تبیان، دستیار زندگی

روزه زكات بدن

قال رسول الله صلى الله عليه و آله لكل شيئى زكاة و زكاة الابدان الصيام.

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود:

براى هر چيزى زكاتى است و زكات بدنها روزه است.

الكافى، ج 4، ص 62، ح 3

روزه ياد آور قيامت

قال الرضا عليه السلام:

انما امروا بالصوم لكى يعرفوا الم الجوع و العطش فيستدلوا على فقر الاخر.

امام رضا عليه السلام فرمود:

مردم به انجام روزه امر شده‏اند تا درد گرسنگى و تشنگى را بفهمند و به واسطه آن فقر و بيچارگى آخرت را بيابند.

وسائل الشيعه، ج 4 ص 4 ح 5 علل الشرايع، ص

فلسفه روزه

قال الصادق عليه السلام:

انما فرض الله الصيام ليستوى به الغنى و الفقير.

امام صادق عليه السلام فرمود:

خداوند روزه را واجب كرده تا بدين وسيله دارا و ندار (غنى و فقير) مساوى گردند.

من لا يحضره الفقيه، ج 2 ص 43، ح 1

مناجات در مثنوی افشاری... 

متن عربي ، فارسي و انگليسي دعا و مناجات استاد شجريان ويژه ماه رمضان، همراه با دانلود فايل صوتي 

خدايا! دريا نشسته ای توفان زده را مانم که اميدم به ساحل امن و نجات توست، آشفته حالی دارم که چشمم به عنايات توست. شکسته بالی هستم که دل خويش به تو بسته ام، و شوريده سری که بر درگاه تو نشسته ام. اينک اين من و اين افسرده حالی ام، اينک اين من و اين دستهای خالی ام. و اينک اين تو و آن دريای مهربانی ات و اين تو و آن لطفهای آسمانی ات. اگر باز هم به نافرمانی ات دست يازم و اگر چندباره به شکستن پيمانم چنگ اندازم، رشته اميدم بريده شود و پرده های عيب پوشِ پيش رويم دريده شود. نگهدارا! تو خود مرا از افتادن در دام پرفريب گناه باز دار و جانم را از اين آشوب به در آر.
دريغا که اندام ناتوانم به تازيانه انتقام تو نواخته شود، و اندوها که پيکر بی تابم، زير شلاق مجازات انداخته شود. مرا مزن و به باد نکوهش مگير، بديها و کردارهای ناشايست مرا بپوشان و توبه ام بپذير.
اگر بر توسن شهوت خويش نشينم، و جز خود و دنيای کوچکم کسی را نبينم، همه چيز را برای تنها خود می دانم و تا کرانه های دور شتابان می رانم، آن دم به خود می آيم که چيزی برايم نمانده است، و اسب هوس مرا در کويری خشک نشانده است. آنک منم سزاوار آن که مرا از چشم خويش اندازی و در دايره خشم خويش اندازی. الها! اگر تو بخواهی، از زمينه های خشم خويش می کاهی، و مرا در زير نگاه خود می داری و در پناه خود می شماری.
فرجام هر کسی که به چيزی اميد بسته، آن است که دل از همه گسسته و تنها و تنها به تو پيوسته است، سرانجام هر کسی که راهی را پيموده آن است که رشته خويش از همه بريده و تنها به سرای تو رسيده است، تو چکاد شيفتگی مردمانی، و يگانه آرامبخش زندگی بندگان. اگر منت تو نباشد حاجت ما روا نمی شود و اگر قدرت تو نباشد خواسته های ما ادا نمی شود؛ ما امّا منت پذير توايم و تو به توان والای خويش دستگير ما.

الّلهم لاتَخذُلنی فيه لتعرّض مَعصِيَتِک
و لاتَضرِبنی بِسِياطِ نقِمتِک
و زَحزِحنی فيه من موجبات سَخَطِک
بِمَنِّک و اياديک، يا منتهی رَغبَةِ الرّاغِبين

پيامبرصلى الله عليه وآله :

أَكثِرُوا فيهِ (شَهرِ رَمَضانَ) مِن تِلاوَةِ القُرآنِ

در ماه رمضان ، قرآن بسيار تلاوت كنيد.

فضائل الأشهر الثلاثه ، ص 95