تبیان، دستیار زندگی

جلد چهاردهم - صفحه 320 -  مردمي بودن مسئولان در نظام اسلامي

صفحه : 320

مردمي بودن مسئولان در نظام اسلامي

اما حالا وضع يك وضع ديگري است ؛ شما مي بينيد كه حكومت از خود مردم است و اگر شما شكل و شمايل وزراي اين حكومت را تماشا كنيد و سوابق زندگي آنها را،مي بينيد كه حتي يك نفر از آنها شبيه به آن افرادي كه در زمان طاغوت بود نيستند، اينهاچهره هايي هستند از خود ملت و چهره هايي هستند كه از توده مردم هستند. ديگر"سلطنه "ها نيست در كار و "ملك "ها(1) در كار نيست ، و امثال ذلك . يك مجله اي چندروز پيش از اين آوردند پيش من ، ديدم هيات وزراي زمان طاغوت و همه آن زمانهايي كه بودند يك هيات وزرايي بود كه همه جز ملك ها و سلطنه ها و همه از آن طاغوتهابودند و يك تشكيلي كرده بودند كه جامع بود بين اشخاصي كه خائن بودند يا اگر خائن هم نبودند از طبقه بالاي كشور بودند؛ يعني ، آن طبقه مرفه بالانشين . همين طور مرسوم شده بود از اول تا اين زمان كه بايد حتما آنهايي كه به وزارت مي رسند از توده مردم نباشند؛ بايد به قول خود آنها از طبقه ممتاز، ممتاز به نظر آنها، يعني ثروتمند، يعني يال وكوپال دار، يعني اطرافي دار و داراي پاركهاي بزرگ و زمينهاي زياد، تا اين طور نبودندلياقت نداشتند كه در يك حكومتي وارد بشوند و اگر يك وقت - فرض كنيد - از دستشان در مي رفت و يكي كه از آنها نباشد، وارد بشود، اين يك امر نادري بوده است و شايدبراي بازي دادن مردم بوده است ، لكن امروز شما هر يك از اينهايي كه متصدي كارهاهستند وقتي ملاحظه كنيد مي بينيد كه از همين خود مردم هستند. رئيس جمهور يك شخصي است پسر بني صدر همداني ، يك ملاي همدان ، (2) حالا هم كه هستش از آن يال و كوپال دارها نيست و از خود مردم است . نخست وزير(3) هم كه مي بينيد كه كسي است كه در آن دوره آن قدر زجر كشيده است ، از خود اين مردم است و همين طور سايراشخاصي كه در اين ارگانهاي دولتي هستند. الان ما نمي توانيم بگوييم كه يك دولتي

1- هر دو از پسوندهاي القاب در دوره قاجاريه بوده است مانند: مشيرالسلطنه ، بهاالملك .

2- آقاي سيد نصرالله بني صدر، از علماي معروف همدان .

3- آقاي محمد علي رجايي .