تبیان، دستیار زندگی

جلد چهارم - صفحه 232 -  تفرقه عامل خنثي شدن مبارزات

صفحه : 232

اين اجتماعي كه ما فرض كرديم ، حالا از افراد محدود واقع شد، و در يك مقصدي اين جمعيت شركت داشتند و خواستند يك حركتي بكنند، اگر چنانچه در مقابلشان يك جمعيت ديگري نبود كه با اينها مزاحمت كند، آن خودش يك حركتي مي كرد و يك نتيجه جزئي هم از آن حاصل مي شد اما اگر يك جمعيت ديگر پيدا شد و مزاحمت با اين جمعيت كرد، شما فرض كنيد كه صد تا، دويست تا جمعيت هر كدامشان مجتمع داشته باشند؛ دويست تا جمعيت باشند، لكن دويست تا جمعيتي كه اينها همه كارهاي مختلف وعقايد مختلف دارند و مزاحمت از هم مي كنند، اينطور نيست كه كار به هم نداشته باشند،مزاحمت هم از هم مي كنند، اين دويست تا قدرت به واسطه اين مزاحمتهايي كه مي شودخنثي مي شود؛ يعني بيكاره مي شود؛ نمي رسد هيچ كدام به مقصد؛ همه ناكام خواهند شددر مقصد. چه وقت ممكن است كه مقصد يك جامعه اي جامه عمل به خودش بپوشد؟آن وقت كه اين افراد اين جامعه ، مثلا حالا ما فرض مي كنيم افراد مسلمين ، اين افراد

تفرقه عامل خنثي شدن مبارزات

يك مقصدي شركت كردند لكن ساير افرادي كه در جامعه هست با اين يا همفكر نباشند،و بدتر اينكه فكر مخالف داشته باشند، اگر همفكر نباشند و به آنها كاري نداشته باشند،اين يك قدرتي است كه از آن كارهاي محدودي مي آيد، كارهاي كمي از آن مي آيد؛براي اينكه خودش به واسطه اين اتصالي كه افراد به هم پيدا كرده اند يك قدرتي پيداكرده است ، چون مزاحم هم ندارد از اين جهت يك كارهايي را مي تواند انجام بدهد امااگر بنا شد كه يك جمعيت ديگري باشند كه با اين مخالف باشند در اين راهي كه داردمي رود، آنها از اين راه مي خواهند بروند، اينها مزاحمت مي كنند؛ به واسطه اين مزاحمتي كه واقع مي شود، كارها خنثي مي شود؛ يعني نه او به مقصد خودش مي رسد و نه اين جمعيت به مقصد خودشان مي رسند. اگر مي خواست اين به همان مقصد جزئي خودش برسد، مزاحم بايد نباشد در كار. اگر شما بخواهيد از اينجا برويد تا مثلا بيرون اين شهر، اگر يك مزاحمي نباشد مي توانيد برويد؛ اما اگر مقابل شما يك مزاحمي ، يك سيلي باشد، يك كوهي باشد، مزاحم باشد، نمي توانيد برويد.