«السلام عليك من ناصر اعان على الشيطان و صاحب سهل سبل الاحسان»; سلام بر تو اى رفيقى كه كمك كردى تا ما بر شيطان مسلط شديم. انسان در اين ماه بر شيطان مسلط مىشود. به خاطرات شيطانى گوش فرا نمىدهد. تو براى ما مصاحب خوبى بودى كه ما توانستيم بر شيطان پيروز شويم.
ما نه تنها در بعد سلبى از دستشيطان نجات پيدا كرديم كه كار بد نكرديم، بلكه در بعد اثباتى هم پيروز شديم. راههاى خير را خوب و به آسانى طى كرديم. اگر در غير ماه مبارك رمضان كار خير را به سختى انجام مىداديم، در اين ماه به آسانى انجام داديم، تو باعثشدى كه ما راه احسان را با سهولت طى كرديم.
«السلام عليك من قرين جل قدره موجودا و افجع فقده مفقودا»; سلام بر تو اى نزديكى كه وقتى بودى گرامى بودى و حال كه در آستانه رفتن هستى، رفتنت فاجعه است و ما را غمگين مىكند همچون كسى كه عزيزترين عضو خانوادهاش را از دستبدهد.
«و مرجو آلم فراقه»; سلام بر تو اى تكيهگاه اميد كه در هنگام مفارقت، ما را متالم و رنجور كردى. آن ماه كه در جان انسان رسوخ داشت، وقتى از جان فاصله مىگيرد جايش را غم پر مىكند. آن فهميدنها و صفاى ضمير ديگر نيست. آن نشاطى را كه انسان در ماه مبارك رمضان براى نثار و ايثار دارد در غير ماه مبارك رمضان ندارد. اگر انسان در اين ضيافتحق از خدا، غنا و بىنيازى طلب كند، چيزى او را به خود متوجه و مشغول نمىكند; نه از كسى مىترسد و نه از بذل جان دريغ مىكند.
«السلام عليك من اليف آنس مقبلا فسر و اوحش منقضيا فمض»; (7) سلام بر تو اى دوستبا الفت كه وقتى آمدى، ما را مسرور كردى و وقتى رفتى، ما را گداختى و رفتى، داغ زدى و رفتى! اين حرف، حرف يك انسانى است كه با باطن روزه اين ماه و با باطن ليله قدر در تماس بوده است.
صحیفه سجادیه
«السلام عليك من شهر قربت فيه الامال و نشرت فيه الاعمال»; سلام بر ماه آرزوهاى مشروع و اعمال مرفوع سلام ما بر تو اى ماهى كه آرزوها در اين ماه نزديك شد و ما فهميديم كه چه بخواهيم، لذا آرزوهاى طولانى نمىطلبيم. و از طول امل آزاد شديم و بر آمدن آرزوهاى مشروع ما نزديك شد. در همين دعاى سحر ماه مبارك رمضان، امام سجاد(ع) به ما آموخت كه به خدا عرض كنيم: خدايا، آنها كه تو را نمىشناسند و عبادت نمىكنند، آنها را روزى مىدهى و اين همه مار و عقربها را خدا تامين مىكند، پس حيف است كه انسان تمام حاجتها را در محور ماده و ماديات خلاصه كند. آنها كه اصلا خدا را نمىشناسند و عبادت نمىكنند، نظير اين همه كفار و منافقين، خداوند آنها را در عالم تامين مىكند، پس آيا صحيح است انسان تلاش و كوشش خود را بر اين صرف بكند كه از خدا طبيعت و دنيا بطلبد؟
امام مىفرمايد: سلام بر اين ماه كه فهميديم در اين ماه از خدا چه بخواهيم. آرزوهاى طولانى نداشته باشيم، بلكه چيزى بخواهيم كه براى ما بماند.
ماه مبارك رمضان يك حقيقت و باطنى دارد كه اين حقيقت در قيامت ظهور مىكند. ماه مبارك رمضان را امام سجاد(ع) عيد اولياء الله مىداند. در صحيفه سجاديه دعايى استبه نام دعاى وداع ماه مبارك رمضان.
اين وداع براى كسى است كه با ماه مبارك رمضان مانوس بوده و ماه مبارك رمضان دوست او مىباشد والا آنكه با اين ماه نبوده وداعى ندارد. انسان از دوستش و يا با كسى كه مدتى مانوس بود، خداحافظى مىكند. آنكه اصلا نمىداند چه وقت ماه مبارك رمضان آمد و چه وقتسپرى شد، چرا آمد و چرا سپرى شد، او وداعى ندارد.
قال الإمام الباقر(عليه السلام): حبنا إيمان، وبغضنا كفر
بزرگترین گناه
امام علی (ع)فرمود: سختترين گناهان، گناهى است كه گناهكار آن را سبك شمارد. حکمت477
جایگاه سخن و سکوت
امام علی (ع)فرمود: در آنجا كه بايد سخن گفت، خاموشى سودى ندارد، و آنجا كه بايد خاموش ماند سخن گفتن خيرى نخواهد داشت. حکمت471
تعریف توحیدوعدل
حضرت علی(ع) فرمود: (از امام نسبت به توحيد و عدل پرسيدند فرمود) توحيد آن است كه خدا را در وهم نيارى، و عدل آن است كه او را متّهم نسازى«». حکمت470
راه غرور زدایی
و درود خدا بر او، فرمود: فرزند آدم را با فخر فروشى چه كار او كه در آغاز نطفهاى گنديده، و در پايان مردارى بد بو است، نه مىتواند روزى خويشتن را فراهم كند، و نه مرگ را از خود دور نمايد حکمت455
