تبیان، دستیار زندگی

جلد چهاردهم - صفحه 205 -  بشر در جستجوي كمال مطلق

صفحه : 205

دارند، اگر چنانچه وجهه واحد باشد، شما كه صحبت مي كنيد براي خدا باشد، آن هم كه مي شنود براي خدا باشد، او كه مي نويسد هم همين طور، هيچ اختلافي نخواهد واقع شد.اگر اختلاف نظر هم باشد، با طرز الهي حل مي شود؛ نه با طرز شيطاني . عمده اصلاح همين مركز "خود" است . همه مصيبتهاي ما از خود ماست . و بايد اصلاح از خود ما شروع بشود. من توقع نداشته باشم كه خودم اصلاح نشده بخواهم ديگري را اصلاح كنم . اين خيال باطل است . اگر چنانچه خود آن گوينده اصلاح شده باشد، مي تواند ديگران رااصلاح بكند.

بشر در جستجوي كمال مطلق

و اين بشر يك خاصيتهايي دارد كه در هيچ موجودي نيست . من جمله اين است كه در فطرت بشر؛ طلب قدرت مطلق است ، نه قدرت محدود. طلب كمال مطلق است ، نه كمال محدود. علم مطلق را مي خواهد؛ قدرت مطلقه را مي خواهد. و چون قدرت مطلق در غير حق تعالي تحقق ندارد، بشر به فطرت حق را مي خواهد، و خودش نمي فهمد.يكي از ادله محكم اثبات كمال مطلق همين عشق بشر به كمال مطلق است . عشق فعلي دارد به كمال مطلق . نه به توهم كمال مطلق ؛ به حقيقت كمال مطلق . عاشق فعلي بدون معشوق فعلي محال است . در اينجا توهم و ساختن نفسي تاثير ندارد، براي اينكه فطرت دنبال واقعيت كمال مطلق است ؛ نه دنبال يك توهم كمال مطلق تا كسي بگويد بازي خورده است . فطرت بازي نمي خورد. در فطرت همه بشر اين است كه كمال مطلق رامي خواهد. و براي خودش هم مي خواهد. بشر انحصار طلب است . كمال مطلق رامي خواهد كه خودش داشته باشد. و اين كمال مطلق آنجايي كه همه پيدا بكنند يكي مي شود. متعدد نيست تا اينكه آنجا ديگر انحصار باشد. همه يك است . اگر يك نفر -فرض كنيد - حكومت يك شهري [را داشته ] باشد، در قلبش راضي نيست ؛ براي اينكه مي بيند كه دلش مي خواهد حكومت يك استان [را داشته ] باشد. وقتي استاندار شد، بازراضي نيست . دلش مي خواهد كه تمام يك كشور در دست او باشد. بعد كه به دستش