تبیان، دستیار زندگی

جلد دوازدهم - صفحه 426 -  اهميت و ارزش والاي قرض الحسنه

صفحه : 426

اهميت و ارزش والاي قرض الحسنه

لكن نمي شود، توفيق پيدا نمي كنند. اينطور نيست كه انبيا براي دنيا آمده باشند. دنيا يك وسيله اي است براي كمال ؛ چنانكه اهل دنيا هم اين وسيله را به ضد كمال استعمال مي كنند. جنگ علي بن ابيطالب با جنگ معاويه ماهيتا فرق دارد، ذاتا فرق دارد؛ يكي شمشير مي كشد و ظل الله است ؛ ظل خداست . يكي شمشير مي كشد و ظل شيطان است ،ماهيتا اين دو تا با هم فرق دارند. آنكه براي قدرت طلبي و شيطنت فعاليت مي كند با آنكه براي خدا فعاليت مي كند، ذاتا اين دو تا با هم فرق دارند و كارهايشان ذاتا فرق دارد. انبيابراي ثروت و قدرت و دنيا و رسيدن به دنيا و رسيدن به حكومت ابدا يك قدم برنداشتند.و اگر كسي گمان كند كه انبيا يا اولياي بزرگ قدمي براي مسند برداشتند، اين نمي شناسدآنها را؛ اين انبيا را نشناخته . مسندها همه در نظر انبيا پوچ است و قدرتها همه پوچ .

در اعمالي كه ما انجام مي دهيم و شما آقايان هم يك مصداق خوبش را داريد انجام مي دهيد و آن تكفل صندوقهاي قرض الحسنه [است ]، گاهي عمل ، خوب عملي است ؛نماز، ديگر از اعمال بسيار بزرگ است ، لكن نمازگزار بد است ، نماز خوب است ،نمازگزار اين را به ريا انجام مي دهد، جهنم مي رود، با نمازش جهنم مي رود. صندوق قرض الحسنه خوب است ، صندوقدار خيلي كارش مشكل است ، جديت كنيد كه صندوقدار اميني باشيد و صندوقداري باشيد كه براي ملت خودتان ، براي مستمندان خودتان بافايده باشيد و قصد اينكه به آنها يك مثلا چيزي هم بفروشيد نداشته باشيد.براي خدا كار كنيد و امانت را حفظ. اين پولهايي كه مردم به صندوق قرض الحسنه مي دهند، اينها يك امانتهايي است دست صندوقدارها. من هيچيك از آقايان را هم نمي شناسم ، بله ، بعضي آقايان را مي شناسم ، نمي دانم كه اين بعضي آقايان واردند در اين زمينه ، يا من باب اتفاق آمدند؛ لكن به عنوان صندوقدار كسي را نمي شناسم . شما همه خودتان مي شناسيد خودتان را، هر آدمي خودش را خوب مي شناسد؛ يعني ، نه به آن خوبي كه مراتب كمال را بشناسد، راجع به اعمالش خودش مي داند دارد چه مي كند.