عاشقترین

شب تاره و دلم بیقراره

  شاعر بامداد جویباری 
 

با تو رفتم،بی تو باز آمدم
از سر کوی او،دل دیوانه
پنهان کردم، در خاکستر غم
آن همه آرزو،دل دیوانه
چه بگویم با من ای دل چه ها کردی
تو مرا با عشق او آشنا کردی
پس از این زاری مکن هوس یاری مکن
تو ای ناکام دل دیوانه؛
با غم دیرینه ام به مزار سینه ام
بخواب آرام دل دیوانه
با تو رفتم،بی تو باز آمدم
از سر کوی او،دل دیوانه
پنهان کردم، در خاکستر غم
آن همه آرزو،دل دیوانه
چه بگویم با من ای دل چه ها کردی
تو مرا با عشق او آشنا کردی
پس از این زاری مکن هوس یاری مکن
تو ای ناکام ، دل دیوانه
با غم دیرینه ام به مزارسینه ام،
بخواب آرام دل دیوانه
بخواب آرام دل دیوانه

شاعر رهی معیری

من یک مسافرم
در کوچه های مضطرب وداغدار شب
در لحظه های ملتهب وزردرنگ صبح
من یک مسافرم


من یک مسافرم
با کوله بار رنج
با غربتی عجیب
بی هیچ آشنا
دستان من تهی است
این جاده هم دراز
پای عبور نیست

شبهای ما به ظلمت خود خو گرفته اند
مهتاب!
مرده است
الا نگاه تیره شب آشنای ماست

 او بر نگاه سرد زمین حکم میکند

آن آشنا کجاست
آن نرگس سپید
آن قاصد بهار
ای کاش میرسید
بغض فرو نشانده ما
با طلوع او
سرباز میکند

غم است و شب همه شب انتظار می پیچد
میان کوچه صدا غصه دار می پیچد
شب از ستاره پر و ماهتاب می گیرد
به صبح روشن قوم آفتاب می گیرد
کدام دست منافق کدام دشمن پیر
به حیله در صف یاران کشیده این زنجیر
کدام دشنه چه دستی نشسته در معبر
که ذهن دهکده راغم گرفته سرتاسر
کدام قوم حرامی به جاده استاده ست
که امن قافله را اضطراب افتاده ست
هنوز دیو نمرده است می کشد خرناس
هنوز منتظر استاده در خفا خناس
بیا به صحنه که میدان و خیبرت اینجاست
نشانه خلف از نسل حیدرت اینجاست
به هوش باش برادر که دیو می آید
هنوز اول راه است عزم می باید
به هوش باش که دشمن هنوز در کار است
چکاچک است به میدان هنوز پیکار است

 حسین اسرافیلی

می شود پنجره ها باز اگر برگردی !
و زمین غرقه آواز اگر برگردی !
باغ باز آمدنت را به همه می گوید
آه ای سرو سر افراز اگر برگردی !
باز می گردد آخر به زمین سر سبزی
می تپد قلب زمان باز اگر برگردی !
رخت می بندد از این آینه تاریکی ها
روشنی می شود آغاز اگر برگردی !
با تو این پنجره ابری من خواهد دید
آسمانی پر پرواز اگر برگردی !
پیش چشمان تو ای آینه رو اشعارم
باز هم می کند اعجاز اگر برگردی !

مرتضی کردی

امام باقر(ع ) می فرمایند :
« القائم منا منصور بالرعب موید بالنصر تطوی له الارض و تظهر له الکنوز و یبلغ سلطانه المشرق و المغرب .
قائم ما به وسیله رعب (در دل دشمنان ) یاری شده و با نصرت الهی تایید شده است . زمین زیر پایش پیچیده می شود و گنج های زمین برای او ظاهر می شود و دولت او به شرق و غرب جهان می رسد » . (1 )
حضرت امام سجاد (ع )می فرماید :
« اذا قام قائمنا اذهب الله عزوجل عن شیعتنا العامه و جعل قلوبهم کزبرالحدید و جعل قوه الرجل منهم قوه اربعین رجلا و یکونون مکارم الارض و سنامهالله
هنگامی که قائم ما قیام کند خداوند آفت را از شیعیان ما برمی دارد. و قلب های آنان را مانند پاره ای آهن قرار می دهد و نیروی یک مرد را مساوی با چهل نفر قرار می دهد و این ها حاکمان روی زمین هستند ... » (2 )
پاورقی :
.1 کشف الغمه ج 3 ص .324
.2 بحارالانوار ج 52 ص .327

غافلان خرده مگیرید به حالی که مراست
داغ پرور ز وداعی است، وصالی که مراست

نخل بند چمن آتش و آبم چون شمع
خنده بی گریه مجویید، ز حالی که مراست

سخن عشق ز رنگ نفس سوخته پرس
ورنه یک نکته نخوانی ز مقالی که مراست

نه همین اشک چکید از مژه بر دامن خاک
جان شد آزرده آوار ملالی که مراست

مرغ پربسته به تقلید که پرباز کند
چشم اعجاز مدارید، زبانی که مراست

دل دو روزی هوس عالم بی دردی کرد
گریه خندید بر این فکر محالی که مراست

پای یک نکته برون آمدن از خویشم نیست
تنگ تر از دل گور است مجالی که مراست

سرخط دفتر حیرت چه سخن بود که مرد
کودک عقل درآغوش خیالی که مراست

پر ز سر منزل مقصود غریب افتادم
بی جواب است غریبانه سؤالی که مراست

پیر ما تا ز صفا ساغر دردم پیمود
دردی آمیز بود، طبع زلالی که مراست

تا که خورشید از این تازه چمن هجرت کرد
قامت سرو دو تا شد چو هلالی که مراست

رفتی و شرح پریشانی دل کامل شد
وای من باد ز رنج به کمالی که مراست

حمید سبزواری