جلد دوازدهم - صفحه 61 - تمايز اعمال در الهي بودن و غير الهي بودن آن
صفحه : 61
تمايز اعمال در الهي بودن و غير الهي بودن آن
پيغمبر جنگ مي رفتند و معاشرت با اشخاص مي كردند، زندگي عادي مي كردند،لكن زندگي الهي بود. چند نفر كه با هم نشسته بودند فرض كنيد همه يك كار را انجام مي دادند، و بين آنها پيغمبر اكرم بود و اشخاصي كه تبعيت مطلق از او كرده بودند بود ومنافقها هم بودند و آنهايي كه هجرت نكرده بودند آنها هم بودند، كار [همه ] به حسب صورت مثل هم بود: همه جنگ مي رفتند، همه فرض كنيد كار ديگر مي كردند ؛ لكن معناش با هم فرق مي كرد. آن كاري كه از رسول خدا - صلي الله عليه و آله - صادر مي شدبا آن كاري كه از يك منافق صادر مي شد در صورت يكي بود؛ معناش دوتا بود. آن الهي بود؛ اين شيطاني بود. آن كسي كه گرفتار اين ظلمتها هست كارهايش هر چه كار هم بكند،نورانيت ندارد؛ ولو كارهايي كه عبادي باشند باز آن نورانيت درش نيست ؛ فقط يك اداي تكليفي است . نماز مي خواند، [اما] نماز [او] يك اداي تكليفي است كه معاقب نيست براي اينكه [نگويند] چرا نخواندي . لكن نماز، او را راه نمي برد. بايد اين عباداتي كه به جا مي آوريم اينها ما را راه ببرند؛ ما را مهاجر كنند.
كوشش كنيد كه كارهايتان كارهاي الهي باشد؛ براي خودنمايي نباشد؛ براي اين نباشدكه ديگران از شما تعريف كنند؛ براي اين نباشد كه از شما مدح و ثنا بكنند؛ براي خداباشد. وقتي كار براي خدا باشد، آن كار نوراني است . هر مقداري از نماز را كه توجه به خدا داريد، اين مقدار نورانيت پيدا مي كند و بالا مي رود. و هر مقداري كه غافل هستيم ،آن مقدار نورانيت ندارد و طرف ملكوت نمي رود. همه كارها اينطوري است . فرق ما بين اوليا و ديگران در صورت هيچي نيست ؛ گاهي وقتها ديگران از اوليا خوش اندامتر هم بوده اند؛ در معناست فرق . فرق معنوي است . كه دارند، اعمالشان با هم فرق دارد. از حيث معنويت يك ضربت علي يوم الخندق افضل من عباده الثقلين (2). البته آن ، جهت مقابله كفر و
2- بحارالانوار، ج 39، ص 1 - 2، ح 1.
معيشت بود، مربوط به زندگي بود، مربوط به اداره كشور بود، مي كردند.
