جلد چهاردهم - صفحه 397 - مسئوليت خطير نويسندگان
صفحه : 397
جرات مي كند، مخالفت مي كند - و مسئوليتش آن قدرها زياد نيست . مسئوليت آنجاست كه انسان با نعمت خدا و در محضر خدا مخالفت كند. نعمتها همه از اوست ؛ زبان مال اوست به شما داده است ؛ چشم و گوش مال اوست به شما داده است ، خودش هم حاضراست . آن وقت اين حاضر توجه كند به اينكه - توجه دارد ازلا و ابدا - كه در محضر او و بانعمت خودش مخالفت با خودش دارد مي شود، معصيت خودش مي شود.
مسئوليت خطير نويسندگان
امروز با قلمهايي كه دست شماست ، مسئوليت بزرگي داريد. جايي كه شماها داريداداره اش مي كنيد مثل يك اداره دولتي نيست . در ادارات دولتي ، هرچه واقع بشود، درهمان باطن آنجا واقع مي شود؛ گاهي مگر شماها به مردم بگوييد، والا در بين خودشان واقع مي شود. اما قلمهاي شما يك قلمهايي است كه چنانچه لغزش بكند، گاهي يك ملت را لغزش مي دهد. راديو تلويزيون يك دستگاهي است كه چنانچه فاسد از كار در بيايد،يك ملت را فاسد مي كند. الان همه راديو گوش مي كنند و همه تقريبا تلويزيون نگاه مي كنند. اين طور نيست كه يك معصيت [در آنجا] حالا مثل معصيت توي صندوقخانه باشد؛ اين معصيتي است كه در محضر همه مردم است . قلمهاي شما اگر - خداي نخواسته - لغزش بكند و آن تعهدي كه براي خداي تبارك و تعالي بايد داشته باشيد، غفلت از آن بكنيد، اين جور نيست كه به خود شما ضرر بزند، به خود شما، عائله شما، دوستان شما،ملتهاي شما و كساني كه هم مذهب شما و هم دين شما هستند؛ به همه ضرر مي زند. پس يك ضرر مضاعف است ؛ مثل يك ضرر كوچك نيست . بايد توجه بكنيد به اين مصلحت ، خصوصا شما كه اداره يك روزنامه كثيرالانتشار هست دستتان .
شما چنانچه - خداي نخواسته - توجه به اين مسائل نكنيد، يك مسئوليت بسيار خطيرداريد پيش مردم ، پيش ملتهاي دنيا و بزرگتر اينكه پيش خدا مسئوليت داريد. چنانچه اين روزنامه ها ارشاد كنند مردم را، اين يك اطاعتي است بالاتر از آن اطاعتهايي كه انسان گوشه خانه خودش مي كند؛ و بالاتر از آن ارشادهايي است كه پيشترها مي كردند
