تبیان، دستیار زندگی

|||||----------------------|||||----------------|||||

|||||----------------------|||||----------------|||||

|||||----------------------|||||----------------|||||

منبع : کوچولو

 دوست تبیانی عزیز برای مشاهده ی مطالب این حقیر بروی  لوگوی بنده  کلیک فرمایید...

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

**********************************

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 منبع: کوچولو

 بنام سلام  

  **خدایـــــــــــا خودت حرفامو به دل رفقامون بنشون.....؟!؟ من فقط میگم ...!؟ بقیش با خودته .....!؟ 

      اگر یک نفر هم گوش شنوای این دردلها باشه بازم  بیشمار شکرت میکنم خدایا ... ** 

           
 یه دستگاه نه یخچال ، نه سشوار ، نه اتو  و نه ... بلکه درد دل میخوام بدم بهتون که ساخت اصل ِ ، اصل ِ ، اصل ِ ، 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 
  
 
  
  ایرانـــــــــــــه....!؟ نه میدین چینه (made in china)  از پدر جدا و از مادر سواست ... 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 نه مونتاژنا کجا آباد شده ی ، آرم فرانسه خوردست ...!!! 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
  نه از مرزهای عراق و ترکیه و بندر و 3 نقطـــــــــه قاچاق شدست !!! 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
  نه  عینه چای هندی ایه که  بوش مثه اسب بالدار ؟؟؟ به همه جا پر کشیده و پرواز میکنی  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 و ما ایرونیهای بیچاره بی خبر یا با خبــــــــــــــــر از اینکه این همون اسب خوشگل خودمون بود 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
  که بیچاره فقط یه بال کم داشت واسه پریدن  و نه هیــــــــــــــچ 3 نقطه ی دیگری....!!!؟ 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 این دستگاه که گفتم جنسش نه از  نصیحت  و پند و سرکوفت و اندرزه ، بلکه جنسش از جنس رفاقته اونم 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
  از نوع مخملیــــــــــــــــــــــــــــــــــــــش !!!؟ لطیف لطیف لطیـــــــف . 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 این دستگاه کارخونش  ، البته کارخونه که نمیشه گفت ، کار کارگاه  ، هر چند کارگاهم که نیست اصلا بزار  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 راستش بگم این دستگاه کار دست چند تا اوستا کاره که تو چند دکان بغل هم 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
  (( دکان اتاق سازی رفیق ، نارفیق ، مرد و نامرد و همه نوع  اتاق آدم  ،،  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 دکان صافکاری قلبای تصادفی  _ چپــــی و... ،،، دکان پنچرگیری آدمیت ،،، 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
  تعویض روغنی و تعویض فیلتری مخهای هَنگیــــــــده و  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 چند تا از برو بچه هایی که تو کارشون خیلی اوستان . اونو درستش کردن !!! 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
  البته این دستگاه تحت لیسانس تبیان ایرانـــــه .   
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 در ضمن یه دکه ی کوچیکی هم این بغل هستش که صاحابش یه مرده پیر 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 یه که بیچاره فقط کارش اینه که ""سنگ فندک عقـــــــــــل """ میفروشه  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 بنده خدا بازارش خیلی کساده این چند وقته . 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 خب حالا دیگه همه ی فندکها یا اتمی شده یا برقی دیگه کسی  پیش اون نمیاد که سنگ فندک عقل بگیر ه واسه 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
  فندک خراب شده ی خودش ...!؟  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 بگذریم خیلی چونه زدم . چند روز دیگه شب چهارشنبه سوریه . واقعا چرا این شب یا این روز مهمه واسه ما...؟ 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 چرا همه تو این روز به جنب و جوش میافتن  ؟آخه  اینم یه چهارشنبه ست مثه تمام چهارشنبه های دیگه  ، 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
  اصلا مثه تموم روزها و شبهای دیگه ....! 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
  تو این شب چه اتفاقی میافته؟ 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 تو کجای این آسمون و زمین تحولی ایجاد میشه کجای این جهان تغییری  در احوالاتش ایجاد میشه؟ 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
  اصلا این همه حساسیت و این همه خرافه پرستی از کجا اومده ؟؟؟ مثلا ما بریم دهها ، صدها ،  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 هزارها و «« نمیدونم هر چقدر که نهایت آرزوی و فکر و خیالمونه که اونقدر ترقه و فشفشه و ماده منفجره  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 و... داشته باشیم دنیا رو محله رو ، خیابونو ، کوچه رو کن فیکون  میکنیم »» داشته باشیم و همه رو بترکونیم . 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 آخرش چی میشـــــــــــــــــــــــــــه؟؟؟  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 به چی میرسیـــــــــــــــــــــم...؟ تو کجای این عالم یه چیز کوچولویی ایجاد کردیم ؟ کجای این دنیا به تحسین  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 و تشویق ما بلند میشن  و به ما میگن : آفریــــــــــــــــــــن ...!؟ 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 به جز اینه که فقط  و فقط  و فقط و ناله و نفرین خیلی از هم محلیهامون و همسایه هامونو به جون میخریم؟  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 به غیر اینه که کلی فحش و ناسزا رو پشت سرخودمون قطار میکنیم؟ 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 این کجاش رسم و رسومــــــــه....!؟ اینو کدوم آیین و مذهب و دین و فرقه و فرهنگ و اندیشه ای  گفتــــه؟  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 کدوم دین و  ایمونی گفته که به دیگران آزار برسونیم..؟ ( حالا آزار به خودمون بمــــــــــــــــــــاند...؟!؟)  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 کدوم پیامبری و مبلغی اینا رو به ما سفارش کرده؟ خودمونیم رفقا چرا باید ما که الان تو قرن 21 هستیم  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 یعنی 2-3هزار سال  جلوتر از  مردم اون زمونیم واقعا چرا باید افکار خرافه گرایانه  ( یا همون به عبارتی بی پایه و  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 اساس و یه جورایی مسخره ی ) مردم تو قرنای خیلی ، خیلی ، خیلی پیش رو دنبال کنیم ...؟ 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
  ( هر چند که ما فقط اگر همون عقاید مردم اون زمون رو سرمشق قرار میدادیم و فقط و فقط و فقط به همون  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 روشن کردن آتش و پریدن روی اون اکتفا میکردیم وضع ، این نبود...!؟ که من از همه جا خورده و ناقص بخوام بیام  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 واستون درد و دل کنم...؟!؟  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 خداییش ما دیگه دست اون خدا بیامرزها رو هم از پشت ، اونم با هزار تا گره بستیـــــــــــــــــــــــــــــم...؟! 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 اگه اونا میدونستن که ما اینطوری  میخوایم بکنیم ...بجای اینکه خودشون بپرن از رو آتیش . یه دفعه ای خودشونو 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
  می انداختن تو آتیش که دیگه نسل خودشون منقرض شه و ما دیگه بوجود نیایم که الان بخوایم همش بگیم که 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
  این رسم  و رسوم ماست ....!؟ اینو پدران ما به جا گذاشتن ...!؟ ما باید ادامه دهنده ی راه اونا باشیــــــــــــم....؟  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 واقعن ما چمون شده؟  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 چرا به جون خودمون هم که بهترین و ارزشمندترین چیز تو دنیا رحم نمیکنیم؟  تا کی بگیم حالا جوونیم باید 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
  حالشو ببریم ؟؟؟  تا کی بگیم  هیچ اتفاقی واسه من نمیافته ؟؟؟ تا کـــــــــــــــــــــــــی...؟ 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 منم مثه شما بودم خشکِ ، خشکِ ، خشک . هیچی تو مخم نمیرفت  همش میگفتم اینا 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
  بیخطـــــــــــــــــــره ....! همش میگفتم هیچ اتفاقی واسه من نمیافته؟    من اوستای اوستـــــــــــــــــــام...؟!  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 امــــــــــــــــا چی شــــــد...؟! آخر سر ، اون اتفاقی که نباید می افتاد ، افتاد   ....!؟ حالا یه عمر باید 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
  بســــــــــــــوزم و بســـــــــــــــوزم و بســــــــــــــوزم...!؟ تموم جوونیم باید فنا بشه هر چند که تو این یکسال 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
  خیلی بد بختیها کشیدم ... و دارم میشکم حتما و صد در صد باز هم باید بکشم....تا آخر عمر. 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
  کاشکی اون روزا یکی با این دلسوزی و یه زجر کشیده و درد کشیده این وطری و با این دل پر درد بهم میگفت..  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 این کارو نکن بچه جون..؟ هر  چند همه میگفتن اما من بی فکر  هر چقدر بهم بیشتر گفتن من  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 کمتر شنیدم یا بهتر بگم ، اصلا نشنیدم ...!؟  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
  کـــــــــــــــــــاش ای کــــــــــــــــــــــــاش  که من حرف دلسوزانه ی مردمو گوش میدادم ...  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 حرف پدرمو ، مادرمو ، ....؟!   
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 هـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی....  چی بگم دیگه چی بگم از بد بختی خودم ...!؟ ولش کنین ....اصلا بگو  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 تو خودت که این حرفها رو بلد ی چرا خودت  یه چشتو از دست دادی هـــــــــــان...؟؟؟  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 مگه ...بودی که حرف  رفقاتو گوش نمیدادی ؟؟؟ إــــــــــــــــــــــــــــــی 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
  رفقا نکنین این کارو به جون من به جون همه کستون به جون خودتون  ، به جون خودتون رحـــــــــــــــــــــــــــــــــــم 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
  کنین ... ما که نکردیم . حالا هم باید تا آخر عمر  بسوزیم به پای  خطاکردنمون ...؟ 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 شما رو به خدا ، شما رو به خدا ، شما رو به خــــــــــــــــــــــــــــدا این جونتونو با دست خودتون  ناقص نکنین  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 با  چه زبونی بگم که .....؟! لا اقل شما این   !؟ |||||||||||||||||  ؟ !  نکنین ....!   
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 آهای  رفقا، داداشای گلــــــــــــم ،  یا احتمالا  خواهرای نازنیم خواهشا نکنین ....! خواهشا حرفای یه 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
  شکست خورده  وعلیل و مفلوک رو گوش بدین  ...ما که گوش نکریدم و این شد وضعمون شما نکنید.... 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 فقــــــــــــــــــــــــــط همیـــــــــــــــــــــــــــــن ...! ؟ 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 معذرت میخوام ازتون که واستادین و وقت گذاشتین  این همه متنو خوندین .....  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 شرمنده  ....الهی  خدا این سلامتی رو  ازتون  نگیره  .... هر چند که خدا نمیگیره چیزی رو وقتی که خودش داده  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 این ماییم که با بی فکریهامون و با سهل انگاریهامون  نعمتهای خودمون رو از دست میدیم .... 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 بیاین امسال یه کاری کنیم ( البته منظورم به شماست رفقای گــــــل کار ما که از کار گذشته ...!؟ ) 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 که دیگه سال  دیگه ، البته خدا نکرده سال دیگه یه نفر دیگه از بچه ها ی گل تبیان یا اصلا هر کدوم از رفقامون 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
  هم محلیهامون هم شهریهامون  بیاد اینجا و بخواد  مثل من  دردل کنه واستون و  
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 به اصطلاح بخواد نصیحت کنه شما رو...؟!؟ 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 ***چه کنم ، با کی بگم ، غصه ی دل را  پیش کی تازه کنم ..........دردمو با چه زبون به این و اون حالی کنم...*** 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
    
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
            
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
  
   
 
  
   
 
  
   
 
  
  
 
  
 
  
  
   
  
 
  
  
 
 روی لوگوی بنده ی حقیرکلیک نمایید تا ازین طریق مطالب دیگر این خطاکار   را رصد فرمایید ..... 
 
  
 
  
  
 
   
 
  
 
  
  
 
 
 
  
 
  
  
 
  
 
  
  
 
  
  
   
  
 
  
  
 
  
  
 
  
 
  
  
 
  
  
 
  
 
  
   
 
  
  
 
  
   
 
  
  
 
  
   
 
  
  
 
  
   
 
 
  
 
 
 
  
 
 
  
 
  
 
  
 
  
 
  
  
 
 
 
 
 
  
 
 
 
  
  
 
 
  
 
 
 
  
 
 
  
 
  
  
  
 
 
 
  اگر مرا از نظرات سازنده ی خود آگاه بسازید بسیار بسیار بسیار خرسند خواهم شد... 
 
  

با عرض سلام به رفقای قدیم و جدید و به همه ی دوستایی یبرای همدیگه مثمر ثمر واقع بشیم و همه دست در دستان هم به بهبود و ارتقای پایگاه خودمون یعنی تبیان تلاش کنیم .

من اینبار با تغییرات بسیار زیادی وارد صحنه شدم  و روش ثبت کردن مطلب  و رو محتوای مطالبم رو عوض کردم امیدوارم که خوشتون بیاد.

مستضعف ... كیست؟

رَبِّ اشْرَحْ لی صَدْری و یَسِِِِّرلی أمْری واحْلُلْ عُقْدَةََ‌ً مِنْ لِسانی یَفْقَهُوا قَولی

«««رَبِّ اشْرَحْ لی صَدْری و یَسِِِِّرلی أمْری واحْلُلْ عُقْدَةََ‌ً مِنْ لِسانی یَفْقَهُوا قَولی »»»

(نامه ی 66)