تبیان، دستیار زندگی

عشق را گوهر ز کانی دیگر است

مرغ عشق را از آشیانی دیگر است

هر که از جان عشق می ورزد خطاست

عشق ورزیدن به جانی دیگر است

عاشقی را خوش جهانی است ای پسر

و آن جهان را آسمانی دیگر است

گر چه عاشق با تو باشد در میان

جای دیگر در میانی دیگر است

کی کند عاشق نگاهی در جهان؟

زآنک عاشق را جهان دیگر است

.....

الهی!

*نام تو ما را جواز و مهر تو ما را جهاز*

*شناخت تو ما را امان و لطف تو ما را عیان*

ناپلئون می گوید:همیشه حرفی را بزن که بتونی بنویسیش

یه چیزی را بنویس که بتونی پاشو امضاء کنی

همیشه چیزی را امضاءکن که بتونی پاش بایستی

پس دوستت دارم به اندازه یه دنیا

امضاء

کنار توآشیانه میکنم  

فضای آشیانه را پر از ترانه می کنم

کسی سوال می کند به خاطر چه زنده ای؟

و من برای زندگی تو را بهانه می کنم

اگر  اهل معرفتی هر چه بنگری خوبست

که هر چه دوست کند محبوبست  

هم نشینی با خدا خواهی اگر در عرش رب

در درون اهل دل جا کن کمال این است و بس

سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

که هر چه بر سر ما می رود ارادت اوست

هرکه شد محرم دل در حرم یار بماند

وانکه این کار ندانست در انکار بماند

اگر از پرده برون شد دل من عیب مکن

شکر ایزد که نه در پرده پندار  بماند

صوفیان واستدند از گرو می همه رخت

دلق ما بود که در خانه خمار بماند

بیش از این ما را گرفتار غم هجران مکن

ای لقاالله من رخسار خود پنهان مکن

در تحیر مانده ام باید کجا جویم تو را

چون نسیم کوی خود ما را تو سر گردان مکن

آنقدر در می زنم تا در به رویم وا کنی

رخصت دیدار رویت را به ما اعطا کنی

مرغ عشقم بسته در دامم هوایی نیستم

در قفس افتاده و فکر فراری نیستم

ای بهشت آرزو گر خوار و نا چیزم ولی

دل به عشقت داده ام فکر جدایی نیستم

رحم کن تا به تو رحم کنند

 (قرآن مجید)