برای بروز بیماری‌های گوارشی بویژه حصبه شود.بیماری حصبه نوعی عفونت باكتریایی است كه از طریق مصرف آب یا غذای آلوده می‌تواند به انسان منتقل شود كه در كودكان و افراد بالای 60 سال رایج‌تر است.عوارض این بیماری شامل كاهش شدید آب و املاح بدن ، سوراخ شدن روده‌ها، خونریزی دستگاه گوارش، عفونت استخوان و هپاتیت است.

نامه آبراھام لینكلن به آموزگار فرزندش:

… آموزگار عزیز

فرزندم باید بداند كه ھمه مردم عادل و ھمه آنھا صدیق نیستند ، به پسرم بیاموزید بهازای ھر شیاد ، انسانھای درست و صدیق ھم ھست و در ازای ھر سیاستمدار خودخواه ،رھبر باحمیّت و به ازای ھر دشمن دوستی ھم ھست .

آموزگار عزیز ، میدانم وقت میگیرد اما اگر او با كار و زحمت خود كاسبی كند بھتراست از اینكه پنج دلار پیدا كند ، به او بیاموزید از باختن پند گیرد و از پیروز شدن غره نشود .به او نقشو تأثیر خندیدن و كتاب را آموزش دھید ، به او بگویید تعمق كند و به پرواز ،به گلھا و زنبورھا دقیق شود .

به او بیاموزید بھتر است مردود شود تا با تقلب قبول شود ، به او یاد دھید با ملایمھا ملایم و با گردنكشان ، گردنكشباشد ، به او بگویید به عقایدش ایمان داشته باشد ،حرفھا را بشنود و درستھا را انتخاب كند ، به او ارزشھا را یاد دھید .به او بیاموزید در اوج اندوه تبسم كند ، به او یادآوری كنید در اشك ریختن خجالتی نیست ، به او بیاموزید برای فكر و شعورش قیمت گذارد اما برای دل نه !

آموزگار عزیز

در كار تدریسملایمت كنید ، او را نازپرورده نكنید ، بگذارید تا شجاع باشد البتهتمامی اینھا توقع زیادی است ، با اینكه او كودك كم سن و سالی است ولی فرزند خوبیاست ؛ مراقبش باشید …

سرگردان تو

تا به كی سرگردان تو باشم

الی متی احار فیك

آنچه به جا مانده فضاییست پر از حضورش

و خالی از ظھورش

 اما                 

  روزی تو خوا ھی آمد

تو بھاری ؟ نه

بھاران از توست

از تو میگیرد وام

ھر بھار این ھمه زیبایی را ،

لولا الحجه لساخت الارض باھلھا

ھوس باغ و بھارانم نیست

ای بھین باغ و بھارانم تو

به تو میاندیشم

آماده ...

من شكوفایی گلھای امیدم را به تو میبینم

***

پگا ھنگام

منتظرت ھستم

و شبا ھنگام

من و غم یكجا میشویم

لیك ندایی كه به من میگوید :

گرچه شب تاریك است

دل قوی دار

سحر نزدیك است

ان الصبح لقریب

آن ھم در نمازی كه بر خود سلام میدھیم ، یعنی : سلامت و امنیت .

و درود فرستادن بر خود كه ای ... من حُرمت و كرامتِ تو را پاس خواھم داشت .

السلام علینا سلام ، نه بر منِ تنھا كه بر ما .

توجه به جماعت ، نه كوبیدن بر طبلِ فردیت و فردگرایی .

حال كه چنین است اگر خود را حقیر ببینیم و به پستی تن دھیم ،

(شكاف) بل صلاه است و وصل و رسیدن ، « ماز » نماز را كه ،

نه آنھم رسیدن به مقامی كه مپرس ،

سبك شمردهایم وانسانیت و شخصیت متعالی و عزیز خود را درك نكردهایم كه :

عزت از آنِ خدا ، رسول و مؤمنان است .

شاید نكته ای از بسیارِ نماز باشد .

گفت و گو با خدا

در رویاھایم دیدم كه با خدا گفت و گو میكنم .

« پستو میخواھی با من گفت و گو كنی » : خدا پرسید؟

من در پاسخش گفتم : اگر وقت دارید .

خدا خندید :وقت من بینھایت است

 ...در ذھنت چیست كه میخواھی از من بپرسی ؟

پرسیدم : چه چیز بشر شما را سخت متعجب میسازد ؟

خدا پاسخ داد :

كودكیشان .اینكه آنھا از كودكیشان خسته میشوند ،عجله دارند كه بزرگ شوند ،و بعد دوباره پس از مدتھا ، آرزو میكنند كه كودك باشند

.... اینكه آنھا سلامتی خود را از دست میدھند تا پول به دست آورند

و بعد پولشان را از دست میدھند تا دوباره سلامتی خود را به دست آورند .

اینكه با اضطراب به آینده مینگرند

و حال را فراموش میكنندو بنابراین نه در حال ، زندگی میكنند و نه در آینده

اینكه آنھا به گونه ای زندگی میكنند كه گویی ھرگز نمیمیرند ،

و به گونه ای میمیرند كه گویی ھرگز زندگی نكرده اند .

دستھای خدا دستانم را گرفت ، برای مدتی سكوت كردیم

و من دوباره پرسیدم :

به عنوان یك پدر ، میخواھید كدام درسھای زندگی را فرزندانت بیاموزند ؟

او گفت :

 بیاموزند كه آنھا نمیتوانند كسی را وادار كنند كه عاشقشان باشد .

اولین گروه از زنانى كه به محضر امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف مى ‏شتابند آن هایند كه در آن ایّام مى ‏زیسته ‏اند و همانند دیگر یاران امام علیه السلام به هنگام ظهور در حرم امن الهى به ‏خدمت ایشان مى ‏رسند.

به مناسبت روز جهانی زن

بر اساس برخى از روایات، تعداد زنان در هنگام ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بر چهارقسم، گروه بندی شده است:

گروه اول: حضور پنجاه زن در بین یاران امام

اولین گروه از زنانى كه به محضر امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف مى ‏شتابند آن هایند كه در آن ایّام مى ‏زیسته ‏اند و همانند دیگر یاران امام علیه السلام به هنگام ظهور در حرم امن الهى به ‏خدمت ایشان مى ‏رسند.در این‏ باره دو روایت وجود دارد:روایت اول- امّ سلمه ضمن حدیثى درباره علایم ظهور، از پیامبر اكرم صل الله علیه و آله و سلم روایت كرده است كه فرمود:یعوذ عائذ من الحرم فیجتمع الناس إلیه كالطّیر الواردة المتفرقة حتّى یجتمع إلیه ثلاث مأة و أربعة عشر رجلاً فیه نسوة فیظهر على كلّ جبّار و ابن جبّاردر آن هنگام پناهنده ‏اى به حرم امن الهى پناه مى ‏آورد و مردم همانند كبوترانى كه از چهار سمت به یك سو هجوم مى ‏برند به‏ سوى او جمع مى ‏شوند تا اینكه در نزد آن حضرت، سیصد و چهارده‏ نفر گرد مى ‏آیند كه برخى از آنان زن مى ‏باشند كه بر هر جبّار و جبّار زاده اى پیروز مى ‏شود.روایت دوم- جابربن یزید جعفى، ضمن حدیث مفصلى از امام باقر علیه السلام در بیان برخى نشانه ‏هاى ظهور نقل كرده كه:و یجیى‏ء واللَّه ثلاث مأة و بضعة عشر رجلاً فیهم خمسون امراة یجتمعون بمكة على غیر میعاد قزعاً كقزع الخریف یتبع بعضهم و هى ‏الآیة الّتى قال اللَّه: أینما تكونوا یأت بكم اللَّه جمیعاً إنّ اللَّه على كلّ شى‏ء قدیربه‏ خدا سوگند، سیصد و سیزده نفر مى ‏آیند كه پنجاه نفر از این عدّه زن هستند كه بدون هیچ قرار قبلى در مكّه كنار یكدیگر جمع خواهند شد.این است معناى آیه شریفه: هرجا باشید خداوند همه شما را حاضر مى ‏كند. زیرا او بر هر كارى توانا است.

گروه دوم: زنان آسمانى

دسته دوم، چهارصد بانوى برگزیده هستند كه خداوند براى حكومت جهانى حضرت ولى ‏عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف در آسمان ذخیره كرده است و با ظهور اولین گروه از زنانى كه به محضر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف مى ‏شتابند، آن هایند كه در آن ایّام مى ‏زیسته ‏اند و همانند دیگر یاران امام علیه السلام به هنگام ظهور در حرم امن الهى به ‏خدمت امام علیه السلام مى ‏رسند. آن حضرت به همراه حضرت عیسى علیه السلام به زمین مى ‏آیند.ابو هریره از پیامبراكرم صل الله علیه و آله و سلم روایت كرده كه:ینزل عیسى بن مریم على ثمان ماة رجل و أربع مائة امرأة خیار من على الأرض و أصلح من مضى عیسى ‏بن مریم علیه السلام به همراه هشتصد مرد و چهارصد زن از بهترین و شایسته ‏ترین افراد روى زمین فرود خواهد آمد.به ‏فرموده امام صادق علیه السلام: هر كه چهل صبح، دعاى عهد را بخواند از یاوران قائم ما باشد و اگر هم پیش از ظهور آن حضرت از دنیا برود.

گروه سوم: رجعت زنان

سومین گروه از یاوران حضرت بقیّة الله عجل الله تعالی فرجه الشریف زنانى هستند كه خداوند به بركت ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف آنها را زنده خواهد كرد و بار دیگر به دنیا رجعت خواهند نمود.این گروه دو دسته‏ اند: برخى با نام و نشان از زنده شدنشان خبر داده شده و برخى دیگر فقط از آمدنشان سخن به ‏میان آمده است.در منابع معتبر اسلامى نام سیزده زن یاد مى ‏شود كه به هنگام ظهور قائم آل محمّد عجل الله تعالی فرجه الشریف زنده خواهند شد و در لشكر امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف به مداواى مجروحان جنگى و سرپرستى بیماران خواهند پرداخت.طبرى در "دلائل الامامة" از مفضل ‏بن عمر نقل كرده كه امام صادق علیه السلام فرمود:"همراه قائم آل محمّدعجل الله تعالی فرجه شریف سیزده زن خواهند بود. گفتم: آنها را براى چه كارى مى‏ خواهد؟ فرمود: به مداواى مجروحان پرداخته، سرپرستى بیماران را به ‏عهده خواهند گرفت. عرض كردم: نام آنها را بفرمایید. فرمود: قنواء دختر رشید هجرى، ام ایمن، حبابه والبیه، سمیه، زبیده‏ ام خالد احمسیّه، ام سعید حنفیه، صیانه ماشطه، ام خالد جهنّیه. این گروه سیزده نفرى رجعت خواهند كرد و خداوند براى قدردانى از ایشان، به بركت امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف آنها را زنده خواهد كرد"امام زمان علیه السلامیك توضیح:در این روایت امام صادق علیه السلام از آن سیزده زن فقط نام نُه نفر را یاد مى ‏كند. در كتاب "خصایص فاطمیّه" به ‏نام "نسبیه" و در كتاب "منتخب ‏البصائر" به‏ "وتیره" و "أحبشیه" اشاره شده است.

گروه چهارم : بانوان منتظر

چهارمین گروه یاوران امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف، بانوان پرهیزكارى هستند كه پیش از ظهور حضرت بقیّة الله علیه السلام رحلت كرده ‏اند. در وقت ظهور، به ایشان گفته مى ‏شود: "امام تو ظاهر گشته است، اگر مایلى مى ‏توانى حضور داشته باشى".آنان نیز به اراده پروردگار زنده خواهند شد.رجعت زنان مربوط به گروه خاصّى نیست و هر بانویى خود را با خواسته ‏ها و شرایط زندگى در حكومت حضرت مهدى عجل الله تعالی فرجه الشریف تطبیق دهد ممكن است در آینده از رحمت خداوندى بهره ‏مند گشته، براى یارى امام عجل الله تعالی فرجه الشریف زنده شود.یكى از آن شرایط، خواندن "دعای عهد" است كه در فرد، نوعى آمادگى براى پذیرش حكومت آخرین ذخیره الهى ایجاد مى ‏كند.به ‏فرموده امام صادق علیه السلام: هر كه چهل صبح، دعاى عهد را بخواند از یاوران قائم ما باشد و اگر هم پیش از ظهور آن حضرت از دنیا برود، خداوند او را از قبر بیرون آورد تا در خدمت آن حضرت باشد.       

   اقتباس از سایت موعود

رمان مهم‌ترین و معروف‌ترین شکل تبلوریافته ادبی روزگار ماست. معمولا گفته می‌شود رمان با «دن کیشوت» اثر سروانتس (نویسنده اسپانیایی ۱۵۴۷-۱۶۱۶) در خلال سال‌های ۱۶۰۵ تا ۱۶۱۵ تولد یافته است و با رمان «شاهزاده خانم کلو» نوشته مادام دولافایت (۱۶۳۴-۱۶۹۳) و رمان‌های آلن رنه لوساژ (۱۶۶۸-۱۷۴۷) فرانسوی به‌خصوص با اثر مشهورش «ژیل بلاس» پی‌ریزی شد و با رمان‌های نویسندگانی چون دانیل دفو (۱۶۶۰-۱۷۳۱) و ساموئل ریچاردسن (۱۶۸۹-۱۷۶۱) و هنری فیلدینگ (۱۷۰۷-۱۷۵۴) نویسندگان انگلیسی و والتر اسکات (۱۷۷۱-۱۸۳۲) نویسنده اسکاتلندی را به تحول گذاشت. پیش از «دن کیشوت» اثری در چنین قالب هنری در ادبیات جهان پیدا نمی‌شود. پیش از این کتاب، حماسه‌های منثور و منظوم و لطیفه‌ها و حکایت‌هایی بر سبیل تمثیل، قصه‌های عامیانه و اساطیر و افسانه‌های خدایان بسیاری چون ایلیاد و ادیسه هومر و رمانس‌ها موجود بود که از نظر معنا و کیفیت ساختاری با رمان به مفهوم امروزی آن تفاوت بسیار داشت. 

رمانس

اصطلاح رمانس در اوائل قرون وسطی به معنی زبان‌های محلی جدیدی بود که از زبان لاتین مشتق می‌شد، رمانس، همچنین به معنی کتاب‌هایی بود که از لاتین ترجمه می‌شد یا به زبان‌های محلی نوشته می‌شد. در قرن‌های نخستین، صحنه‌های عجیب و غریب، ماجراهای شگفت انگیز و عشق‌های احساساتی و پرشور و اعمال سلحشورانه را رمانس می‌نامیدند. شکل رمانس، تحت‌تاثیر قصه‌های «هزار و یک شب» به‌وجود آمد و در قرن دوازدهم در فرانسه رونق گرفت و از این کشور به کشورهای غربی دیگر نیز راه یافت. در ابتدا در قالب شعر روایتی بود و بعد به‌تدریج به نثر گرایید و عمومیت بیشتر یافت. رمانس، جهان با شکوه و با عظمت غیرواقعی و خیال‌پردازانه به نمایش می‌گذارد و برخلاف حماسه، تنها به جنگ و میدان‌های کارزار اختصاص ندارد بلکه بیشتر قصه‌های خیالی است که جنبه سرگرم‌کننده دارد و به قهرمان‌های اصیل‌زاده‌ای اختصاص می‌یابد که از واقعیت‌های زندگی روزمره دور بودند و به ماجراهای عاشقانه اغراق آمیز دلبسته و در راه رسیدن به محبوب، به اعمال جسورانه دست می‌زدند و با جادوگران و شخصیت‌های شرور می‌جنگیدند. رمانس به ندرت دارای محتوای اخلاقی و تعلیمی است و به کلی متفاوت از اسطوره است. قصه‌ها عمری طولانی دارد و تاریخ پیدایش آنها تقریبا همان اندازه قدیمی است که تاریخ زندگی بشر اما شکل و روال تازه ادبی که ما در رمان مجسم می‌بینیم، یعنی خلق داستانی منثور و طولانی با تاکیدی بر واقعیت و اصالت و تجربیات و تخیلات فردی و شخصی، هرگز گذشته طولانی نداشته است و تاریخ پیدایش و طلوع آن در فرهنگ ادبی جهان از سه قرن تجاوز نمی‌کند. در حقیقت وقتی آدمی شناسنامه و هویت فردی خود را پیدا کرد، رمان نیز تولد یافت. قصه‌های قدیمی بیشتر به مطلق‌گرایی و نمونه‌های کلی توجه داشت. قهرمان‌های قصه ها، نمونه‌های کلی از سرگذشت‌های کلی و مظاهر کلی بودند، نمونه‌های صفات بد و خوب انسانی. شخصیت‌ها در این آثار به دو گروه متفاوت و متمایز تقسیم می‌شدند: گروه خدایی با همه صفات و خصایل پسندیده، گروه اهریمنی با همه رذالت‌ها و پستی‌ها و پلیدی ها. درگیری این دو گروه باعث پدید آمدن ماجراهای قصه‌ها و رمانس‌ها می‌شد. از اواخر قرن هفدهم جهان‌بینی انسان، از جهان‌بینی قهرمان جدا شد. شناخت افراد از مسائل تغییر یافت و موضوع رمان‌ها نیز از این دگرگونی‌های تازه فردی مایه گرفت. برای اولین‌بار خصوصیات عاطفی و درونی و تجزیه و تحلیل روحی به ادبیات راه یافت و رمان به‌معنی واقعی و امروزی آن به‌وجود آمد. 

تعریف رمان

 ویلیام هزلیت، منتقد و مقاله‌نویس انگلیسی در قرن نوزدهم، رمان را چنین تعریف کرده است: رمان، داستانی است که براساس تقلیدی نزدیک به واقعیت، از آدمی و عادات و حالات بشری نوشته شده باشد و به نحوی از انحا شالوده جامعه را در خود تصویر و منعکس کند.  

تصویر