تبیان، دستیار زندگی

حالت خوابیدن و شخصیت آدمها

حتما شما هم شنیده‌اید که مى‌گویند فلانى امروز از دنده چپ بلند شده است. هیچ مى‌دانید وضعیت خواب شما در هنگام شب مى‌تواند بیانگر شخصیت شما باشد؟
مطالعات اخیر دانشمندان نشان داده است که به‌طور کلى شش حالت براى خواب وجود دارد که هر کدام از این حالات بیانگر نوعى از شخصیت اشخاص است…

همان‌طور که اشاره شد دانشمندان بر این باور هستند که افراد شب‌ها به 6 حالت متفاوت مى‌خوابند و این حالات متفاوت مى‌تواند نشانه‌هایى از شخصیت آنها باشد. به گزارش بى بى سى همه ما از زبان بدن خود هنگام بیدارى آگاهى داریم. اما در حال حاضر با تحقیقاتى که انجام شده است ما مى‌توانیم ببینیم ضمیر ناخودآگاه ما چه چیزهایى را در موردمان مى‌گوید.درهمین رابطه در این مقوله به شش نوع روش به خواب رفتن و اینکه هر کدام چه بعدى از شخصیت ما را نشان مى‌دهد، مى‌پردازیم:

خوابیدن بهحالت جنینى‌:

کسانى که به حالت جنینى مى‌خوابند، به عبارتى به پهلو مى‌خوابند و پاهایشان را در شکم خود جمع مى‌کنند در حالى که دست‌هایشان روى هم و در جلوى صورتشان قرار دارد، معمولا از جمله اشخاصى هستند که بسیار حساس‌اند. آنها ممکن است در ابتدا که با دیگران ملاقات مى‌کنند خیلى خجالتى به نظر برسند اما به زودى با دیگران ارتباط برقرار مى‌کنند. این وضعیت خواب در میان اشخاص مختلف بسیار متداول است و در زنان نسبت به مردان دو برابرافزایش مى‌یابد.

خوابیدن به حالت صاف‌:

اغلب کسانى که به پهلو و حالت صاف مى‌خوابند و دست‌هایشان نیز به حالت صاف در کنارشان قرار دارد، افرادى اجتماعى هستند که خیلى زود به غریبه‌ها اطمینان مى‌کنند اگرچه ممکن است گول بخورند.

خوابیدن به حالت نیمه‌خمیده‌:

کسانى که به پهلو مى‌خوابند در حالتی که تنه‌شان کمى ‌به سمت جلو خم شده و دست‌هایشان هم کشیده و در جلوى صورت‌شان قرار دارد، به‌طور معمول آدم‌هاى رک و در عین حال شکاک و عیب جو نیز هستند. آنها خیلى دیر تصمیم مى‌گیرند اما وقتى تصمیم گرفتند، هرگز آن را عوض نمى‌کنند.

خوابیدن به حالت طاق‌باز‌:

کسانى که به پشت مى‌خوابند در حالى که دست‌هایشان در کنارشان قرار دارد اغلب اشخاصى آرام و محتاط هستند. آنها هیاهو و سروصدا را دوست ندارند اما استاندارد‌هاى بالایى را براى خود و دیگران تعیین میکنند.

خوابیدن روى شکم‌:

معمولا کسانى که به حالت دمر مى‌خوابند، دست‌هایشان هم روى بالش است و سرشان به یک طرف قرار دارد، از جمله اشخاصى هستند که اغلب اجتماعی، بى‌پروا و گاهى پررو هستند. آنها از انتقاد خوش‌شان نمى‌آید و افراط را دوست ندارند.

خوابیدن  به پشت‌:

کسانى که به حالت طاق‌باز مى‌خوابند و دست‌هایشان را روى بالش مى‌گذارند، به‌طور معمول دوستان خوبى براى خود پیدا مى‌کنند، زیرا آنها همیشه آماده شنیدن حرف‌هاى دیگران هستند و درصورت نیاز به آنها کمک مى‌کنند.

در این تحقیقات همچنین مشخص شد که‌ این شش حالت خواب بر سلامت اشخاص نیز تاثیر مى‌گذارد. به عنوان مثال :

خوابیدن به حالت دمر در حالى که دست‌ها روى بالش قرار دارد، براى گوارش مفید است.

طاق‌باز خوابیدن به حالتی که دست‌ها روى بالش قرار داشته باشد یا در کنار بدن باشد موجب خرخر کردن و خواب بد شبانه مى‌شود.

خوابیدن به پهلوى چپ نیز موجب استرس بیشتر اندام‌هاى درونى از جمله کبد و ریه‌ها مى‌شود.

طاق‌باز خوابیدن به حالت صاف نیز موجب فراهم شدن فضاى بیشترى براى تنفس اندام‌هاى درونى شما مى‌شود و وقتى شما از خواب بیدار مى‌شوید احساس بهترى خواهید داشت.

گفتنى است از آنجایى که وضعیت خواب بیشتر اشخاص در طول شب تغییر نمى‌کند، بنابراین نحوه خواب آنها مى‌تواند مسایل بسیارى را در خصوص شخصیت آنها بگوید.

http://anjoman.tebyan.net/newindex.aspx?pid=17257&threadid=638715&forumid=465&pageindex=5

برای یک سخنرانی تاثیرگذار باید کدام دست را تکان داد؟

یافته جدید پژوهشگران نشان می‌دهد که حرکت دادن دست در هنگام سخنرانی تأثیر متفاوتی در درک اصوات می‌گذارد.

محققان دانشگاه جورج تاون، مهارت‌های حرکتی و ادراکی را بوسیله نشان دادن عملکرد نیمکره راست و چپ مغز در هنگام شنیدن اصوات مختلف مورد بررسی قرار دادند.

دکتر «پیتر تورکلتاوب» متخصص اعصاب تأکید می‌کند: زبان در نیمکره چپ مغز پردازش می‌شود و گفته می‌شود که این مسأله به توانایی ویژه این بخش مغز در تجزیه و تحلیل اصوات در حال تغییر مربوط است.

در این مطالعه 24 داوطلب شرکت کرده و از آنها خواسته شد که تغییرات سریع و آهسته اصوات در صداهای پس زمینه را با فشار دادن یک دکمه اعلام کنند.

از هر داوطلب خواسته شد که برای 20 صدای نخست از دست راست و برای 20 صدای بعدی از دست چپ برای فشردن دکمه استفاده کند.

دکتر «تورکلتاوب» خاطرنشان می‌کند: نیمکره چپ عملکرد دست راست و نیمکره راست نیز عملکرد دست چپ را تحت کنترل دارد و این آزمون نحوه مهارتهای ادراکی دو نیمکره مغز در مواجهه با صداهای مختلف را آشکار می‌کند.

نتایج بدست آمده نشان می‌دهد که افراد در زمان استفاده از دست راست خود بسرعت متوجه تغییرات اصوات می‌شدند؛ بر این اساس نیمکره چپ به تغییراتی مانند صامت‌ها و نیمکره راست به تغییراتی مانند هجا یا بمی صدا واکنش نشان می‌دهد.

اگر افراد در حین شنیدن یک سخنرانی در حال تکان دادن دست یا پرچم باشند، مهم است که کدام دست آنها برای تاثیرگذاری در درک مخاطبان در حال حرکت است.

یافته‌های این پژوهش می‌تواند برای درمان مبتلایان به سکته مغزی و آموزش مفاهیم به کودکان مبتلا به نارساخوانی (dyslexia) مورد استفاده قرار گیرد.

نتایج این یافته جدید در نشست سالانه علوم اعصاب 2012 در نیواورلئان ارائه شده است.

http://anjoman.tebyan.net/newindex.aspx?pid=17257&threadid=638715&forumid=465&pageindex=5

امروزه بسیاری از نظریه‌پردازان و صاحب‌نظران علوم ارتباطات بر این عقیده‌اند كه مهارت‌های ارتباطی نقش بسیار مهمی در موفقیت انسان چه در زندگی كاری و اداری و چه در زندگی شخصی آنان دارد.

به جرات می‌توان ادعا كرد كه یكی از مهم‌ترین دلایل شكست‌هایی كه انسان در زندگی خود با آن مواجه می‌شود این است كه قبل از اتخاذ تصمیم و مبادرت به انجام یك كار (انتخاب شغل، ازدواج، تربیت فرزند و امثال آن)‌ سعی نكرده است كه مهارت‌‌های ارتباطی و رفتاری لازم برای انجام آن كار را كسب كند.

پژوهش‌های انجام شده حاكی از آن است كه مهارت‌های لازم برای برقراری ارتباط موثر را می‌‌توان از طریق آموزش و تمرین یاد گرفت و البته كسب این مهارت‌ها چندان آسان به نظر نمی‌رسد، در برقراری ارتباط با دیگران چنانچه یكی از طرفین صحبت، پیام طرف مقابل را به خوبی دریافت نكند و نفهمد كه منظور طرف مقابل از این پیام چه بوده، ارتباط برقرار شده بی‌حاصل بوده است.

ریشه بسیاری از سوءتفاهمات، رنجش‌ها و اختلافات و همچنین منشأ بسیاری مشاجرات، اختلافات و نزاع‌های خانوادگی، عدم وجود فهم متقابل در صحبت‌ها است.

درواقع می‌توان گفت ریشه بسیاری از سوءتفاهمات، رنجش‌ها و اختلافات و همچنین منشأ بسیاری مشاجرات، اختلافات و نزاع‌های خانوادگی، عدم وجود فهم متقابل در صحبت‌ها است، چراكه یكی از طرفین گفتگو یا بدتر از همه دو طرف گفتگو حرف یكدیگر را نمی‌فهمند و برداشت درستی از پیام‌های ارسال شده ندارند.

درست صحبت كردن و بیان متناسب یكی از مهارت‌های اساسی ارتباطی در برقراری یك ارتباط موفق و موثر می‌باشد. در بیان اهمیت این مهارت ضرب‌المثل‌های فراوانی در ادب فارسی وجود دارد. از آن جمله تا مرد سخن نگفته باشد، عیب و هنرش نهفته باشد یا پسته بی‌مغز چو دهن باز كند رسوا شود. و از همه معروف‌تر ضرب‌المثل قدیمی فارسی: زبان سرخ، سر سبز می‌دهد بر باد.

به راستی آیا تاكنون به چگونگی و شیوه صحبت كردن با دیگران فكر كرده‌اید؟

در حقیقت همه ما توانایی صحبت كردن را داریم، اما گاه لازم است برای ایجاد ارتباط یا استمرار ارتباطات خود مهارت‌های صحبت كردن را هم از نظر كمی و هم از نظر كیفی ارتقا دهیم. برخی از افراد از صحبت كردن با دیگران طفره می‌روند یا نمی‌‌توانند به راحتی سر صحبت را با دیگران باز كنند و روابط موثری با دیگران داشته باشند.

چگونگی صحبت با افراد متفاوت

در مورد چگونگی صحبت كردن با افراد گوناگون و با ویژگی‌های متفاوت ابتدا باید در نظر داشته باشیم كه طرف صحبت ما جزو كدامیك از گروه‌های زیر می‌باشد و بعد با استفاده از رهنمودهای ارائه شده بدانیم كه با هریك چگونه صحبت كنیم.

۱ ـ تحلیلگرها: معمولا تحلیلگرها تمایل به كمال‌گرایی دارند، به عبارت دیگر آنها دوست دارند همه چیز را درباره یك موضوع بدانند. اطلاعات و تصمیمات آنها معمولا دقیق و عاقلانه است و شاید به همین دلیل آنها در تصمیم‌گیری كند هستند. در ضمن آنها احساسات و عواطف خود را برای دیگران آشكار نمی‌كنند.

بنابراین در هنگام صحبت با تحلیلگرها می‌بایستی:

ـ قبل از شروع صحبت دقیقا بدانید كه می‌خواهید درباره چه و چگونه صحبت كنید.

ـ صریح باشید و فقط درباره اصل موضوع صحبت كنید چرا كه آنها از وقت تلف كردن بیزارند.

ـ هنگام صحبت با آنها دقیق و واقع‌بین باشید و به آنها فرصت بدهید تا بدانند كه شما قابل اعتماد هستید.

ـ با آنها خودمانی رفتار نكنید، سعی كنید رسمی باشید و با صدای بلند نیز حرف نزنید.

ـ آنها را تهدید نكنید و سعی نكنید با چرب‌زبانی از آنها سوءاستفاده كنید.

۲ـ صمیمی‌ها: افراد صمیمی به مردم و دوستی با آنها خیلی اهمیت می‌دهند. احساسات افراد را درنظر می‌گیرند و سعی می‌كنند هرطور شده دیگران را ناراحت نكنند.

در هنگام صحبت با این دسته از افراد سعی كنید:

ـ گفتگوی خود را با تعریف از آنان شروع كنید به آنان صادقانه علاقه‌ نشان دهید و فورا سر اصل مطلب نروید.

ـ با آنان زیاد درباره آمار و اطلاعات صحبت نكنید چرا كه خیلی زود از شنیدن این مسائل خسته می‌شوند و بحث را قطع می‌كنند.

ـ اگر با آنها مخالف هستید، مواظب باشید احساساتشان را جریحه‌دار نكنید.

ـ در حین صحبت با آنها خودمانی و غیررسمی باشید.

۳ـ بیانگرها: این افراد دوست دارند اوقات خوشی داشته باشند، پرحرارت و مبتكر هستند و به سختی می‌توانند افرادی را كه مثل خود آنها نیستند، تحمل كنند.

در هنگام گفتگو و تبادل نظر با بیانگرها به یاد داشته باشید:

ـ به آنها اجازه بدهید كه از زمان گفتگو لذت ببرند و بخشی از زمان گفتگو را به مسائل دوستانه و آشنایی اختصاص دهید.

ـ در مورد اهداف آنها و آنچه خوشحالشان می‌كند، صحبت كنید.

ـ در حین صحبت با آنان سرد و بی‌احساس نباشید و برای آنان قانون وضع نكنید.

ـ از آنها بخواهید نظریات و عقاید خود را بیان كنند.

۴ـ سلطه‌جوها: سلطه‌جوها افرادی قوی، قاطع و نتیجه‌گرا هستند كه گاهی اوقات نسبت به خودشان و دیگران جدی و سختگیر می‌باشند. این افراد معمولا احساسات خود را برای دیگران آشكار نمی‌كنند و از كسانی كه وقت خود را با صحبت‌هایی بی‌فایده تلف می‌كنند نیز اصلا خوششان نمی‌آید.

در هنگام صحبت كردن با این افراد نكات زیر را در نظر داشته باشید:

ـ فقط به اصل موضوع توجه كنید و درباره موضوعات متفرقه صحبت نكنید.

ـ به طور واضح و منطقی با آنان صحبت كنید.

ـ هنگام صحبت با آنها بی‌نظم و بی‌برنامه نباشید.

ـ سعی نكنید به آنها دستور دهید، چون مخالفت خواهند كرد.

ـ بعد از صحبت درباره موضوع اصلی، فورا آنها را تنها بگذارید.

ملایم كردن صدا در بیان احساسات، هیجانات و حتی ترس نیز موثر واقع می‌شود و اگر همیشه با نرمی و ملایمت صحبت كنید، بهتر می‌توانید دیگران را متقاعد سازید و مخاطب نیز افكارش را بر گفتار شما متمركز می‌كند

البته تمامی نكاتی كه  به آن اشاره می كنیم با توجه به آموزه های دینی و فرهنگی ما ، در رابطه با نامحرم ،باید بر مبنای باید و نباید های شرع و عرف مان باشد.

در ذیل به پاره‌‌ای از نكاتی كه به كارگیری آنها در صحبت كردن بسیار مهم می‌باشد، پرداخته می‌شود:

به آهستگی و با ملایمت صحبت كنید. به طوری كه شنونده به تمامی گفته‌هایتان گوش دهد و معنای صحبت‌هایتان را نیز متوجه شود. اكثر افراد خیلی تند و سریع صحبت می‌كنند و فقط در فكر این هستند كه هم نظر و عقیده خود را مطرح كنند و هم نظر مخاطب را جلب كنند، غافل از این كه بااین كار مخاطب نمی‌تواند جمله‌هایش را دنبال كند و نهایتا از صحبت كردن با وی خسته می‌شود.

ملایم كردن صدا در بیان احساسات، هیجانات و حتی ترس نیز موثر واقع می‌شود و اگر همیشه با نرمی و ملایمت صحبت كنید، بهتر می‌توانید دیگران را متقاعد سازید و مخاطب نیز افكارش را بر گفتار شما متمركز می‌كند.هرگز آن طور كه خودتان می‌پسندید صحبت نكنید، زیرا ممكن است مایل باشید با صدای بلند صحبت كنید، اما شنونده از صدای بلند شما بیزار باشد. بنابراین باید بدانید كه در چه محیطی با مخاطب صحبت می‌كنید و محیطی كه در آن به سر می‌برید ساكت است یا شلوغ، با توجه به این مساله تن صدای خود را تنظیم كنید.همچنین هیچ‌گاه به صورت یكنواخت و پی در پی صحبت نكنید زیرا تن صدای شما در این حالت برای شنونده كسل‌كننده می‌شود. سعی كنید با خنده، لبخند، حالت تعجب،‌ شوخی و… به آنچه كه بر زبان می‌آورید شكل دهید.

نحوه صحبت كردن شما بیانگر میزان احساساتتان از آنچه می‌گویید می‌باشد به این معنا كه وقتی شروع به صحبت می‌كنید،‌ هرجمله‌ای كه در صحبت‌هایتان به كار می‌برید، نشان‌دهنده احساسات شما از مساله مورد نظر می‌باشد و دیگران با شنیدن صحبت‌ها و عقاید شما نسبت به آن مساله، به احساسات درونی‌تان پی می‌برند. پس سعی كنید همیشه از كلماتی استفاده كنید كه می‌دانید در نگرش و روحیه طرف مقابل اثر مثبت می‌گذارد و او را متقاعد می‌سازد.تعیین حد و حدود شخصی بسیار ضروری است. برخی از افراد در حین این كه روابط خوبی با دیگران دارند و با آنان گرم و صمیمی هستند، اما اجازه نمی‌دهند كه آنان در زندگی خصوصی‌شان مداخله كنند. با توجه به این مساله، سعی كنید ‌هنگام گفتگو با دیگران، از مسائل خصوصی آنها كه ارتباطی به شما ندارد، صحبت نكنید. اگر گوینده و شنونده، هر دو به این قانون ساده احترام بگذارند و در صحبت كردن حد و حدود خود را بشناسند همیشه از بودن در كنار هم و هم‌صحبتی با یكدیگر لذت خواهند برد.

ارتباط با دیگران منحصر به ارتباط كلامی نمی‌شود و افراد در گفتگو با دیگران دانسته یا ندانسته پیام‌هایی را نیز به صورت غیركلامی به مخاطب ارسال می‌كنند. عواملی چون لهجه، طنین صدا، تاكید و تكیه‌كلام‌ها و عوامل غیركلامی چون چشم‌ها، حالت چهره، وضعیت قرار گرفتن بدن، حركات و اشارات، تماس جسمی و‌ طرز لباس پوشیدن و‌ آرایش سر و صورت در درك و فهم مخاطب از پیام‌های ما بسیار موثر هستند

توجه به این نكته نیز ضروری است كه برقراری ارتباط با دیگران منحصر به ارتباط كلامی نمی‌شود و افراد در گفتگو با دیگران دانسته یا ندانسته پیام‌هایی را نیز به صورت غیركلامی به مخاطب ارسال می‌كنند. عواملی چون لهجه، طنین صدا، تاكید و تكیه‌كلام‌ها و عوامل غیركلامی چون چشم‌ها، حالت چهره، وضعیت قرار گرفتن بدن، حركات و اشارات، تماس جسمی و‌ طرز لباس پوشیدن و‌ آرایش سر و صورت در درك و فهم مخاطب از پیام‌های ما بسیار موثر هستند ولی متاسفانه بسیاری از افراد در صحبت‌هایشان، به این مسائل بی‌توجه هستند و تصور می‌كنند كه درك و فهم طرف مقابل تنها از طریق پیام‌های كلامی حاصل می‌شود.توجه داشته باشید ‌هنگام صحبت كردن استفاده از برخی كلمات برای افرادی كه سطح درك پایین یا متوسطی دارند، صحیح نیست. تصور نكنید با استفاده از این‌گونه كلمات می‌توانید هوش و استعداد خود را نشان دهید. استفاده از كلمات تزئینی و مبهم مختص افراد پرگوست، افرادی كه زیاد صحبت می‌كنند، زیاد مثال می‌آورند و از كلمات ثقیل و سنگین استفاده می‌كنند، بتدریج، زمان و مكان صحبت را از دست می‌دهند، مخاطب را خسته و خود نیز اصل مطلب را فراموش می‌كنند. پس سعی كنید تا جایی كه می‌توانید از جملات كوتاه، مختصر و مفید استفاده كنید تا هم ارزش صحبت‌تان را بالا ببرید و هم رابطه خود را با دیگران گسترش دهید.

هیچ یك از ما با مهارت‌های برقراری ارتباط از مادر متولد نشده‌ایم، بر خلاف تصور اكثر افراد، مهارت‌های ارتباطی، كاملا آموختنی است و آگاهی از این مهارت‌ها به ما كمك می‌كند تا در برخورد با اشخاص مختلف اعم از پدر،‌ مادر،‌ همسر، فرزند، دوست یا همكار موفق‌تر ظاهر شوی

http://anjoman.tebyan.net/newindex.aspx?pid=17257&threadid=638715&forumid=465&pageindex=5

از کجا بفهمیم کسی دارد دروغ می گوید؟



▪ ارتباط چشمی کسی که دروغ می‌گوید، خیلی کم است یا به‌هیچ‌وجه وجود ندارد.
▪ حرکت‌های بدنی، از جمله حرکت‌های دست، کم می‌شوند و همین حرکت‌های محدود هم، خشک و ساختگی به‌نظر می‌رسند. دست‌وپاها به‌طور تقریبی به بدن می‌چسبند و فرد، فضای کمتری را اشغال می‌کند.
▪ اگر بخواهد وانمود کند که جواب‌هایش، لحظه‌ای و بدون نقشه قبلی‌اند، ممکن است کمی شانه‌اش را بالا بیندازد.
▪ میان حرکت‌ها و کلمه‌ها، فاصله می‌افتد. سر تکان دادن‌ها، ساختگی است.
▪ حرکت‌ها، با پیام کلامی، هم‌خوانی ندارند.
▪ مدت زمان بروز حرکت‌های احساسی، طولانی‌ می‌شود.
▪ وقتی‌که فرد به حس ویژه‌ای مانند شادی، تعجب، ترس و ... تظاهر می‌کند، حالت‌های چهره‌ فقط به اطراف دهان محدود می‌شود.
▪ حرکت دروغ‌گو، در جهت دور شدن از کسی است که او را متهم می‌کند و به احتمال زیاد به سمت در خروجی است.
▪ دروغ‌گو دوست ندارد رودرروی کسی که او را متهم می‌کند، بایستد و ممکن است سر یا بدنش را به سمت دیگری بچرخاند و از او دور شود.
▪ کسی‌که دارد دروغ می‌گوید، به احتمال زیاد قوز می‌کند؛ احتمال این‌که صاف بایستد و دست‌هایش کشیده و باز، در دو طرف بدنش قرار بگیرند؛ خیلی ضعیف است.
▪ با انگشت، به طرف مقابل صحبتش اشاره نمی‌کند.
▪ ممکن است بین خودش و طرف مقابل، یک مانع فیزیکی قرار دهد.
▪ دروغ‌گو، برای بیان مقصودش از کلمه‌های ”خودتان“ استفاده می‌کند.
▪ آن‌قدر به دادن اطلاعات اضافی ادامه می‌دهد تا مطمئن شود که با داستانش حسابی سرتان را کلاه گذاشته است.
▪ در حالی‌که می‌گوید به‌طور کامل متوجه موضوع است، از جواب دادن طفره می‌رود تا نگذارد شما موقعیتش را زیر سئوال ببرید.
▪ دروغ‌گو، به‌جای جواب دادن مستقیم، با بیان عقیده‌هایش، یک جواب کلی به شما می‌دهد.
▪ شاید به‌طور ضمنی به چیزی اشاره کند؛ اما به‌طور مستقیم جواب نمی‌دهد.
▪ دروغ‌گو، هنگام جواب دروغ دادن به سئوال‌هائی که به‌ نگرش و باورهایش مربوط می‌شود، به زمان طولانی‌تری نیاز دارد تا درباره آنها فکر کند.
▪ کسی که دروغ می‌گوید، ممکن است از ضمیرهای مربوط به خودش استفاده نکند و با صدائی یک‌نواخت و بی‌روح، حرف بزند. ممکن است جمله‌هایش به‌هم‌ریخته و نامفهوم باشند و نکته‌های دستوری در آنها رعایت نشود؛ به‌عبارتی دیگر، جمله‌هایش به احتمال زیاد درهم و برهم هستند.
▪ جمله‌های خبری‌اش، بیش از حد به جمله‌های پرسشی شبیه هستند و این نشان می‌دهد او دنبال آن است که دیگران حرفش را تصدیق کنند.
▪ در داستان ساختگی یک دروغ‌گو، به‌طور معمول، دیدگاه شخص سوم و هم‌چنین نکتهٔ منفی وجود ندارد.
▪ دروغ‌گو با کمال میل به سئوال‌ها پاسخ می‌دهد؛ اما خودش چیزی نمی‌پرسد.
▪ هنگامی‌که بحث عوض می‌شود، راحت‌تر می‌شود و احساس بهتری پیدا می‌کند.
▪ اگر او را به ناحق متهم کنند، برآشفته نمی‌شود.
▪ از عبارت‌هائی مانند ”راستش را بخواهی“ یا ”اگر بخواهم راستش را بگویم“ یا ” چرا باید دروغ بگویم“ استفاده می‌کند.
▪ برای سئوال‌هایتان، جواب حاضر و آماده دارد.
▪ برای این‌که از جواب دادن طفره برود ،از شما می‌خواهد که سئوالتان را تکرار کنید یا سئوال‌هایتان را با سئوال دیگری جواب می‌دهد.
▪ گفته‌هایش نامعقول به‌نظر می‌رسد.
▪ گفته‌هایش را این‌طور شروع می‌کند: ” نمی‌خواهم فکر کنی که...“ و اغلب این به‌طور دقیق، همان چیزی است که او می‌خواهد شما به آن فکر کنید.
▪ برای این‌که نگرانی شما را برطرف کند، از شوخی یا گوشه و کنایه استفاده می‌کند.
▪ وقتی نمی‌تواند چیزی را که از او خواسته‌اید، به شما بدهد، یک انتخاب به‌اصطلاح خودش ”بهتر“ را به شما پیشنهاد می‌دهد.
▪ ممکن است بر اثر اضطراب، عکس‌العمل‌های غیر ارادی از خود نشان دهد.
▪ برای توجیه یک کار مشکوک، از یک واقعیت آشکار استفاده می‌کند.
▪ چیزهای با اهمیت را سرسری می‌گوید و رد می‌شود.
▪ برای این‌که به او مشکوک نشوید، تظاهر می‌کند از کار فرد دیگری که همین اشتباه را انجام داده بدش می‌آید.
▪ داستانش آن‌قدر عجیب و غریب است که به‌طور تقریبی باور کردنی نیست؛ اما شاید باور کنید؛ چون به‌نظرتان اگر او می‌خواست دروغ بگوید، چیزی می‌گفت که بیشتر با عقل سلیم، جور در بیاید.

http://anjoman.tebyan.net/newindex.aspx?pid=17257&threadid=638715&forumid=465&pageindex=4

آیا می دانید گوش دادن هم ارتباط كلامی است؟

یك شنونده خوب چه ویژگی هایی دارد؟

زندگی انسان از بدو تولد در میان دیگران و در اجتماع آغاز می شود.

نوزاد كه به تدریج در میان دیگران زندگی می كند، رفتارهای اجتماعی را یاد می گیرد و با محیط زندگی خود سازگار می شود.

یكی از رفتارهای اجتماعی انسان حرف زدن یا ارتباط كلامی است. «بطور كلی ارتباط Communication یعنی فرایند انتقال پیام از فرستنده به گیرنده مشروط برآن كه محتوای مورد انتقال از فرستنده برگیرنده منتقل شود و بالعكس . برای برقراری رابطه، انتقال دهنده و گیرنده باید كد یا رمزمشتركی داشته باشند تا معنی اطلاعات موجود درپیام بدون اشتباه تعبیر شود.»

این كد یا رمز مشترك در ارتباط كلامی از جنس كلام یا زبان مشترك است ; كه خود همواره با رمزها و كدهای غیر كلامی مثل حركات و حالتهای بدن , چهره و دست و ... همراه است ( زبان بدن ) . این رفتارهای غیر كلامی به شكلی تفكیك ناپذیر بخش كلامی شنونده را تحت تاثیر خود قرار می دهد .

با توجه به تعریف ارتباط، هر ارتباطی دو سو دارد: یكی فرستنده و دیگری گیرنده (فعلاً به پیام و كانا انتقال آن كاری نداریم.)

در ارتباط كلامی فرستنده همان گوینده است و گیرنده همان شنونده .

بنابراین می بینید كه نقش شنونده كم از گوینده نیست و هر دو نقشی برابر در انتقال پیام یا در ارتباط كلامی دارند.

پس گوش دادن هم بخشی از ارتباط كلامی است.

حالا به این پرسش پاسخ دهید: یك شنونده خوب چه ویژگی هایی دارد؟

شنونده ی خوب یا فعال نقش خود را در ارتباط كلامی می داند و آن را دست كم نمی گیرد. برای مثال وقتی كسی حرف می زند، شنونده ی خوب مراقب است که:

حواسش پرت نشود. برای این كار سعی می كند هرچند لحظه یك بار حرف های شنونده را در ذهن خود خلاصه كند و مهم ترین بخش آن را به خاطر بسپارد.

مراقب زبان بدن یا پیام های غیركلامی خود است . برای این كار سعی می كند به حالت های خود تسلط داشته باشد. گاه گاه با یك حركت سر یا دست یا تغییرحالت در چهره نشان دهد كه دارد به حرف گوینده توجه می كند. گاه با بیان كلمه های كوچك و اصوات لازم گوینده را تشویق می كند كه به حرفش ادامه دهد.

به ارتباط از طریق چشم اهمیت می دهد و به چشم های طرف مقابل نگاه می كند.

وسط حرف گوینده نمی آید و كلامش را قطع نمی كند.

بی حوصلگی و بی تابی نمی كند و نشان نمی دهد كه باقی حرف را می داند.

سعی نمی كند پیش داوری و قضاوت كند یا گوینده را محكوم كند.

به فكر دفاع از خود نیست و تلاش نمی كند عقاید خود را به دیگری بقبولاند.

برای پاسخ به پرسش ها عجله نمی کند و فرصت می دهد طرف مقابل فکر کند.

سعی می كند احساسات گوینده را درك كند و برای این كار بد نیست خودش را به جای او بگذارد.

در مواقع لزوم احساس طرف مقابل را در قالب كلمه های خودش (شنونده) بازگو می كند.

اطلاعات خود را به رخ طرف مقابل نمی كشد.

سعی می كند پیا م های غیركلامی گوینده را درك كند.

گوینده را سوال پیچ نمی كند.

البته باید توجه داشته باشیم همه ی این سفارش ها برای موقعی است كه كسی بخواهد شنونده ی فعالی باشد. مسلماً ما همیشه فرصت نداریم یا به دلایل دیگر اصلاً مایل نیستیم شنونده ی فعالی باشیم در آن صورت باید به فكر تكنیك هایی برای پایان دادن به گفتگو باشیم.

http://anjoman.tebyan.net/newindex.aspx?pid=17257&threadid=638715&forumid=465&pageindex=4

قانون اول
تک تک ثانیه های برخورد اوّل خود را کنترل کنید.
گول این را نخورید که یک اثر بد، فردای آن روز براحتی اصلاح پذیرخواهد بود ، اصلاح به مراتب مشکل تر از این است که آنرا از ابتدا به طور صحیح انجام دهید.
در یک ملاقات رسمی خیلی نگران این نباشید که چه باید بگویید . برای ایجاد یک اثر مطلوب در دیگران، داشتن توانایی کافی برای خوب شنیدن مطالب بهتر از مهارت صحبت کردن عمل میکند.
هرگونه اثر منفی که به خاطر وضع ظاهری شما ممکن است در دیگران ایجاد شود درنظر بگیرید. سپس در جهت از بین بردن آنها اقدام کنید. هرچند که منصفانه و عادلانه نباشد.
 حداکثر زمان برای صورت گرفتن اولین اثرگذاری حداکثر 4 دقیقه است.

قانون دو
هر زمان که امکان داشته باشد از جهش ابرو استفاده کنید.
همیشه به جهش ابروی دیگران پاسخ دهید مگر اینکه خودتان بخواهید خصومت نشان دهید.
تنها ملتی که عمداً از جهش ابرو استفاده نمیکنند مردم “ژاپن” هستند. هرچند که ژاپنی ها استعداد استفاده از این گونه علائم را دارند ، ولی در فرهنگ آنها یک عمل زشت و بی مورد محسوب می شود.

قانون سه
ارتباط چشمی خود را همیشه به سمت پایین قطع کنید. مگر اینکه عمداً بخواهید علاقه چندانی به طرف مقابل نشان ندهید و یا تعادل او را به هم بزنید، در این صورت نگاه خود را به سمت بالا قطع کنید، تا اسباب مشوش شدن او را فراهم آورید.

قانون چهار
در مرحله آغازین و حالت عادی برخورد هرگز سعی نکنید بیش از سه ثانیه به طرف مقابل خیره شوید. نگاه کنید ... پس از سه ثانیه ارتباط چشمی خود را موقتاً قطع کنید. سرپیچی کردن از این قانون می تواند اثر منفی ایجاد کند. حتی اگر طرف مقابل نتواند علت احساسات منفی خود را بیان کند.
تنها مورد استثناء در این مورد در هنگام بازی قدرت پیش می آید و آن زمانی است که عمداً بخواهید رقیب خود را دستپاچه کنید.

قانون پنج
 در هنگام استفاده از خنده، با توجه به نوع آن ، موقعیت خنده را در نظر بگیرید.
همان طوری که اجتناب مطلق از خندیدن می تواند اثر منفی داشته باشد، خنده های نا مناسب نیز به همان نسبت میتوانند برای ایجاد رابطه مضر باشند.

قانون شش
دقت کنید تا ناخواسته حریم خصوصی کسی را هرگز مورد حمله قرار ندهید اگر میخواهید عمداً دست به این کار بزنید متوجه باشید که ممکن است طرف مقابل شدیداً تحت تاثیر قرار گیرد و برانگیخته شود.

قانون هفت
برای رسیدن به نتیجه دلخواه خود اول دقت کنید که فاصله خود را درست انتخاب کنید.
اختلافات فردی، فرهنگی و همچنین چگونگی رابطه خود را با طرف مقابل در نظر بگیرید.
احساس حقارت نکنید و ناراحت نشوید، از فاصله های مختلف با مردم برخورد کنید و این کار را به شکل یک عادت در آورید
هر چقدر با مناطق  گوناگون افراد با انعطاف بیشتری برخورد کنید، به همان نسبت خواهید توانست به برخورد خود مسلط تر باشید. ( منظور از مناطق گوناگون، شهری و یا روستایی بودن است. با مشاهده دو نفر هنگام دست دادن میتوانید تشخیص دهید که آنان در یک منطقه کوچک روستایی زندگی می کنند یا شهر بزرگ)

قانون هشت
در بعضی شرایط خاص میتوان با سنجیدگی کامل قانون فضای شخصی افراد را نقض و وسایل دوستی دو جا نبه را فراهم کرد ولی فقط زمانی دست به چنین کاری بزنید که به طرف مقابل با تمجید لفظی و یا علائم گفتار بیصدای گرم و مشوق پاداش نیز بدهید.
 پاداش شما میتواند لفظی – مثل تمجید و تشویق- یا غیر لفظی باشد، مانند خنده بیشتر و ارتباط چشمی صحیحتر. در چنین حالتی تهاجم شما باعث میشود برخورد شما دوستانه تر و موفقیت آمیزتراز زمانی باشد که درآن نمی خواهید طرف مقابل را مورد تهاجم قراردهید.

قانون نه
هرگز با آقیان بیگانه از روبرو و خانمهای بیگانه از پهلو برخورد نکنید.
در هنگام صحبت با آقا از کنارآن شروع کنید و به تدریج وضع خود را تغییر دهید تا به روبروی او برسید.
در هنگام صحبت کردن با خانمها از روبرو برخورد کرده ، سپس به آرامی به کنار او بروید.

قانون ده
زمانی که کسی در حال نشسته است هرگز ایستاده با او ارتباط برقرار نکنید. مگر آنکه عمداً بخواهید بر او تسلط داشته و یا او را تهدید کنید..... ارتفاع یکی از عوامل قوی سلطه گری میباشد.

 قانون یازده
اگر روی صندلی بازودار و کوتاه نشسته اید و مجبورید بدن خود را به سمت عقب خم کنید، در صورت امکان از نشستن بر روی آن اجتناب کنید. زیرا در این حالت تعداد علائمی که از طریق وضع بدن میتواند ارسال کنید بسیار محدود خواهند شد.

قانون دوازده
در صورتیکه می توانید، صندلی ها را جابجا کنید تا از قوانین فاصله استفاده کنید، هرچند که با نشستن در فاصله کمتر ، راحت تر از زمانی باشید که در حال ایستاده اید. علت آن این است که صندلی باعث می شود بیشتر احساس امنیت کنید. مخصوصاً اگر بازوهای آن بین شما و افراد یک مانع فیزیکی ایجاد کرده باشد.

قانون سیزده
در حالت نشسته نیز سعی کنید از نشستن در کنار و نزدیک یک خانم و روبروی یک آقای نا آشنا بپرهیزید. و از قوانین استفاده از فضا در حالت ایستاده در حالت نشسته نیز استفاده کنید.

http://anjoman.tebyan.net/newindex.aspx?pid=17257&threadid=638715&forumid=465&pageindex=4

مدل ایستادن فرد می‌تواند نشانه‌ای از نفوذ، قدرت یا سلطه پذیری او باشد




وقتی فردی هنگام ایستادن كمی خمیده قامت است، می‌تواند نشان از سستی و احساس ناامنی در فرد باشد،
در بعضی مواقع نیز فرد تا حدی احساس گناه یا عذاب وجدان یا شرم دارد.



وقتی فردی هنگام ایستان شانه‌هایش را عقب می‌دهد و كاملا صاف می‌ایستد نشان از سلطه گری اوست و در واقع نشان می‌دهد او انسانی با اعتماد به نفس، صادق و موفقی است.
حتـی اگـر كـوتـاه قـد باشد، گرفتن یك ژست مطمئن و بی‌پروا فرد را پر ابهت نشان خواهد داد.

http://anjoman.tebyan.net/newindex.aspx?pid=17257&threadid=638715&forumid=465&pageindex=4

قفل پا (از زانو به پائین)

این علامت تقریباً همیشه توسط خانم‌ها استفاده مى‌شود. در این علامت، روى یک پا به دور ساق پاى دیگر قفل مى‌شود تا یک حالت تدافعى را تشدید نماید. هنگام مشاهده چنین علامتى مطمئن باشید که آن شخص از نظر روحى منزوى شده یا همانند لاک‌پشت به داخل لاک خود رفته است.

چنانچه تمایل به باز کردن این لاک دارید، یک رفتار صمیمى و گرم و آرام مورد نیاز است.



مثال : یک فروشنده جوان سعى بر فروش بیمه به یک زوج جوان نمود. فروش ناموفق بود و فروشنده جوان نمى‌توانست درک کند که چرا موفق نشده، زیرا تمام مراحل فروش را به خوبى دنبال کرده بود.
اما دلیل عدم موفقیت او: در طول مصاحبه پاهاى خود را قفل کرده بود.اگر فروشنده به اهمیت این علامت پى برده بود، شاید از نتایج بهترى برخوردار مى‌شد.

http://anjoman.tebyan.net/newindex.aspx?pid=17257&threadid=638715&forumid=465&pageindex=3

قفل مچ پا

روى هم قرار دادن دست‌ها و پاها نشان مى‌دهد که یک رفتار منفى یا تدافعى وجود دارد، و در علامت قفل مچ پا نیز این نکته صحت دارد. در آقایان، علامت قفل مچ پا اغلب با مشت‌هاى بسته روى زانوها یا محکم گرفتن دسته‌هاى صندلى ترکیب مى‌شود. (شکل مدل مردانه قفل مچ پا).



در خانم‌ها، این علامت کمى متفاوت است، زانوها در کنار هم قرار دارند، پاها (مچ به پائین) شاید به یک طرف باشد و دست‌ها در کنار هم قرار گرفته‌اند یا اینکه روى ‌هم و روى قسمت بالاى زانو گذاشته شده‌اند (شکل مدل زنانه قفل مچ پا)



مثال:
هنگامى‌که مصاحبه شونده مچ پاهاى خود را قفل مى‌کند، از لحاظ روحى مشغول "جویدن لب" خود است. این علامت پنهان کردن یک رفتار منفی، احساس نگرانى یا ترس است/ اکثر مصاحبه ‌شوندگان در یک زمان از مصاحبه، مچ‌ پاهاى خود را قفل مى‌کردند و این نشانگر آن است که احساسات یا رفتار خاصى را پنهان مى‌نمایند.:
اگر مصاحبه‌گر به‌سمت مصاحبه‌شونده حرکت کند و در آن طرف میز در کنار او بنشیند، و بدین‌ترتیب مانعى را به‌صورت میز وجود داشته بردارد، اغلب مچ پاهاى مصاحبه‌شونده باز مى‌شود و مکالمه در یک حالت باز و یک فضاى شخصى‌تر ادامه مى‌یابد

همیشه افرادى هستند که ادعا مى‌کنند عادت به نشستن با مچ‌ پاهاى قفل شده دارند، یا به این خاطر علائم منفى دست یا پا را به‌کار مى‌برند، که احساس راحتى مى‌کنند. اگر شما یکى از این افراد هستید، به‌ خاطر داشته باشید کلیه حالات پا یا دست مى‌توانند باعث ایجاد راحتى شوند. چنانچه از رفتار تدافعى یا منفى یا خوددار برخوردار هستید، نظر به اینکه یک حرکت منفى مى‌تواند رفتار منفى را در دامن زند و همچنین به ‌خاطر اینکه سایر افراد حالت شما را به‌عنوان رفتار تدافعى یا منفى تعبیر نکنند، توصیه مى‌شود که حرکات باز و مثبت را تمرین نمایید تا اعتماد به نفس و ارتباطات شما با دیگران بهبود یابد

http://anjoman.tebyan.net/newindex.aspx?pid=17257&threadid=638715&forumid=465&pageindex=3