تبیان، دستیار زندگی

WiFi روش بیسیم برای ایجاد و اداره شبكه است كه به آن شبكه سازی ۸۰۲.۱۱ و شبكه سازی بیسیم نیز گفته می شود . بزرگترین نقطه قوت WiFi ، سادگی آسان است . شما می توانید كامپیوترهای منزل یا محل كار خود را بدون نیاز به سیم به یكدیگر متصل كنید .

اگر در دفتر كار خود یك شبكه داشته باشید ، روش های بسیار زیادی برای اتصال كامپیوترهای شبكه شما به هم وجود دارد .
WiFi روش بیسیم برای ایجاد و اداره شبكه است كه به آن شبكه سازی ۸۰۲.۱۱ و شبكه سازی بیسیم نیز گفته می شود . بزرگترین نقطه قوت WiFi ، سادگی آسان است . شما می توانید كامپیوترهای منزل یا محل كار خود را بدون نیاز به سیم به یكدیگر متصل كنید . كامپیوترهایی كه شبكه را تشكلیل می دهند می توانند تا بیش از ۱۰۰ فوت از هم فاصله داشته باشند .
در این مقاله ما در مورد دو جنبه متفاوت WiFi بحث خواهیم كرد . اول ما در رابطه با تكنولوژی پایه كه امكان شبكه سازی WiFi را فراهم می كند بحث می كنیم .
سپس در مورد سخت افزار مورد نیاز برای ساخت شبكه WiFi توضیحاتی را ارائه می كنیم و سپس در مسیر درك مسائل مرتبط با تنظیم و دسترسی به یك WiFi hotspot در منزل به شما كمك می كنیم .
● شبكه Walkie_Talkie .
اگر می خواهید با شبكه سازی بیسیم در ساده ترین سطح آن آشنا شوید ، یك جفت Walkie_Talkie ارزان قیمت ۵ دلاری را در نظر بگیرید . اینها رادیوهای كوچكی هستند كه قادر به ارسال و دریافت امواج رادیویی می باشند . وقتی در یك Walkie_Talkie صحبت می كنید ، صدای شما توسط یك میكروفون دریافت می شود . سپس به شكل یك فركانس رادیویی كد گذاری می شود و توسط آنتن آن ارسال می گردد . Walkie_Talkie دیگر می تواند امواج ارسال شده را توسط آنتن خود دریافت كند ، صدای شما را كه به شكل امواج رادیویی كد گذاری شده decode كند و آن را از یك بلند گو پخش نماید .
یك Walkie_Talkie نمونه مثل این ، با قدرت سیگنالی در حدود ۰.۲۵ وات امواج را ارسال می كند و برد آنها می تواند و برد آنها می تواند به حدود ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ فوت برسد . بیایید تصور كنیم كه شما قصد دارید دو كامپیوتر را با استفاده از تكنولوژی Walkie_Talkie در یك شبكه به هم وصل كنید :
شما هر دو كامپیوتر با یك Walkie_Talkie تجهیز می كنید .
شما برای هر دو كامپیوتر روشی را برای مشخص نمودن اینكه آیا قصد ارسال یا دریافت امواج را دارد معین می نمایید .
شما روشی را بمنظور تبدیل كد های باینری ( دودویی ) ۰ و ۱ ها به دو beep متفاوت كه Walkie_Talkie بتواند آنها را ارسال و دریافت كند و بین beep ها و ۰ و ۱ ها عمل تبدیل به انجام برساند مشخص می كنید .
این سناریو عملاً كار می كند . تنها مشكلی كه در این زمینه وجود دارد این است كه نرخ تبادل داده بسیار آهسته و كند است . یك Walkie_Talkie ۵ دلاری برای كار با صدای انسان طراحی شده است ، بنابراین شما نمی توانید حجم زیادی از داده ها را به این روش ارسال كنید . شاید ۱۰۰۰ بیت در ثانیه .
● تكنولوژی رادیویی WiFi .
رادیوهایی كه در WiFi استفاده می شود خیلی با رادیوهای بكار رفته در Walkie_Talkie های ۵ دلاری متفاوت نیست . آنها از توانایی ارسال و دریافت برخوردار هستند . آنها دارای قابلیت و توانایی تبدیل ۰ و ۱ ها به امواج رادیویی و سپس تبدیل آنها به ۰ و ۱ ها هستند .
سه تفاوت عمده بین رادیوهای WiFi و Walkie_Talkie ها وجود دارد :
رادیوهای WiFi كه با استاندارد های ۸۰۲.۱۱b و ۸۰۲.۱۱g كار می كنند در ۲.۴GHz امواج را ارسال می كنند ، در صورتیكه آنهایی كه از استاندارد ۸۰۲.۱۱a تبعیت می كنند در ۵GHz امواج را ارسال می نمایند . Walkie_Talkie های عادی عموماً در ۴۹MHz كار می كنند . فركانس بالاتر امكان نرخ های داده ای بالاتر را فراهم می كند .
رادیوهای WiFi از تكنیك های كد گذاری پیشرفته تری استفاده می كنند كه بنوبه خود موجب نرخ های داده ای بالاتری می شود . برای ۸۰۲.۱۱a و ۸۰۲.۱۱g ، تكنیك بكار گرفته شده ، orth_ogonal freguency_division multiplexing (OFDM) نام دارد . برای ۸۰۲.۱۱b این تكنیك با عنوان : Complementary Code Kying(cck) شناخته می شود .
رادیوهای بكار رفته در WiFi از قابلیت تغییر فركانس ها برخوردار هستند .
كارت های ۶۰۲.۱۱b میتوانند مسیقیماً بر روی هر یك از این سه باند ارسال شوند ، یا می توانند پهنای باند رادیویی در دسترس را به چندین كانال و hop frequency بین آنها تبدیل كنند . مزیت frequency hopping در این است كه در مقابل اختلال و پارازیت بسیار ایمن تر است و به چندین عدد از كارت های WiFi اجازه می دهد بطور همزمان و بدون ایجاد اختلال در كار هم با یكدیگر مكالمه كنند .
بدلیل اینكه آنها امواج را با فركانس های بسیار بالاتری در مقایسه با Walkie_Talkie ها ارسال می كنند ، و بدلیل تكنیك های كدگذاری بكار رفته در آنها ، رادیوهای WiFi می توانند در هر ثانیه داده های بسیار زیادی را اداره و كنترل كنند .
۸۰۲.۱۱b می تواند تا ۱۱ مگابیت در ثانیه ( اگر چه ۷ مگابیت درثانیه معمول تر است ، و ۸۰۲.۱۱b در صورتیكه اختلال زیادی وجود داشته باشد تا كمتر از ۱ یا ۲ مگابیت در ثانیه تنزل می كند ) را handle كند . ۸۰۲.۱۱g و ۸۰۲.۱۱a می توانند تا ۵۴ مگابیت در ثانیه را handle كنند ( اگر چه ۳۰ مگابیت در ثانیه معمول تر است ) .
شما ممكن است از اینكه نامگذاری از كجا نشات گرفته است دچار كنجكاوی شوید . انستیتوی مهندسان الكتریك و الكترونیك استانداردها را ایجاد می كند ، و آنها این استانداردها را به شكل منحصر به فردی شماره گذاری می كنند . استاندارد ۸۰۲.۱۱ شبكه های بیسیم را در بر می گیرد . حروف b،a و g به سه نوع استاندارد متفاوت اشاره می كنند :
۸۰۲.۱۱b اولین نسخه ای بود كه به بازار مصرف رسید و كندترین و ارزان قیمت ترین در بین این سه استاندارد محسوب می شود . همانگونه كه در بالا اشاره شد ، ۸۰۲.۱۱b در ۲.۴GHz ارسال می شود و می تواند تا ۱۱ مگابیت در ثانیه را كند .
۸۰۲.۱۱a نسخه بعدی این استاندارد بود كه در ۵GHz عمل می كند و قادر است تا ۵۴ مگابیت در ثانیه را handle كند .
۸۰۲.۱۱g تلفیقی از هر دو مورد قبل است كه در ۲.۴GHz عمل می كند اما دارای سرعت ۵۴ مگابیت در ثانیه ای ۸۰۲.۱۱a است .
خوشبختانه ، تمام این تكنولوژی های رادیویی در كارت WiFi گنجانده شده است كه كاملاً هم مخفی است . در واقع ، WiFi ، یكی از ساده ترین تكنولوژی هایی است كه شما از آن استفاده كرده اید
● اضافه كردن WiFi به یك كامپیوتر .
یكی از بهترین چیزها در مورد WiFi سادگی آن است . تعداد زیادی از laptop های جدید با كارت WiFi توكار به بازار عرضه شده اند ـ ـ در بسیاری از موارد شما برای شروع كار با WiFi مجبور به انجام هیچ كاری نیستید . همچنین افزودن یك كارت WiFi به یك laptop قدیمی تر یا به یك كامپیوتر رومیزی بسیار ساده است . كاری كه باید انجام دهید عبارت است از :
یك كارت شبكه ۸۰۲.۱۱b ، ۸۰۲.۱۱a یا ۸۰۲.۱۱g بخرید . ۸۰۲.۱۱g از مزیت سرعت های بالاتر و قابلیت كار و تطابق مناسب در تجهیرات ۸۰۲.۱۱b برخوردار است .
برای یك laptop ، این كار بطور معمول یك كارت PCMCIA كه آن را در شكاف PCMCIA كامپیوتر قابل حمل خود قرار می دهید خواهد بود . یا می توانید یك آداپتور بیرونی كوچك خریداری كنید و آن را به یك درگاه USB وصل كنید .
برای یك كامپیوتر رو میزی ، شما می توانید یك كارت PCI كه آن را در داخل كامپیوتر نصب می كنید خریداری كنید و یا یك آداپتور بیرونی كوچك كه می توانید از طریق كابل USB آن را به كامپیوتر متصل كنید تهیه نمایید .
كارت را نصب كنید .
درایورهای كارت را نصب كنید .
به hotspot دسترسی پیدا كنید .
یك hotspot عبارت است از یك نقطه برای یك شبكه WiFi كه یك جعبه كوچك است كه به اینترنت متصل شده است . این جعبه شامل یك رادیوی ۸۰۲.۱۱ است كه می تواند بطور همزمان با بیش از ۱۰۰ كارت ۸۰۲.۱۱ صحبت كند . در حال حاضرWiFi hotspot های زیادی در مكان های مثل رستوران ها ، هتل ها ، كتابخانه ها و فرودگاه ها وجود دارد . شما همچنین می توانید hotspot خودتان را به روشی كه ادامه این مقاله خواهید دید در منزل ایجاد كنید .

منبع : http://www.maghaleh.net

به منظور ایجاد یک امضاى دیجیتال از یک الگوریتم ریاضى به منظور ترکیب اطلاعات در یک کلید با اطلاعات پیام ، استفاده مى شود . ماحصل عملیات ، تولید یک رشته مشتمل بر مجموعه اى از حروف و اعداد است .یک امضاى دیجیتال صرفا" به شما نخواهد گفت که " این شخص یک پیام را نوشته است " بلکه در بردارنده این مفهوم مهم است که : "این شخص این پیام را نوشته است " .

علت استفاده از یک امضاى دیجیتال چیست ؟
اجازه دهید براى پاسخ به سوال فوق ، سوالات دیگرى را مطرح کنیم !

براى تشخیص و تائید هویت فرد ارسال کننده یک نامه الکترونیکى از چه مکانیزمهائى استفاده مى شود؟

فرض کنید یک نامه الکترونیکى را از یکى از دوستان خود دریافت داشته اید که از شما درخواست خاصى را مى نماید ، پس از مطالعه پیام براى شما دو سوال متفاوت مطرح مى گردد : الف ) آیا این نامه را واقعا" وى ارسال نموده است ؟ ب ) آیا محتواى نامه ارسالى واقعى است و وى دقیقا" همین درخواست را داشته است ؟

آیا وجود هر نامه الکترونیکى در صندوق پستى ، نشاندهنده صحت محتوا و تائید هویت فرد ارسال کننده آن است ؟

همانگونه که در مطلب " مراقب ضمائم نامه هاى الکترونیکى باشید " ، اشاره گردید ، سوءاستفاده از آدرس هاى Email براى مهاجمان و ویروس ها به امرى متداول تبدیل شده است و با توجه به نحوه عملکرد آنان در برخى موارد شناسائى هویت فرد ارسال کننده یک پیام بسیار مشکل و گاها" غیرممکن است . تشخیص غیرجعلى بودن نامه هاى الکترونیکى در فعالیت هاى تجارى و بازرگانى داراى اهمیت فراوانى است .
یک نامه الکترونیکى شامل یک امضاى دیجیتال، نشاندهنده این موضوع است که محتواى پیام از زمان ارسال تا زمانى که به دست شما رسیده است ، تغییر نکرده است . در صورت بروز هر گونه تغییر در محتواى نامه ، امضاى دیجیتال همراه آن از درجه اعتبار ساقط مى شود .

نحوه عملکرد یک امضاى دیجیتال
قبل از آشنائى با نحوه عملکرد یک امضاى دیجیتال ، لازم است در ابتدا با برخى اصطلاحات مرتبط با این موضوع بیشتر آشنا شویم :

کلیدها ( Keys ) : از کلیدها به منظور ایجاد امضاهاى دیجیتال استفاده مى گردد . براى هر امضاى دیجیتال ، یک کلید عمومى و یک کلید خصوصى وجود دارد : کلید خصوصى ، بخشى از کلید است که که شما از آن به منظور امضاى یک پیام استفاده مى نمائید . کلید خصوصى یک رمزعبور حفاظت شده بوده و نمى بایست آن را در اختیار دیگران قرار داد . کلید عمومى ، بخشى از کلید است که امکان استفاده از آن براى سایر افراد وجود دارد . زمانى که کلید فوق براى یک حلقه کلید عمومى ( public key ring) و یا یک شخص خاص ارسال مى گردد ، آنان با استفاده از آن قادر به بررسى امضاى شما خواهند بود .

حلقه کلید ( Key Ring ) : شامل کلید هاى عمومى است . یک حلقه کلید از کلید هاى عمومى افرادى که براى شما کلید مربوط به خود را ارسال نموده و یا کلیدهائى که از طریق یک سرویس دهنده کلید عمومى دریافت نموده اید، تشکیل مى گردد . یک سرویس دهنده کلید عمومى شامل کلید افرادى است که امکان ارسال کلیدعمومى در اختیار آنان گذاشته شده است .

اثرانگشت : زمانى که یک کلید تائید مى گردد ، در حقیقت منحصربفرد بودن مجموعه اى از حروف و اعداد که اثرانگشت یک کلید را شامل مى شوند . تائید مى گردد .

گواهینامه هاى کلید : در زمان انتخاب یک کلید از روى یک حلقه کلید ، امکان مشاهده گواهینامه ( مجوز ) کلید وجود خواهد داشت . دراین رابطه مى توان به اطلاعات متفاوتى نظیر صاحب کلید ، تاریخ ایجاد و اعتبار کلید دست یافت .

نحوه ایجاد و استفاده از کلید ها :

تولید یک کلید با استفاده از نرم افزارهائى نظیر PGP ( اقتباس شده از کلمات Pretty Good Privacy )و یا GnuPG ( اقتباس شده از کلمات GNU Privacy Guard ) معرفى کلید تولید شده به سایر همکاران و افرادى که داراى کلید مى باشند .

ارسال کلید تولید شده به یک حلقه کلید عمومى تا سایر افراد قادر به بررسى و تائید امضاى شما گردند .

استفاده از امضاى دیجیتال در زمان ارسال نامه هاى الکترونیکى . اکثر برنامه هاى سرویس دهنده پست الکترونیکى داراى پتانسیلى به منظور امضاء یک پیام مى باشند .

منبع:پایگاه تخصصی نرم افزار ایران

اشاره :
احتمالا شما هم از آن دسته از كاربران اینترنت هستید كه ازDial up یا همان سیستم شماره‌گیری استفاده می‌كنید‌، یك مودم معمولی برروی سیستم خود دارید‌، زمان زیادی از وقت شما هر روز باید صرف شماره‌گیری واتصال به اینترنت و قطع وصل‌های متوالی‌شود‌، در زمان استفاده از اینترنت خط تلفن شما مشغول است و هزینه تلفن را هم باید پرداخت كنید‌، مولتی‌مدیا در اینترنت را هم بی‌خیال شده‌اید و در‌آخر این‌كه ازسرعت كند حلزونی اینترنت هم كلافه هستید. اما آیا اینترنت پرسرعت را تاكنون تجربه كرده اید؟

□ اینترنت،‌ Dial up و...
برای اتصال به اینترنت با استفاده از خطوط‌تلفن استاندارد (زوج سیم مسی ) در كنار سیستم معروف و آشنای
Dial up، روش‌های دیگری هم وجود دارد، مانند استفاده ازمودمهای كابلی‌، شبكه محلی و یا فناوری
(DSL(Digital Subscriber Line و بی‌سیم (Wireless). فناوری‌ ADSL یكی از مناسب‌ترین و باصرفه‌ترین راهكارهای دسترسی به اینترنت پر‌سرعت و مقابله با مشكلات سیستم‌های اتصال معمولی ‌‌Dial up است‌!

□ فناوری ADSL
Asymmetric-DSL یا‌ADSL،‌ ‌یكی از فناوری های رده‌ xDSL است.DSL یاخطوط اشتراك دیجیتالی‌با استفاده از كابلهای تلفن معمولی،‌امكان بهره‌گیری از سرعت بالا را برای اتصال به اینترنت فراهم می‌كند‌DSL .امكانات و روش‌های گوناگونی برای مصارف خانگی فراهم می‌كند كه مناسب‌ترین آنها روش خطوط دیجیتال نامتقارن یا‌‌ADSLاست. در این روش با بهره‌گیری از نوعی خاص مدولاسیون، پهنای باند قابل‌استفاده برروی كابل تلفن به باندهای فركانسی متفاوتی تقسیم و هر سیگنال فركانسی (صوت ، ارسال و دریافت داده‌های دیجیتالی) در یك باند صورت می‌پذیرد.
بدین‌صورت درهنگام اتصال به اینترنت دیگر خط تلفن برای مكالمات صوتی اشغال نخواهد بود و امكان تبادل صوت و تصویرنیز وجود خواهد داشت .
در‌‌ADSL سرعت ارسال اطلاعات با سرعت دریافت اطلاعات مساوی نخواهد بود، در بالاترین سطح تئوری، امكان دریافت اطلاعات (DownStream) با سرعتی در‌حدود ‌‌8mbps و ارسال داده‌ (UpStream) با سرعتی معادل ‌640‌mbps فراهم می‌شود. دقیقا بدین‌خاطر از‌‌ADSL بانام نامتقارن یاد می‌شود. بصورت عملی یك كاربرخطوط ‌ADSL می‌تواند با سرعتی در‌حدود ‌‌2mbps دریافت و‌‌256mbps ارسال اطلاعات برروی اینترنت داشته باشد. در استفاده از اینترنت با فناوری‌ ADSL از‌Dial up وشماره‌گیری و انتظار برای اتصال یا قطع ارتباط خبری نخواهد بود‌و شما بصورت دائمی با مركز‌‌ISP و در نهایت شبكه اینترنت متصل خواهید بود. با روشن كردن كامپیوتر خود اتصال شما به اینترنت برقرار می‌شود.

□ مزایای ‌‌ADSL
اولین دستاورد‌ ADSL بهره‌گیری از خطوط تلفن معمولی و شبكه ارتباطی آماده خواهد بود و در نتیجه نیازی به سیم‌كشی و تجهیزات جدید مخابراتی نیست.
عدم اشغال خط‌تلفن در هنگام اتصال به اینترنت، امكان استفاده از اینترنت پر‌سرعت به نسبت روشهایی مانند‌ Dial up برروی سیستم های خانگی و شركتهای كوچك كه از امكانات پیشرفته‌ای برخوردار نیستند، اتصال دائمی به شبكه اینترنت بدون نیاز به شماره‌گیری و اشغال بودن خط ، هزینه كم در نصب و راه‌اندازی و خرید تجهیزات، كاهش هزینه و عدم نیاز به تجهیزات اضافی برای كاربران خانگی در استفاده از اینترنت و راه اندازی آسان و سریع از دیگر مزایای مهم ADSL‌ است.

□ معایب خطوط‌ ‌ADSL
در فناوری‌های ‌‌DSL كیفیت‌و‌سرعت انتقال اطلاعات وابستگی زیادی به مسافت میان كاربر مشترك با مركز تلفن ارائه خدماتDSL دارد. هرچقدر مشترك از مركز تلفن مسافت دورتری داشته باشد به همان نسبت از سرعت و كیفیت پایین‌تری برخوردار خواهد بود. در مسافت‌های بالاتر از 5 ‌‌كیلومتر عملا ارائه سرویس اینترنت پر سرعت امكانپذیر نیست.
عدم تقارن سرعت ارسال و دریافت اطلاعات درADSL نیز برای شركت‌هاو سازمان‌های بزرگ مشكل ساز خواهد شد.
ضعیف و فرسوده بودن زیربنای ارتباطی مخابراتی و عمدتا عمر بالای خطوط تلفن كه تاثیر مستقیمی بركیفیت و سرعت خدمات‌ADSL خواهند داشت.

□ ADSL چگونه كار می‌كند؟
زوج‌سیم مسی تلفن شهری از محدوده فركانسی میان صفر‌ تا ‌‌2 مگاهرتزپشتیبانی می كند كه از این میان فقط برای كاربردهای شهری تلفن ثابت(PSTN) از پهنای باند 4 ‌كیلوهرتز پشتیبانی می‌شود. بدین‌معنی كه هنگام استفاده از تلفن معمولی حداكثر باند فركانسی‌4‌كیلو هرتز مورد استفاده قرار گرفته و مابقی باند بلا‌استفاده می‌ماند.
ADSL با‌بكار‌گیری‌تكنولوژیهای‌مدولاسیون‌‌تقسیم فركانسی و فشرده سازی اطلاعات‌‌‌‌ این امكان را بوجود می‌آورد كه سیستم شماره‌گیری تلفن بتواند از پهنای باند ‌‌4 ‌كیلوهرتز خود استفاده كند و مابقی باند فركانسی آزاد برای اتصال به اینترنت و تبادل اطلاعات میان كاربر و مركز خدمات‌ ADSL استفاده شود. استفاده از محدوده فركانس‌‌4‌كیلوهرتزی نمی‌تواند بیشتر از56kbps سرعت در‌اختیار كاربران قرار دهد و بااستفاده از یك پهنای باندی معادل ‌‌2 مگا هرتز میتوان تصور كرده كه چه‌مقدار بر سرعت تبادل اطلاعات افزدوه می‌شود (چیزی در حدود ‌‌500‌‌ برابر) و در این حالت است كه میتوان به سرعت‌های 8mbps و حتی خیلی بالاتر دست یافت (تكنولوژی های جدیدتر‌ADSL قادر به ارائه سرعت‌هایی بیش از‌‌‌‌20mbps می‌باشند). در عمل ‌ADSL از پهنای باند‌فركانسی‌ 30KHz تا ‌‌138KHz برای ارسال اطلاعات و باند فركانسی 138KHz تا ‌‌1.1Mhz برای‌گرفتن اطلاعات استفاده می‌كند.
سازندگان تجهیزات‌‌ADSL معمولا از دو استاندارد تقسیم سیگنال فركانسی استفاده می‌كنند‌:DTM وCAP،‌استاندارد قدیمی‌ CAP با تقسیم كردن تمام پهنای‌باند به سه بخش مجزا، به مكالمات تلفنی باند صفر تا ‌4 كیلو هرتز را اختصاص می‌دهد و برای ارسال‌داده (Upstream) محدوده ‌‌25 تا ‌‌160كیلوهرتز ودریافت اطلاعات از باند ‌‌240 كیلوهرتز به بالا صورت خواهد گرفت. بنابراین در نهایت این شیوه از سه كانال مجزا استفاده می‌كند. استاندارد DTM با تقسیم‌كردن پهنای‌باند به‌‌247 ‌كانال مجزا و اختصاص كانال‌هایی برای دریافت و ارسال داده‌‌‌ انعطاف‌پذیری بیشتری را در كیفیت سرویس بوجود می‌آورد. ولی درعوض پیاده‌سازی به مراتب پیچیده‌تری دارد.

□ تجهیزات ADSL
فارغ از تجهیزات مخابراتی تكنولوژی‌های ‌‌DSL بطور ساده در یك نگاه می‌توان گفت‌ ADSL از دو دستگاه خاص استفاده می‌كند: یك دستگاه معروف به مودمهای‌ DSL در محل مشتركین و دستگاه DSL Access Multiplexer (DSLAM) در محل شركت ارائه دهنده خدمات. ADSL مودمهای ‌‌DSL كه با نام ATU-R نیز از آنها یاد‌می‌شود، مسئولیت برقراری اتصال میان كامپیوتر مشترك را با خط‌ DSL برعهده دارند. این نوع از مودمها معمولا با‌ USB و یا پورت اترنت ‌‌10base-T به كامپیوتر كاربر متصل می‌شوند DSLAM . با جدا سازی باندهای فركانسی 4‌كیلوهرتزی از دیگر پهنای باند برای هر خط اتصالی ADSL امكان ارتباطات كاربران و اتصال به تجهیزات مجتمع پر‌سرعت را برای اینترنت در مراكز ارائه خدمات‌ADSL فراهم می‌كند. فركانس باند ‌‌‌4kbps نیز به سمت سوئیچ‌های مخابراتی هدایت می‌شود. به هر DSLAM صدها زوج‌سیم متصل می‌شود كه درنهایت بسوی یك اتصال اینترنت با پهنای باند خیلی‌زیاد هدایت می‌شوند و تا وقتی این پهنای‌باند‌اشباع نشده است، مشترك می‌تواند به ‌صورت یكنواخت و با سرعت‌بالا از اینترنت استفاده كند. در سمت مشترك، گاهی نیاز است كه از یك‌دستگاه فیلتر جداكننده بنام ‌‌Splitterنیزاستفاده شود تا میان باند‌فركانسی صدا برای مكالمات تلفن با اطلاعات ‌ت ADSL داخل بوجود نیاید.

□ 2 ADSL گامی فراسوی اینترنت پر سرعت

فناوری ‌ADSL تحولی عظیم و یك نقطه‌عطف در صنعت ارتباطات راه‌دور و استفاده از شبكه جهانی اینترنت با استفاده از امكانات و زیر ساختهای موجود در كشورها و سازمانها است و امكان خدمات آنلاینی همانند صوت و تصویر و ویدئو را فراهم می‌كند. با این‌وجود با نگاهی فناورانه‌تر به مزایا و معایب ‌‌ADSL، فاصله میان سرعت عملی ارتباطات‌‌ADSL برروی كامپیوتر مشتركین و بحث محدودیت فاصله میان مراكز‌ ADSL با مشترك دو مشكل پیش‌روی این فناوری هستند. همچنین برخی پارامترهای كیفیتی نیز هنوز در‌‌ADSL پوشش داده نشده بودند. به‌همین جهت در سال ‌‌2002‌ و ‌‌2003‌‌ استاندارهای جدیدی برای این فناوری با نام 2 ADSL و ‌‌+‌ADSL2 تعریف شد. در یك نگاهی كلی ‌‌‌ADSL2 امكان حركت بسمت سرعتهای نجومی مانند ‌24mbps را فراهم می كند و‌‌+2 ADSL بر مسافت موثر این تكنولوژی تا مرز‌‌6‌‌ كیلومتر می‌افزاید. این همه ماجرا نیست، امكان انتقال صوت و تصویر، افزایش بهره‌وری از پهنای‌باند و كاهش اتلاف باند‌فركانسی، تفكیك‌پذیری بهتر باند‌فركانسی مكالمات تلفنی با باند ADSومدیریت‌توان‌الكتریكی نیز از مهمترین دستاوردهای فناوری‌های جدید‌ADSL هستند.
Reach ADSL2 دیگر استاندارد جدید‌ADSL است كه باز برخی كمبودهای استانداردهای قبلی را كامل نموده است. آنچه گفتنی است تطبیق و سازگاری كامل این نوع از استانداردها با مودمهای از نوع ‌ADSL است. لذا برای بهره‌گیری از این فناوری‌ها نیازی به تعویض مودم و تجهیزات‌‌ADSL نیست.

□ نگاهی به اینترنت پر‌سرعت در ایران
از تابستان‌‌83 ‌‌چندین شركت‌ PAP شروع به ارائه خدمات‌ ADSL در تهران و چند شهربزرگ دیگر نموده‌اند. برای استفاده از اینترنت پرسرعت یا همان خدمات‌‌ADSL ابتدا باید دید كدام شركت یا ISP خدمات‌‌ADSL را در منطقه مخابراتی‌شما ارائه می‌دهد. همانطور كه بیان شد زمانی می‌توان از خدمات‌ ADSL استفاده كرد كه فاصله مركز مخابراتی با مشترك بیش از ‌‌5 ‌‌كیلومتر نباشد . بسیاری از شركت‌های‌خدمات‌‌ADSL با گرفتن مبلغی بصورت ودیعه مودم ‌DSL و دیگر تجهیزات موردنیاز را بصورت امانی دراختیار مشترك قرارخواهند داد و نیازی به خرید مودم نخواهید داشت. دیگر هزینه‌ای كه باید پرداخت شود هزینه حق اشتراك و هزینه مخابراتی است كه براساس جدول انواع سرویس‌های ارائه شده (با معیار سرعت ارسال و دریافت اطلاعات) توسط شركت خدمات‌ ADSL متفاوت خواهد بود.
هزینه‌اینترنت پر‌سرعت براساس مقدار حجم مبادلات اطلاعاتی (download) توسط مشترك در ماه است .
هر شركت خدمات‌ ADSL سقفی را برای حجم‌انتقالی دیتا درنظرخواهد گرفت (در محدوده چند گیگابایت) و در صورت استفاده بیشتر براساس هر گیگابایت، هزینه اضافه‌ای باید پرداخت شود.

□ آینده ADSL
از تولد‌ADSL در كشورهای توسعه یافته بیش از یك دهه می‌گذرد و اكنون فناوری بی سیم (Wireless) در بسیاری از كاربردها، جایگزین ‌ADSL شده است.
اماكماكان این فناوری در بسیاری از كشورها‌مانند‌ایران، اولین راهكار دستیابی به اینترنت پرسرعت است.
بسیاری‌ازمفاهیم‌‌IT مانند دولت‌الكترونیكی، بانكداری الكترونیكی، دانشگاه مجازی و آموزش الكترونیكی جز با دسترسی به شاهراه‌های پرسرعت تبادل اطلاعات و شبكه اینترنت تحقق‌پذیر نخواهند بود.
اگر بخواهیم از گام بعدی در توسعه شبكه‌های ‌‌ADSL نام ببریم، باید به فناوری VDSL اشاره كنیم.
VDSL) Very high bit-rate DSL) سرعت انتقال‌داده را تا مرز 25 مگابیت پیش‌خواهد برد كه در مقایسه با سرعت كنونی (بصورت عملی ‌‌2 ‌‌مگابیت بر ثانیه) بی‌شك، جهشی چشمگیر خواهد بود .

نشریه عصر شبکه - پانزدهم تیر ۱۳۸۴ شماره 10

شاید در چند سال گذشته فروش و ارائه محصولات و خدمات از طریق اینترنت در ایران اینگونه با اقبال کاربران مواجه نمی شد ، شاید کاربران اعتماد کافی نسبت به خرید مجازی را نداشتند و یا شاید .... اما در طی چند ساله اخیر این نیاز به شدت برای بخشهای مختلف تجاری احساس می شود . این روزها بسیاری از مردم و خصوصا نسل جوان ترجیح می دهند برای دریافت خدمات و محصولات مختلف به جای آنکه زمان زیادی را در ترافیک و فروشگاهها سپری نمایند آنها را از پشت کامپیوتر شخصی شان و از اینترنت خریداری نمایند . نمی خواهم به نکاتی که برای عدم بستر سازی کامل و مناسب این تجارت در ایران وجود دارد اشاره کنم . نگاه من بر آن است که با امکانات موجود نیز می توان یک فروشگاه آنلاین اینترنتی داشته باشیم .

اگر تجارت شما نیز به گونه ای است تا امکان ارائه خدمات به صورت آنلاین برای کاربران وجود دارد و اگر شما نیز در فکر آن هستید تا به جای داشتن یک سایت چند صفحه ای که تنها به معرفی و ارائه تاریخچه فعالیتهایتان بپردازد یک فروشگاه اینترنتی داشته باشید ، نکات زیر را به خاطر بسپارید .

مواردی زیر نکاتی هستند که من دیروز برای تهیه یک کالا از یک فروشگاه اینترنتی به آن برخورد کردم و مجموعه این موارد مرا به تردید در مورد خرید و نگاشتن این مقاله واداشت :


(1) برنامه نویسی و تست کامل سایت :
پس از طراحی و پیاده سازی نهایی سایت ، آنرا بارها و بارها با روشهای متفاوت و ورودی های مختلف تست نمایید ، اطمینان حاصل نمایید که این سایت از نظر برنامه نویسی مشکلی برای کاربران ایجاد نخواهد کرد .


(2) طراحی زیبا و مناسب :
اگر سایت شما از لحاظ برنامه نویسی بدون اشکال باشد اما از وضعیت ظاهری مناسبی برخوردار نباشد احتمالا کاربران برای خرید از سایت اقدام نخواهند کرد . طراحی زیبا و شکیل با رعایت استانداردهای طراحی وب ( که در مقالات متعدد در مورد آن به تفصیل گفته شده است ) یکی از فاکتورهای مهم در فروش کالا و خدمات شما از طریق وب می باشد . قابل ذکر است سرعت سایت نیز از فاکتورهای قابل تامل است که باید برای اجرای این سایتها بیشتر مورد بررسی قرار گیرد .


(3) ارائه اطلاعات کامل و دقیق :
در وب سایت خود از اطلاعات کامل و دقیق در رابطه با خدمات و محصولات را قرار دهید .
توجه ! در صورتیکه سیستم سایت به گونه ای است که برای خرید ، کاربران لزوما بایستی عضو سایت باشند توصیه می شود تا جایی که امکان دارد اطلاعات را به صورت عمومی دراختیار کاربران قرار دهید . بسیاری از سایتها هستند که پس از ورود اعضا به سایت اطلاعات کالا را در اختیار کاربران قرار می دهند . حال آنکه مناسبتر آن است که اطلاعات کامل و دقیق در اختیار کاربران قرار گیرد تا در صورت تمایل برای عضویت و خرید از سایت اقدام کنند . چرا که بسیاری از کاربران به راحتی حاضر به تکمیل اطلاعات و عضویت در سایت نیستند یکی از دلایل اصلی این عدم اطمینان ناشی از آن است که نمی دانند پس از عضویت در سایت کالا و خدمات مورد نظر آنها از طریق سایت ارائه می شود یا خیر .


(4) راهنمای تصویری مناسب :
تا جاییکه ممکن است از صفحاتی تحت عنوان " راهنمای خرید " و یا " سوالات متداول " استفاده کنید و با ایجاد یک راهنمای تصویری به صورت کامل مراحل خرید را تشریح کنید . بسیاری از کاربران که برای بار اول به سایت شما می آیند تمایل دارند تا بدانند مراحل و نحوه خرید به چه ترتیب است و مطمئنان برای کاربران اهمیت دارد که بدانند کالای خریداری شده از چه طریقی و در چه زمانی به دست آنها خواهد رسید .


(5) ارائه اطلاعات و شماره های تماس :
در سایت صفحه ی " اطلاعات تماس " را قرار دهید و اطلاعات تماس کامل خود را ( شامل شماره های تلفن و آدرس پستی ) را در آن قرار دهید تا کاربران اطمینان داشته باشند در هنگام بروز اشکالات احتمالی می توانند با شما تماس بگیرند . فراموش نکنید برای کاربران بسیار مهم است که بدانند در پشت این صفحات و تجارت مجازی یک شخص ( و یا شرکت ) حقیقی وجود دارد .

مهدی منسومی

كارت اعتباری یك كارت پلاستیكی است كه روی آن نام صاحب كارت و شماره آن به صورت برجسته وجود دارد و پشت كارت یك نوار مغناطیسی دیده می‌شود كه درون خود برخی اطلاعات مهم مثل هویت و آدرس دارنده كارت را ذخیره كرده است. سیستم‌های مالی كامپیوتری مانند دستگاه‌های خودپرداز ATM از این اطلاعات هنگام احراز هویت فرد به منظور برداشت پول استفاده می‌كنند. یك كارت اعتباری استاندارد شامل یك عدد 16 رقمی نیز هست كه حاوی اطلاعات مهمی درباره نوع كارت، بانك صادركننده آن و اطلاعات دیگر است. این شماره برای دارنده هر كارت منحصر به فرد است. از این شماره برای شناسایی دارنده كارت هنگام انجام معاملات الكترونیكی روی اینترنت نیز استفاده می‌شود.

* تاریخچه‌
آن‌طور كه در دائره‌المعارف‌های بریتانیكا و انكارتا آمده است، استفاده از این نوع كارت برای انجام نقل و انتقال پول ابتدا در دهه 1920 و در كشور آمریكا رواج یافت. در آن زمان برخی شركت‌های خصوصی مانند بعضی از هتل‌های زنجیره‌ای و تعدادی از شركت‌های نفتی مشتریان خود را به استفاده از این كارت‌ها برای سهولت در پرداخت تشویق می‌كردند. استفاده از این كارت‌ها پس از جنگ جهانی دوم و خروج از ركود اقتصادی شدت گرفت.

اولین كارت اعتباری از نوع امروزی آن، یعنی كارتی كه بتوان با استفاده از آن در طیف وسیعی از فروشگاه‌ها و كسب‌وكارها پول مبادله كرد، در1950 توسط Diners Club Inc معرفی شد و هنوز هم یكی از كارت‌های اعتباری شناخته‌شده از این نوع به شمار می‌رود. در1958 نیز كارت اعتباری دیگری در همین رده توسط شركت
American Express معرفی شد كه در حال حاضر یكی از معروف‌ترین نوع كارت‌های اعتباری است. مشخصه اصلی این دسته از كارت‌ها این‌است كه شركت صادركننده كارت از دارنده آن یك مبلغ عضویت سالانه دریافت می‌كند و سپس به صورت ماهانه یا سالیانه و یا در دوره‌های زمانی دیگر برای او صورت‌حساب می‌فرستد و معادل مبلغ این صورت حساب از موجودی دارنده كارت نزد شركت صادركننده آن كسر می‌شود.

مدتی بعد سیستم كارت اعتباری بانكی رواج یافت. در این سیستم كه امروزه نیز مورد استفاده است، صادركننده كارت در اصل یك بانك است و هریك از دارندگان كارت اعتباری نزد بانك یك حساب دارند. هنگامی كه كالا یا خدماتی توسط دارنده كارت (مشتری) خریداری می‌شود، این پول بلافاصله به حساب فروشنده (كه خود نزد بانك حسابی دارد) واریز می‌شود.

بانك نیز به نوبه خود این هزینه را به صورت ماهانه و یا در دوره‌های زمانی معین دیگری به حساب مشتری منظور می‌كند و صورت‌حساب برایش صادر می‌كند و در صورتی كه به میزان كافی در حساب مشتری پول نباشد، طی مهلت معینی از مشتری می‌خواهد كه حساب خود را تكمیل كند. مشتری می‌تواند مبلغ مورد نظر را یك‌جا و یا با اقساطی كه بهره به آن تعلق می‌گیرد، به بانك بپردازد.

اولین سیستم بانكی از این نوع در سال 1959 و از سوی Bank of America در كالیفرنیا معرفی شد وBankAmericard نام داشت. این سیستم تنها در همان ایالت كار می‌كرد. اما بعدا در سال 1966 در ایالت‌های دیگر نیز راه‌اندازی شد و صورت سراسری به خود گرفت. در سال 1976 این سیستم بانكی به VISA تغییر نام داد. ویزا امروزه یك كنسرسیوم بین‌المللی است كه سیستم بانكی اغلب كشورهای دنیا در آن مشاركت دارند.
در همان سال 1966 اتحادیه كارت بین بانكی یا Interbank Card Association شكل گرفت و بعدا به MasterCard تغییر نام داد. ویژگی مستركارت این بود كه هیچ بانك خاصی در آن نقش محوری نداشت، بلكه هركدام از بانك‌هایی كه به صورت محلی اقدام به صدور كارت اعتباری برای مشتریان خود می‌كردند مایل بودند روشی برای متصل كردن سیستم‌های مالی خود به یكدیگر پیدا كنند. چنین سیستمی می‌توانست در میان مشتریان كوچك بانك‌ها كه مایل بودند از كارت خود برای كارهایی مثل خرید مایحتاج روزانه و یا خرید اتومبیل و مسكن استفاده كنند علاقه‌مندان زیادی داشته باشد.

* چرا كارت اعتباری؟
ممكن است این سوال در ذهن كسانی كه با این كارت‌ها آشنایی ندارند به‌وجود آید كه اصولا فلسفه حضور این كارت‌ها چیست و مزیت اصلی آن‌ها كدام است. كارت‌های اعتباری چنانكه از نامشان پیداست مقدار معینی اعتبار مالی در اختیار صاحب كارت قرارمی‌دهند. هنگامی كه شما با حساب بانكی خودتان كار می‌كنید، سابقه مبادلات مالی شما نزد بانك محفوظ می‌ماند. بانك با استناد به این سابقه می‌تواند تخمین بزند كه اصولا میزان گردش مالی حساب شما در طول یك دوره زمانی خاص چقدر است. درواقع میانگین مانده حساب شما در هر دوره نشان دهنده حداقل میزان درآمد شما یا به تعبیر صحیح‌تر میزان توانایی مالی شما در هر دوره زمانی معین است. بانك یا هر موسسه مالی و اعتباری مشابه آن می‌تواند براساس آن مانده به شما اعتبار بدهد. اعتبار معمولا مقدار نقدینگی یا پولی است كه برابر یا بیشتر از میزان مانده حساب شما است. مقداری كه می‌توانید در هریك از آن دوره‌های زمانی از موسسه یا بانك قرض بگیرید. فرض موسسه مالی مذكور این‌است كه شما قادر خواهید بود در اولین فرصت این قرض را برگردانید. به این ترتیب انجام قطعی معاملات و مبادلات مالی شما با دیگران موكول به میزان نقدینگی واقعی در دست شما نخواهد بود بلكه به میزان اعتبار شما نزد موسسه مالی متكی خواهد بود.

* انواع كارت اعتباری‌
كارت‌های اعتباری را اساسا می‌توان به دو دسته كارت‌های بانكی و غیربانكی تقسیم كرد. كارت‌های اعتباری بانكی مثل ویزا و مستركارت از سیستم اعتباری بانك‌ها استفاده می‌كنند. در حالی كه كارت‌های غیر بانكی را شركت‌ها و موسسات دولتی و خصوصی به مقاصد مختلفی عرضه می‌كنند. آمریكن اكسپرس و دینركلاب نمونه كارت‌های اعتباری غیر بانكی هستند. همچنین در برخی كشورها شركت‌های مخابرات و تلفن و یا شركت‌های توزیع‌كننده نفت، گاز و بنزین و نیز فروشگاه‌های زنجیره‌ای و باشگاه‌های تفریحی اقدام به صدور كارت اعتباری می‌كنند. دامنه كاربرد این كارت‌ها بستگی به دامنه فعالیت شركت مربوطه و یا اهداف مالی آن‌ها دارد. در هرصورت فعالیت تمام این موسسات صادر كننده كارت باید زیر نظر نهاد مالی رسمی آن كشور و دارای مجوز فعالیت باشد.
كارت‌های بانكی نیز دارای تنوع زیادی هستند. كارت‌های اعتباری تنها یك دسته از كارت‌های بانكی هستند و خود به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند. انواع فرعی كارت‌های اعتباری بانكی معمولا بر اساس نحوه محاسبه بهره، سقف میزان اعتبار منتسب به كارت و حداقل موجودی دارنده حساب، نرخ حق اشتراك سالیانه و فاكتورهای مالی دیگر محاسبه می‌شود. بانك‌های صادركننده كارت و یا شركت‌های غیر بانكی معمولا علاقه دارند كه انواع كارت‌های خود را برحسب امتیازات متفاوتی كه در اختیار صاحب آن قرار می‌دهد به گروه‌هایی با نام طلایی، نقره‌ای و از این قبیل تقسیم كنند.

یك دسته دیگر از كارت‌های بانكی مشابه آنچه كه این روزها در كشور ما رایج است تنها به ارائه خدمات بانكی محدود از طریق باجه‌های خودپرداز اختصاص دارند و فاقد برخی از ویژگی‌های مهم یك كارت اعتباری استاندارد هستند.

دسته دیگری از كارت‌های اعتباری بانكی نیز وجود دارند كه در بسیاری از كشورهای دنیا كه سیستم‌های بین‌المللی مانند ویزا و مستركارت در آن ها به رسمیت پذیرفته شده، به‌كارگرفته می‌شوند. این كارت‌ها معمولا نام یك سازمان و یا شركت را برخود دارند. سازمان یا شركت مذكور لزوما یك موسسه یا نهاد مالی نیست بلكه ممكن است به قصد ارائه خدمات مالی به گروهی از اعضای وابسته به خود پدید آمده باشد. مثلا برخی از فروشگاه‌های اینترنتی مثل آمازون یا Barnes ِ Nobel یا حتی پورتال یاهو خدمات مالی از این دست را به اعضای خود ارائه می‌كنند. مشتركین یك ISP، اعضای یك باشگاه و یا مشتریان یك فروشگاه ممكن است این شانس را داشته باشند كه با تهیه یك كارت اعتباری از این نوع، ضمن بهره‌مندی از مزایای عمومی یك كارت اعتباری بانكی، از خدمات ویژه شركت یا سازمان مذكور نیز استفاده كنند.

مدل های مختلفی برای تعامل میان این سازمان‌ها از یك سو و بانك‌های صادر كننده كارت‌های بانكی و نیز كنسرسیوم‌های ویزا و مستركارت وجود دارد. گاهی این سازمان‌ها مستقیما با ویزا یا مستركارت وارد معامله می‌شوند و خود یك واحد اعتباری مالی راه‌اندازی می‌كنند. گاهی نیز با یك بانك معتبر طرف قرارداد با هریك از این كنسرسیوم‌های بین‌المللی وارد مذاكره می‌شوند. شكل اخیر رایج‌تر است زیرا معمولا بانك‌های محلی شناخت بهتری از سابقه مالی نهادهای محلی دارند. همچنین سازمان یا شركت واسطه ممكن است بسته به نوع تعامل مالی خود با بانك صادر كننده اصلی كارت یا خود كنسرسیوم بین‌المللی ویزا و مستركارت، درصد اندكی از بهای هر معامله را (به عنوان پورسانت) دریافت كند. به هرحال كاربران می‌توانند با تهیه كارت‌هایی از این نوع بدون مراجعه مستقیم به یك بانك معتبر و با واسطه یك شركت تجاری به شبكه مالی مستركارت یا ویزا بپیوندند.

یك دسته مهم دیگر نیز از كارت‌های بانكی هستند كه البته اعتباری نیستند ولی بیشتر قابلیت‌های آن مشابه كارت اعتباری است. به این كارت‌ها اصطلاحاً Debit Card یا كارت بدهی می‌گویند. برخلاف كارت اعتباری كه به دارنده آن اجازه خرج كردن بیشتر از موجودی مانده در حساب می‌دهد، این كارت‌ها فقط به اندازه موجودی مانده در حساب مرتبط با آن‌ها اعتبار دارند و پس از به پایان رسیدن اعتبار یا باید مجددا شارژ شوند و یا از درجه اعتبار ساقط می‌شوند.

میزان حداقل و حداكثر موجودی در حساب این كارت‌ها نیز محدود است. مثلاً اگر سقف موجودی یك كارت بدهی 1000 دلار باشد به معنی آن است كه دارنده آن نمی‌تواند بهای یك كالای 1100 دلاری را یك‌جا بپردازد. همچنین اگر كف موجودی یك كارت 100 دلار باشد به معنی آن است كه صاحب آن اگر در كارت خود 110 دلار داشته باشد تنها قادر است 10 دلار آن را واقعا هزینه كند و مابقی نزد بانك سپرده خواهدبود. همچنین بسیاری از كارت‌های بدهی فاقد قابلیت استفاده در دستگاه‌های خودپرداز(ATM) هستند.

* سیستم ‌شماره‌گذاری‌
اگرچه سیستم كارت اعتباری به عنوان یك مدل اقتصادی در مبادلات مالی در تمام دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد اما این به معنای آن نیست كه شركت‌های صادر‌كننده این كارت‌ها همگی از سیستم و روش واحدی برای ذخیره اطلاعات و شماره‌گذاری كارت‌ها استفاده می‌كنند. اما امروزه تمام كارت‌های اعتباری استاندارد و مشهور بین‌المللی از سیستم شماره‌گذاری ANSI Standard X4.13-1983 برای این منظور استفاده می‌كنند. در این سیستم از یك عدد 16 رقمی استفاده می‌شود. این عدد برای سهولت هنگام خواندن یا به خاطر سپردن به صورت چهار مجموعه چهار رقمی نوشته می‌شود اما این تقسیم‌بندی چهارتایی هیچ ارزش و معنای خاصی ندارد.
مثلا‌ً شماره‌گذاری یك كارت استاندارد مانند مستركارت یا ویزا به این صورت انجام می‌شود :
از سمت چپ، اولین رقم مشخص كننده سیستم كارت اعتباری است. عدد 3 مشخص كننده یك كارت از خانواده كارت‌های باشگاه‌های تفریحی و سیروسفر است. مثلا 37 به معنی American Express و 38 به معنی ‌Diners Club است. عدد 4 برای Visa ، عدد 5 برای MasterCard وعدد 6 برای Discover Card استفاده می‌شود.

در مورد MasterCard رقم‌ دوم تعداد ارقام بعدی كه باید به عنوان شماره شناسایی بانك تفسیر شود را مشخص می‌كند. مثلا عدد یك به معنی این‌است كه رقم سوم شماره بانك است یا عدد 2 یعنی رقم‌های سوم و چهارم شماره بانك است. ارقامی كه پس از شماره بانك می‌آیند، حداكثر تا رقم پانزدهم مشخص‌كننده شماره حساب دارنده كارت است و رقم شانزدهم یك رقم كنترلی (Check Digit) می‌باشد.

در مورد Visa ارقام دوم تا ششم شماره بانك و ارقام هفتم تا دوازدم یا هفتم تا پانزدهم شماره حساب و ارقام سیزدهم یا شانزدهم رقم كنترلی هستند.
اطلاعات این نوار بر روی سه‌ تراك كه عرض هركدام به اندازه یك دهم اینچ است ذخیره می‌شود. تراك‌های اول و سوم می‌توانند 210 بیت بر اینچ (bpi) و تراك دوم می‌تواند 75 بیت بر اینچ ذخیره كند. جزئیات نحوه ذخیره‌سازی اطلاعات روی این تراك‌ها در استاندارد ISO/IEC7811 آمده است.

متناظر با هر كارت اعتباری بانكی مشخصات مهمی از دارنده كارت نزد بانك صادركننده كارت ثبت می‌شود. این اطلاعات حداقل شامل نام ونام خانوادگی دقیق دارنده كارت، آدرس صحیح وی و شهر و كشور محل سكونت است. علاوه بر اطلاعات فوق، تاریخ انقضای اعتبار كارت نیز ثبت می‌شود. به طور معمول، پیش از سررسیدن تاریخ انقضای كارت، صادركننده آن با صاحب كارت تماس می‌گیرد و او را برای جایگزین كردن كارت فعلی با كارت جدید تشویق می‌كند. كارت جدید ممكن است دارای شماره متفاوتی باشد یا از همان شماره قبلی برای مدت معین دیگری مجدداً استفاده شود.

* استفاده از كارت اعتباری‌
اطلاعاتی كه همراه هر كارت اعتباری بانكی بین‌المللی ثبت می‌شود توسط كنسرسیوم مربوطه، بانك اصلی صادركننده، واسطه احتمالی صدور كارت، و نیز خود دارنده آن قابل دسترسی است. اما هنگامی كه یك معامله الكترونیكی از این طریق صورت می‌گیرد، فروشنده كالا یا خدمات تنها به اطلاعات ناچیزی از این مجموعه دسترسی دارد كه آن نیز فقط برای انجام الكترونیكی معامله مورد نیاز است و در سیستم‌های امن و استاندارد شبكه مبادلات الكترونیكی پول هرگز مشخصات كامل دارنده كارت در اختیار فروشنده قرار نمی‌گیرد.

اگر یك كارت اعتباری یا بدهی از نوع ویزا و مستركارت توسط یك بانك معتبر صادر شود، به احتمال زیاد دارنده آن كارت خواهد توانست از طریق شبكه اینترنت و با مراجعه به سایت بانك مربوطه، به حساب مرتبط با كارتش دسترسی پیدا كند و علاوه بر اطلاعات هویت و آدرس خود، سابقه گردش مالی حسابش را ببیند و از دیگر خدمات آنلاین بانك مذكور استفاده كند.

همچنین صاحب كارت می‌تواند با مراجعه به یكی از هزاران سایت‌ فروشنده آنلاین كالا و خدمات در اینترنت، كالایی سفارش دهد. هنگام ثبت سفارش خرید، همان اطلاعاتی كه در كارت اعتباری درج شده است از خریدار تقاضا می‌شود. اگر سایت مذكور قبلاً یك گواهی معتبر(Certificate) از یكی از شركت‌های صادر كننده گواهی دیجیتالی دریافت كرده باشد، به معنی آن ‌است كه این اطلاعات مستقیماً و از طریق یك پروتكل امن برای بانك صادركننده كارت ارسال و صحت اطلاعات ارسال‌شده و میزان موجود حساب كارت كنترل و نتیجه آن به سایت فروشنده اطلاع داده می‌شود. هنگام ثبت سفارش دو آدرس توسط فروشنده از خریدار تقاضا می‌شود. اگر خریدار هنگام ثبت سفارش قصد داشته باشد كالا را به آدرس دیگری به غیر از آدرس ثبت شده در كارت اعتباری خود بفرستد (اصطلاحا اگر آدرس Billing یا صورت حساب متفاوت از آدرس Shipping یا ارسال كالای خریداری شده باشد) آدرس دومی نیز ضروری است در غیر‌این‌صورت كالا به آدرس پیش‌فرض در كارت اعتباری ارسال می‌گردد. توجه به این نكته ضروری است، كه برخی از سایت‌های اینترنتی برای خریداران خود یك پروفایل ایجاد می‌كنند و نام خریدار، آدرس ثبت شده در كارت اعتباری و شماره 16رقمی كارت را به همراه نوع آن (مثلا مستركارت) روی بانك اطلاعاتی خود ثبت می‌كنند تا خریدار در مراجعه بعدی نیازمند پركردن مجدد این مشخصات (هنگام ثبت سفارش) نباشد. در این صورت باید خریدار اطمینان حاصل كند كه اطلاعات كارت اعتباری او از سوی سایت فروشنده مورد سوء استفاده قرار نخواهد گرفت.

* برخی اصطلاحات مهم مرتبط با كارت اعتباری‌
در مقالات آینده به تفصیل نحوه استفاده از كارت‌های اعتباری بین‌المللی و مكانیزم گردش الكترونیكی پول در شبكه اینترنت را توضیح خواهیم داد. اما قبل از این‌كه بخواهید از این كارت‌ها استفاده كنید و احتمالا كالایی را به صورت الكترونیكی بخرید، بد نیست با بعضی از اصطلاحات رایج بین‌المللی در این زمینه آشنا شوید.

Annual Fee : حق عضویت سالانه كه برخی شركت‌ها هنگام صدور كارت یا تمدید عضویت دریافت می‌كنند. این روزها بسیاری از صادركنندگان كارت شعار <بدون حق عضویت سالانه> را تبلیغ می‌كنند و احتمال آن‌هایی هم كه اكنون این مبالغ را دریافت می‌كنند در آینده از آن چشم پوشی خواهند كرد تا مشتریان خود را حفظ كنند.

Finance Charge : شارژ مالی. عبارت است از پولی كه شما بابت استفاده از كارت‌اعتباری می‌پردازید. به زبان ساده، این همان پولی است كه شما هنگام خریدن كالا و خدمات از حساب خود خارج می‌كنید. این مقدار علاوه بر هزینه‌های مربوط به بهره ممكن است شامل كارمزدهای دیگری مانند cacheadvance fees نیز باشد. كارمزد اخیر هنگامی از دارنده كارت اخذ می‌شود كه شما بیش از موجودی مانده در حساب خود هزینه كنید.

Interest Rate : نرخ سود. شیوه‌های مختلفی برای محاسبه نرخ سود وجود دارد. اغلب كارت‌های اعتباری از شیوه‌های مختلف محاسبه APR استفاده می‌كنند. اما كارت‌های بدهی ممكن است از شیوه‌های دیگری مثل كسر مقدار ناچیز و ثابتی از پول به ازای هر بار خرید استفاده كنند.

(Annual Percentage Rate (APR : درصدی از میزان شارژ مالی شما در طول یك سال. این عدد به زبان ساده همان سود سالانه‌ای است كه بابت ارائه خدمات الكترونیكی از شما كسر می‌شود.

Fixed Rate : اگر APR بر مبنای نرخ سود ثابت سالانه محاسبه شود به آن نرخ ثابت می‌گویند.
Variable Rate : اگر نرخ سود سالانه متغیر و وابسته به دیگر انواع نرخ بهره بانكی باشد، به آن نرخ شناور یا متغیر می‌گویند. این نرخ معمولا از مجموع دو عدد دیگر یعنی نرخ پایه‌ای بهره (كه قابل تغییر توسط مدیریت امور بانكی كشور است) و درصدی از همین عدد كه توسط موسسه مالی مربوطه تعیین می‌شود به‌دست می‌آید.

بهروز نوعی پور,امیرحسین شمس‌زاده
ماهنامه شبکه -  شماره 53

کلمه HTML   مخفف کلمات Hypertext Markup Language است . در حال حاضر بیشتر صفحات وب موجود در اینترنت با این زبان نوشته شده است . اگر سورس کد 99% از صفحات وب را ببینید کدهای این زبان ا مشاهده خواهید کرد .( برای دیدن سورس کد صفحات وب از منوی View گزینهSource  را انتخاب نمایید )

این زبان چگونه به وجود آمده است ؟

در سال 1986 ISO ( International Standard Organization ) – سازمان استانداردهای بین المللی -  زبانی را به نام SGML معرفی و انتشار داد . در سال 1989 برنرز – لی ( Berners-Lee ) طرحی را برای سیستم نوشته ها و اسناد بر مبنای متن به وجود آورد ، که بعدها بر اثر این طرح HTTP ( پروتکلی برای انتقال داده ها بین سرور و کامپیوتر ) ، URLs ( آدرسهای اینترنتی ) ، HTML ( زبان این سیستم ) نیز به وجود آمد . نگارش اولیه این زبان روی کامپیوتر های NeXT اجرا شد ، و فقط به صورت فایلهای متنی قابل پردازش بود .

در سال 1991 کدها با خصوصیات مشخصی در اینترنت وجود داشتند و مرورگرها به صورت استاندارد از این کدها پشتیبانی می کردند . اما زبان HTML به سرعت شروع به رشد نمود و جایگزین آنها شد .

در سال 1993 گروهی که NCSA ( National Center for Supercomputing Application ) نامیده می شد ، مرورگری به نام Mosiac را انتشار داد و در سال 1994 اولین نگارش مرورگر جدید نت اسکیپ NetScape انقلابی را در بین مرورگرها به وجود آورد . این مرورگر ابتدا در نگارش بتا انتشار یافت و به سرعت پیشرفت کرد به طوری که متداول ترین مرورگر در آن زمان شد .

در همین اثنا در دنیای مرورگرها مرورگر دیگری به نام Opera  - اپرا – منتشر شد ، که مرورگر یگانه ای بود و همچنین خیلی کوچک و سریع .

در سال 1995 آخرین مرورگر به نام Internet Explorer- اینترنت اکسپلورر – منتشر شد و به سرعت به عنوان عمومی ترین مرورگر در آمد . این مرورگر بر اساس مرورگر Mosiac به وجود آمد .( اگر از منوی Help گزینه About را انتخاب نمایید این اطلاعات را مشاهده خواهید کرد )

در سال 1999 Internet Explorer متداول ترین مرورگر شناخته شد و زبان HTML با این مرورگر بسیار سازگار می باشد .

در سال 1999 و سال 2000 زبان جدیدی به وجود آمد این زبان XML نامیده شد . در حال حاضر طرح هایی از یک HTML جدید در حال اجرا می باشد ، که این زبان از ترکیب زبان HTML و زبان XML در یک بسته ( Package ) می باشد.

Functional Languages

زبان های ساخت یافته به زبان هایی می گویند که از ساختار منظم که توسط توابع ایجاد شده اند برخوردار هستند . مثلا برای نوشتن برنامه ای که می خواهد دو عدد را باهم جمع کند تابعی به نام add بنویسیم که دو عدد را بگیرد و با هم جمع کند و این تابع را در برنامه های دیگرمان هم استفاده کنیم. برخی از زبان های ساخت یافته در زیر نوشته شده اند:

Haskell: یک زبان برنامه نویسی کاملا ساخت یافته.

ML: یک زبان برنامه نویسی استاندارد که نگارش های مختلفی دارد.

Erlang: یک زبان ساخت یافته با کاربرد صنعتی.

K&J: دو زبان برنامه نویسی با قابلیت های آرایه ای قوی.

APL: یک زبان برنامه نویسی ساخت یافته بر پایه آرایه ها .

LISP: یک زبان برنامه نویسی ساخت یافته. البته از این زبان به بعد برنامه نویس شی گرا مطرح شد.

C: این زبان به عنوان اولین زبان برنامه نویسی سیستمی مطرح است.

زبان هایی مثلPascal  و Basic هم از این گروه هستند.

در 20 سال اخیر کمیته برنامه نویسی ساخت یافته بجای ارائه زبان جدید به ارتقای زبان هایی مثل ML و LISP پرداختند.

Object Oriented Language

زبان های شی گرا زبان هایی هستند که بر پایه اشیاء ساخته ونوشته می شوند همه چیز در این زبان ها شی محسوب می شود. و هم عرض با این زبان ها نوعی برنامه نویسی به نام OOP  یا Object Oriented Programming بوجود آمده این زبان ها در واقع نسل جدید زبان های برنامه نویسی هستند:

Simula: اولین زبان برنامه نویسی oo که در سال 1960 عرضه شد.

++C: این زبان در حقیقت ترکیبی از برنامه نویسی سیستمی و شی گرا است.

Perl: یک زبان برنامه نویسی تحت UNIX که برای ساخت وب سایت های پویا بکار می رود.

PHP: زبان برنامه نویسی سمت سرور که در سالهای اخیر محبوبیت زیادی کسب کرده است.

Java: زبان برنامه نویسی محصول شرکت Sun  

تعداد زبان های برنامه نویسی واقعا زیاد است ASP و VB و ... نیز از این جمله اند.

Scripting language

زبان های متنی زبان هایی هستند که نحوه نگارش آنها به زبان طبیعی نزدیک است.

این گونه زبان ها معمولا پیچیدگی های انواع دیگر را ندارند و می توان گفت ساده تر هستند.

TCL: یا Tickle پدر بزرگ زبان های متنی 

Perl: یک زبان متنی است که قابلیت شی گرا دارد

Java Script: محبوبترین زبان برنامه نویسی متنی در حال حاضر برای برنامه نویسی سمت مشتری در صفحات وب .

Python: زبان برنامه نویسی قدرتمند با قابلیت شی گرایی بسیار قوی برای برنامه نویسی سمت مشتری در صفحات وب . 

Logical Language

زبان های برنامه نویسی منطقی به نوعی سردم دار سبک جدیدی از برنامه نویسی هستند که در علوم مختلف کاربرد دارد

Prolog: اولین زبان برنامه نویسی متنی که در سال1972 ایجاد شد.

Mercury: زبان برنامه نویسی منطقی دیگر ...

برنامه‌نویسی شیءگرا ( Object Oriented Programming مخفف OOP) شیوه‌ای از پیاده‌سازی نرم‌افزار است که بر تجزیهٔ مسئله به اشیاء تأکید دارد. اشیاء صورت‌های انتزاعی از ماهیت‌های مطرح در مسئله هستند که دارای وضعیت (درونی) و همچنین عملیات بر روی داده‌ها (وضعیت درونی) می‌باشند. این نوع نگرش دارای مزایای بسیاری از جمله مدیریت پیچیدگی وهزینهٔ نگهداری کمتری است.

زبان‌های برنامه نویسی شی‌گرا، زبان‌هایی هستند که در آن برنامه نویس می‌تواند اشیاء مختلفی را تعریف نماید و از اشیاء تولید شده استفاده نماید. هر شیء یک سری خصوصیت و قابلیت دارد، که اصطلاحاً Properties و Methods خوانده می‌شوند. در این روش از برنامه نویسی دید برنامه نویس به سیستم دید شخصی است که سعی می نماید به پیدا کردن اشیاء مختلف در سیستم و برقراری ارتباط بین آنها سیستم را تولید نماید.

در برنامه‌نویسی شیءگرا، چند مفهوم عمده مطرح است:

• وراثت (Inheritance)
• کپسوله‌سازی یا مخفی‌سازی (Encapsulation)
• چندریختی / چندشکلی (Polymorphism)
• تجرید / انتزاع (Abstraction)

وراثت

وراثت یا ارث بری (Inheritance) از مفاهیم اساسی برنامه نویسی شیءگراست. هر شیء یک نمونه از یک کلاس است و هر کلاس می‌تواند از کلاس یا کلاسهای دیگری مشتق شده باشد (خواص متدها یا رویدادهای کلاس‌های دیگر را به ارث ببرد). در یک مثال ساده می‌توان اتومبیلی را در نظر گرفت که برای جلوگیری از بازنویسی خواص عمومی اتومبیل شامل: چهار چرخ، متدهای حرکت چرخ، متد چرخاندن فرمان، فرمان، بدنه، در و غیره، می‌توان یک کلاس پایه از اتومبیل ایجاد کرد سپس مثلاً برای اتومبیل زانتیا مدل C5 یک کلاس جدید ایجاد کرده که خواص، متدها و رویدادهای عمومی اتومبیل را داشته باشد و فقط برای خواص، متدها و رویدادهای جدید این اتومبیل کد نوشته شود. این ویژگی باعث صرفه‌جویی در نوشتن کد و تا حدودی تضمین صحت کد موجود می‌شود. به عنوان مثال اگر کلاس پایه مشکلی داشته باد فقط کافی است کلاس پایه تغییر داده شود و در تمامی کلاس‌هایی که از این کلاس پایه ویژگی‌ای ا به ارث برده‌اند این تغییر اعمال خواهد شد.

 کپسوله‌سازی

کپسوله سازی، مخفی سازی (Encapsulation)، یا لفافه‌بندی، به این مفهوم اشاره دارد که باید بعضی خصوصیات یا رفتارهای شیء را از دید دیگران پنهان کرد. فرض کنید شما به عنوان یک راننده میخواهید اتومبیل شخصی تان را روشن کنید و به محل کارتان عزیمت کنید سوییچ را بر می‌دارید، استارت می‌زنید و با فشار آوردن به پدال‌های گاز و ترمز و چرخش فرمان و ... به محل کارتان خواهید رسید. در طول این مسیر در اتومبیل شما به عنوان یک شیء اعمال مختلفی در حال انجام بود. مثلاً لنت ترمز به دیسک چرخ برخورد می‌کرد و باعث کم شدن سرعت می‌شد یا شمع‌ها شروع به جرقه زدن در زمانی بخصوصی می‌کردند. حال فرض کنید که عمل مخفی سازی وجود نداشت و شما مجبور بودید که جرقه زدن شمعها را کنترل می‌کردید و به سیستم سوخت رسانی در موقع لزوم دستور می‌دادید که سوخت را بداخل سیلندرها ارسال کند و... یا هیچ‌گاه به مقصد نمی‌رسیدید! یا سالم نمیرسیدید!

عمل مخفی سازی باعث می‌شود که اشیاء بدون آنکه از چگونگی کارکرد یکدیگر اطلاع داشته باشند با هم کار کنند.

چندریختی

چند ریختی یا چند شکلی (Polymorphism) به این معنا است که اشیاء می‌توانند در موقعیت‌های مختلف، رفتارهای متفاوتی بروز دهند. مثلاً یک تابع در صورتی که بر روی نمونه‌ای از کلاس آ فراخوانی شود، رفتار ب را بروز دهد در حالی که اگر بر روی کلاس ج (که فرزند کلاس آ است) فراخوانی شود، رفتاری متفاوت انجام دهد.

انتزاع / تجرید

به این معنا است که یعنی خواص اشیاء را تا جای ممکن کاهش دهیم و صرفاً آن بخش از خواص یک شیء (در واقع) که به درد ما می‌خورد را نگه داریم.

 یک مثال کاربردی

در اطراف ما اشیاء زیادی وجود دارد و می‌توان تمام مفاهیم موجود در طبیعت را با اشیاء تقلیل داد. مثلاً یک ماشین باربری. این ماشین یک سری خصوصیات دارد: چهار چرخ، یک پدال ترمز، یک پدال گاز، یک فرمان و یک محل بزرگ برای قرار دادن اشیاء در آن و.... این ماشین در صورتی که ما پدال گاز آن را فشار دهیم، حرکت می‌کند. در صورتی که فرمان آن را بچرخانیم تغییر مسیر می‌دهد. پس این شیء علاوه بر یک سری خصوصیات، یک سری رفتار مشخص هم به ما نشان می‌دهد. ولی فقط این یک ماشین نیست که این کار را انجام می‌دهد. تمامی ماشین‌ها این کارها را انجام می‌دهند. پس می‌توانیم این ماشین را "تعریف" کنیم و بگوییم:

ماشین باربری وسیله‌ای است که چهار چرخ، یک گاز، یک ترمز، یک فرمان و یک محل برای حمل بار دارد و اگر پدال گاز آن فشار داده شود حرکت می‌کند. این تعریف این ماشین است ولی خود آن نیست. هر زمانی چنین ماشینی بخواهیم به کارخانه تولید آن می‌رویم و از فروشندگان می‌خواهیم تا با توجه به این تعریف یک ماشین به ما بدهند.

مفاهیم فوق در زبان‌های برنامه نویسی شیءگرا گنجانده شده‌اند. در این زبان‌ها، اشیاء زیادی از پیش وجود دارند که برنامه‌نویسان می‌توانند از آنها استفاده کنند.

 ارتباط اشیاء

مجدداً به مثال ماشین باربری بر می‌گردیم و این بار، یک ماشین سواری را تعریف می‌کنیم. ماشین سواری شیئی است که چهار چرخ، یک ترمز، یک پدال گاز و یک صندوق عقب دارد. این تعریف به تعریف ماشین باربری بسیار شبیه است. به عبارت دیگر ما به یک تعریف جدید می‌رسیم: خودرو. خودرو وسیله‌ای است که چهار چرخ، یک ترمز، یک پدال گاز دارد. پس از این به بعد تعریف ماشین باربری و ماشین سواری خیلی ساده‌تر می‌شود.

ماشین باربری، خودرویی است که محلی برای قرار دادن بار داشته باشد و ماشین سواری خودروییاست که صندوق عقب داشته باشد.

• اگر کسی به درب کارخانه مراجعه کند و بگوید که "خودرو" میخواهد، چیزی دریافت نمی‌کند. خودرو یک تعریف انتزاعی است، برای تعریف خودرو شیء وجود ندارد پس مشتری تنها می‌تواتند ماشین باربری یا ماشین سواری بخواهد.
• کارواش را در نظر می‌گیریم. این کارواش خودرو را تمیز می‌کند و دیگر به طور جزئی عنوان نمی‌کند که کدام نوع خودرو را تمیز می‌کند. به عبارت دیگر نوع خودرو برای کارواش مهم نیست.
• وقتی شخصی قصد اجاره خودرویی دارد، و میخواهد جنسی را حمل کند در هنگام نماس با متصدی کرایه ماشین میگوید: «اگر خودرو شمااز نوع باربری است، برای من ارسال کنید»، ولی اگر قصد جابجا شدن را دارد میگوید : «برای من یک ماشین سواری بفرستید.»

در زبان‌های برنامه نویسی شیءگرا نیز اشیاء مختلفی وجود دارند که تعریف آنها تکمیل کننده یکدیگر است، به عبارت دیگر اشیا از یکدیگر ارث بری می‌کنند. برخی از تعاریف کاملاً عام است و نمی‌توان از آنها نمونه شیئی ساخت و تنها تعریف هستند. به این تعاریف Interface گفته می‌شود.