تبیان، دستیار زندگی

کودکی این انشاء را برای معلم کلاس سومش که از آنها خواسته بود خدا را توصیف کنند

نوشته:

من خدا را خیلی دوست دارم. یکی از کار های مهم خدا ساختن آدمها است. او آنها را می

سازد تا به جای آنهایی که می میرند بگذارد تا به اندازه کافی آدم باشد تا از پس کارهای روی زمین بر بیایند.

او آدم بزرگ نمی سازد، فقط بچه می سازد. فکر کنم چون بچه ها کوچکترند و ساختنشان

آسانتر است. و این طوری او مجبور نیست وقت با ارزشش را تلف کند تا به آنها راه رفتن و حرف

زدن یاد بدهد. و می تواند این کار را به عهده پدر و مادرها بگذارد. و فکر کنم تا حالا که خوب جواب داده.

دومین کار مهم خدا گوش دادن به دعاهاست و این یکی خیلی کار زیادی میبره چون بعضی از

مردم حتی غیر از وقت گرفتاری و مشکل هم دعا می کنند. حتی پدربزرگ و مادربزرگ بعد از

خوردن غذا  دعا می کنند. البته غیر از عصرانه ها. خدا اصلا وقت ندارد که به رادیو گوش دهد یا

تلویزیون تماشا کند. چون خدا همه چیز را می شنود باید خیلی صدا توی گوشش باشد مگر

اینکه یه فکری برای کم کردن صداشون کرده باشه.

چونكه خدا همه چیز را می شنود و می بیند و همه جا هست، باعث میشه خیلی مشغول

باشه. پس شما نباید برید و وقتش رو با خواستن چیزهایی که اصلا مهم نیستند بگیرید یا برید

سراغ پدر و مادر ها ازشون چیزهایی بخواید که گفتن نمی تونید داشته باشید.

گفت:صبر و شكیبایی و حتی بهتر از صبر.

حضرت رسول پرسید: بهتر از صبر چیست؟

جبرئیل گفت:خشنودی (به ارادة الهی) و بهتر از آن .

حضرت پرسید: بهتر و نیكوتر از رضا چیست؟

جبرئیل گفت:پرهیزكاری و نیكوتر از آن.

حضرت پرسید: بهتر از اخلاص چیست؟

جبرئیل گفت:یقین و بهتر از آن .

حضرت پرسید: بهتر از یقین چیست؟

جبرئیل گفت: راه وصول به درجة یقین ، توكل بر خدای عزوجل است.

حضرت پرسید: توكل بر خدای عزوجل چگونه است؟

جبرئیل گفت: رسیدن به این آگاهی كه مخلوقات نمی‌توانند به انسان نفع یا ضرری رسانند و یا به او بخشش كنند و یا مانعی در برابرش باشند. به كار بردن این آگاهی باعث ناامیدی (و دل كندن) از مخلوق می‌شود.

اگر بنده‌ای چنین باشد، كاری برای غیر خداوند انجام ندهد، جز به خداوند به كسی امیدوار نشود ، از كسی غیر از او نترسد و به هیچ كس جز خداوند، چشم طمع نورزد ؛ و این معنی توكل است .

حضرت پرسید: ای جبرئیل! تفسیر صبر چیست؟

جبرئیل گفت:صبر یعنی داشتن حال یكسان در ناراحتی و خوشحالی ، تهیدستی و توانگری و گرفتاری و سلامت . صبر یعنی شكایت نكردن به مخلوقات از آنچه كه از بلا و گرفتاری به ایشان می‌رسد .

حضرت پرسید: تفسیر قناعت چیست؟

جبرئیل گفت: قانع شدن به آنچه كه از دنیا می‌رسد . قانع شدن به چیز كم و شكر گفتن برای اندك .

حضرت پرسید: تفسیر خشنودی چیست؟

جبرئیل گفت: خشنود كسی است كه چه دنیا به او برسد و چه نرسد ، بر خداوند خشم نگیرد و به اندكی از عمل خوب ، از نفس خود راضی نشود .

حضرت پرسید: ای جبرئیل تفسیر پرهیزكاری چیست؟

جبرئیل گفت: پرهیزكار كسی است كه دوست بدارد آنچه را خداوند دوست دارد . دشمن بدارد آنچه را خداوند دشمن دارد . از حلال دنیا كناره بگیرد و به حرام آن توجه نكند ؛ زیرا در حلال دنیا حساب است و در حرام آن عقاب .

بر همه مسلمانان ترحم نماید همچنان كه به نفس خود ترحم می‌كند . از پرحرفی كناره بگیرد همچنان كه از مردار بدبو دوری می‌كند . از زرق و برق دنیا اجتناب كند تا مبادا او را فرا گیرد . آرزویش را كوتاه كند و مرگش را در نظر آورد .

حضرت پرسید: تفسیر اخلاص كدام است؟

جبرئیل گفت: مخلص آن كسی است كه از مردم چیزی نخواهد تا آن را بیابد . و هنگامی كه آن را یافت ، راضی شود . هر گاه چیز اضافه‌ای در نزد او بماند ، در راه رضای خدا بدهد . كسی كه از بندگان چیزی درخواست نكند ، به راستی كه به بندگی خداوند اقرار كرده و هر گاه چیزی بیابد ، راضی است و خداوند هم از او خرسند است .

حضرت رسول پرسید: تفسیر یقین چیست؟

جبرئیل گفت: صاحب یقین ، كارهایش برای خداست ، چنان عمل می‌كند كه گویی خداوند را می‌بیند و اگر خدا را نمی‌بیند ، خدا او را می‌بیند .

زاهدی گوید:
جواب چهار نفر مرا سخت تکان داد . اول مرد فاسدی از کنار من گذشت و من گوشه لباسم را جمع کردم تا به او نخورد . او گفت ای شیخ خدا میداند که فردا حال ما چه خواهد بود!

دوم مستی دیدم که افتان و خیزان راه میرفت به او گفتم قدم ثابت بردار تا نیفتی . گفت تو با این همه ادعا قدم ثابت کرده ای؟

سوم کودکی دیدم که چراغی در دست داشت گفتم این روشنایی را از کجا اورده ای ؟ کودک چراغ را فوت کرد و ان را خاموش ساخت و گفت:تو که شیخ شهری بگو که این روشنایی کجا رفت؟

سخت تر از کویر

چه رنجی است زیبایی ها را تنها دیدن

وچه بدبختی آزاردهنده ای است تنها خوشبخت بودن

در بهشت تنها بودن سخت تر از کویر است.

وقتی که دیگر نبود

وقتی که دیگر اورا نداشتم احساس کردم که اورا داشته ام

وقتی که دیگر نبود من به بودنش نیازمند شدم ،

وقتی که دیگر رفت من به انتظار آمدنش نشستم ،

وقتی که دیگر نمیتوانست مرا دوست بدارد من اورا دوست داشتم ،

وقتی او تمام کرد من شروع کردم ،

وقتی او تمام شد من آغاز شدم

و چه سخت است تنها متولد شدن ،

مثل تنها زندگی کردن است ،

             مثل تنها مردن است.

باز هم خدا هست 

اگر تنهاترین تنهایان شوم،

باز هم خدا هست

                     او

  جانشین تمام نداشته های من است.