خواستم مرا دوست بدارند، نه بدان خاطر که زیبائی‌هایم چشم‌های هوسران را
به خود معطوف می‌دارد که وجودم مایه دلربایی باشد. می‌خواستم اگر روزی
جلوه‌های ظاهریم رنگ باختند باز هم مرا برای بودن، برای روحم دوست بدارند.
زن همچو ماه چهارده است و حجاب همچون هاله‌ای بر گرد او.
زن همچو گل لطیف است، حجاب طراوت اوست.
زنان عفیفه مردان معراجی می‌پرورند.
می‌خواستم مرا دوست بدارند، نه بدان خاطر که زیبائی‌هایم چشم‌های هوسران را به خود معطوف می‌دارد که وجودم مایه دلربایی باشد.
می‌خواستم اگر روزی جلوه‌های ظاهریم رنگ باختند باز هم مرا برای بودن، برای روحم دوست بدارند.
می‌خواستم فراغ خاطری یابم تا دلم را با زلال شناخت و معرفت شستشو دهم و لحظه‌ای آرام و به دور از اضطراب، خدایم را دریابم.
پاسخ آمد: دیده‌ها را از ظاهرت فرو پوشان تا نادیدنی‌های درونت را بیابند.
حجاب، محافظ قلب و عقل انسان است.
حیف است که دل‌ها، بی دروازه باشد و عشق‌ها بی هویت و بی شناسنامه.
همه مدعیان دوستی و عشق خریدار نیستند، بلکه فقط قیمت می‌کنند.
خدا فراموشی، خود فراموشی را در پی دارد.
ارزش اجناس دست دوم خیلی پایین‌تر است.
باید دام و دانه را شناخت مگر مروارید شکسته قیمتی دارد.
حجاب مصونیت است نه محدودیت، با حجاب خویش نگاه‌های مزاحم را ناکام بگذارید.
حجاب یک انتخاب است نه تحمیل، آنان که حجاب را آگاهانه برمی‌گزینند می‌خواهند گوهر عفاف خود را از تاراج مصون نگه دارند.
عاقل آن است که اندیشه کند پایان را، پای بیگانه را به مزرعه نجابت خود باز نکنیم.
هر شاخه که از باغ برون آرد سر در میوه آن طمع کند راهگذر
رویت را از فاطمه(س) برگردانده‌ای مگر شیعه او نیستی.
چگونه چادر شفاعت بر سرت کشد تو که چادر حیا از سرت افکنده‌ای.
تو باید جواب دهی؟ شهدا با خون گلگون شدند، تو با ...
به مادرت نگریسته‌ای سر سجاده چقدر بر تو گریسته است؟
تو باید پاسخ چشم‌های شهدا را بدهی به تو می‌نگرند نمی‌بینی؟
غیرتت کجاست؟ خواهرت به تاراج رفت.
عفاف نیروی درونی با نماد بیرونی.
"من عقل عفّ" کسی که عقل دارد عفیف است.
حجاب ثمره حیا و عفاف افزون بر حفظ تن و روان فرد، نماد هویت دینی و ملی است.
ثمره عفاف کم شدن اندوه است. (حضرت علی(ع))
هرم عفاف بهداشت روانی فرد و جامعه است.
میزان عفت متناسب حیاست.
اصل جوانمردی حیا و ثمره آن عفاف است. (حضرت علی(ع))
عفت فرد به اندازه حیا اوست. (حضرت علی(ع))
و تو آن عفیفه‌ای که گستره عفاف تو به وسعت عرش الهی است.
گوهر آدمیت را در صدف حجاب بپروران.
آرامش و مصونیت میوه حجاب است.
حجاب تاج بندگی است و زیبنده اشرف مخلوقات است.
حجاب بال پرواز در آسمان عبودیت است.
گل وجود با پروانه حجاب زیباتر است.
فرهنگ بندگی آری، فرهنگ برهنگی نه.
حجاب ابر بر خورشید نیست، خود خورشید است.
آب مایه حیات است و حجاب مایه حیا است.
آتش برهنگی را با بهشت حجاب گلستان کن.
حجاب بیانگر هویت من است.
حجاب دژ محکم و استوار شخصیت و شرف و عفاف من است.
دخترم حجاب نماد مسلمانی توست.
زنی که حجاب را یک ارزش تلقی کند متانت تمام وجودش را فرا می‌گیرد.
دخترم حجاب اسلحه‌ای است در دست تو که تو را از ورود افراد بیگانه به حریمت حفظ می‌کند.
حجاب نوری است که تو در آن احاطه شده‌ای.
دخترم حجاب مانند صدف است و تو مروارید درون آن هستی.
ارزش نگاه خداوند به فرد با حجاب فزون‌تر از ارزش نگاه نامحرم به فرد بی حجاب است.
شکر هر نعمت پاسداری از آن است بیایید با رعایت حجاب پاسدار ارزش وجودی خود باشیم.
حجاب رفتار ایمن ساز در روابط اجتماعی.
حجاب حضور اجتماعی فعال با حفظ سلامت ویژگی جنسی.
عفاف حفظ قواعد زندگی جمعی در تأمین امنیت روان جامعه.
عفاف طوفانی است که چشمان بی حریم را فرو می‌بندد.
حجاب آرمان خطبه حضرت زینب(س) در کاخ طاغوت است.
عفت زن آئینه حیای اوست.
حجاب رفتاری تملک جاذبه‌های انسانی در حریم خصوصی.
حیا مطلوب جامعه انسانی برای بقای شرافتمندانه است.
حجاب غل و زنجیر نیست، ارزش است.
زیبایی در حفظ ارزش‌هاست و ارزش‌ها در حفظ عفاف است.
زنی که خود را بپوشاند اختیارش در دست خودش است نه بیگانگان.
ترک بی عفتی آسانتر از پشیمانی است.
حجاب نماد آزادی و آزادگی زنان است برای حضور فعال در اجتماع.
چشم‌هایت
را به سوی سپیده باز کن و همچون غنچه که گلبرگ‌های خود را از تعرض
نامحرمان حفظ نمود، جسمت را بپوشان تا روحت در آرامش کمی بیاساید.
خدا چنان
کن؛ تا آنگونه که تو می‌پسندی بپوشم و آنچه را که تو می‌خواهی بگویم و به
آن طریقی که فرمان دادی زندگی کنم تا محبوب‌ترین باشم در درگاهت (آمین).
