تبیان، دستیار زندگی

جلد دهـم - صفحه 229 -  استقلال در گرو قطع وابستگي فكري

صفحه : 229

و مع الاسف نويسنده هاي ما، بعضي از روشنفكرهاي ما، بعضي از نويسنده هاي ما،بعضي از اشخاصي كه تحصيلكرده هستند، اينها هم يا اين است كه واقعا از اين حرفها وتبليغاتي كه در ظرف پنجاه سال اخير زياد شده است گول خوردند و غفلت دارند ازمطلب . و يا بعضي از آنها با علم و اطلاع به اينكه مسئله اينطوري است دامن به آن مي زنند؛ يعني اجير آنها هستند. و لهذا مملكت ما الان يك مملكتي است كه اينطوري درست آنرا كردند؛ به صورت يك غربزدگي . نه به معناي واقعي كه در غرب هست ، اين جور نيست كه آن چيزي كه در غرب است ، از مسائل ، از علوم ، از اينها، عينش هم دراينجا باشد. اينها دانشگاه را مي خواهند تا يك حدود معيني جلو ببرند. آن هم محتواي اخلاقي در آن درست نباشد، و محتواي ديني آن نباشد. محتوايش هم علمي به آن معنايي كه پيش خودشان هست نباشد. نمي خواهند اينها كه در ايران يك طبيبي تربيت بشود كه آن طبيب بتواند يك كاري بكند، حتي آن طبيبهايي هم كه تا آن حدود تربيت شده اند مردم را به اينها بدبين كردند. تمام حرفها اين است كه تا يك كسي لوزه اش هم فرض كنيد كه درد مي گيرد، اين راه مي افتد براي انگلستان ، راه مي افتد براي اروپا! از آن طرف تبليغ كردند كه شما هيچ نداريد، خودتان اصلا چيزي نيستيد. از آن طرف هم نگذاشتند كه ما اين استعدادهايي كه داريم و جوانهاي ما - اين استعدادهايي كه دارند -رشد كنند. از همه اطراف ما را وابسته كردند.

استقلال در گرو قطع وابستگي فكري

و تا اين وابستگي فكري هست در ما كه همه نظرمان به اين است كه ما همه چيزمان رااز غرب بايد بياوريم ، و هر وقت هم كه هر عيبي پيدا مي كنيم غرب بايد اين را معالجه بكند، تا اين وابستگي هست ، ما نمي توانيم استقلال پيدا كنيم . هيچ نحو استقلالي حاصل نمي شود، الا اينكه ما خودمان را بشناسيم كه ما خودمان هم فرهنگ داريم ؛ خودمان هم همه چيز داريم ؛ و احتياج به غرب در اين امور نداريم ؛ و آني كه آنها به ما مي دهند آن نيست كه واقعيت رشدآوري باشد؛ آن است كه ما را مي خواهند در يك حدي نگه