تبیان، دستیار زندگی

استفاده از نخ دندان قبل و بعد از مسواک زدن اهمیت ندارد، اما روش صحیح مهم است. ابتدا 30 تا 40 سانتی‌متر نخ انتخاب کرده و بهتر است این کار جلوی آینه انجام شود.

از بین هر دو دندانی که نخ عبور می‌کند باید سطوح طرفین دو دندان کامل با حرکات رفت و برگشت و جارویی تمیز شود، سپس بین هر دو دندان دو بار نخ عبور کرده و در هر بار یکی از سطوح جلو یا عقب تمیز شود.

برای استفاده از نخ دندان، نخ‌های تک رشته و بدون موم توصیه می‌شود و چنانچه نخ دندان از جایی رد شود و پاره شود نشانه پوسیدگی بوده و باید هر چه سریع‌تر با دندانپزشک مشورت شود.

در ماه مبارک رمضان بقایای غذای باقی مانده بین دندان‌ها یکی از دلایل بوی بد دهان است که با نخ دندان کشیدن مناسب هنگام سحر این مورد قابل برطرف شدن است. اگر روزه‌دار از روی عمد ذرات گیر کرده میان دندان‌ها را فرو دهد روزه‌اش باطل می‌شود و برای پرهیز از این اتفاق باید پس از صرف غذا از نخ دندان استفاده کنیم. استفاده از مسواک، دهانشویه و نخ دندان جزء جدانشدنی بهداشت دهان ودندان هستند که به عقیده دندانپزشکان در هیچ حالتی نباید از آنها غافل شد. البته توجه داشته باشیم استفاده از نخ دندان در اصل جایگزین مسواک، برای برداشتن پلاک و جرم دندان‌ها از جاهایی است که برس مسواک به آنجا نمی‌رسد، نه بیرون کشیدن غذا از میان دندان‌ها.

در حین روزه‌داری سعی کنید از هر قسمت نخ بیش از یک بار استفاده نکنید چرا‌که رطوبتی که جذب الیاف می‌شود در صورت بیرون آوردن نخ از دهان رطوبت خارجی محسوب می‌شود و در صورت آمیختن دوباره آن با بزاق و فرو دادن آن روزه را باطل می‌کند. پس بهتر است از نخ دندان‌های بدون طعم و اسانس استفاده کنید تا شبهه‌ای در مورد سلامت روزه‌تان نداشته باشید. 

بیخوابی علامتی است که در اثر استرس، اضطراب، افسردگی، بیماری های جدی، درد و یا زیاده روی در دریافت برخی ترکیبات ایجاد می شود.

در اکثر موارد، افرادی که از نوع بی خوابی رنج می برند، به دلیل بدخوابی شبانه بیش از اندازه، روی خستگی روز بعد تمرکز دارند. برای رفع مشکل باید اضطراب یا افسردگی خود را درمان کنید. در نتیجه لازم است که تحت روان درمانی قرار بگیرد و مشکل را ریشه ای درمان کنید. 

به هیچ وجه پیازی که در یخچال مانده مصرف نکنید زیرا تمام میکروب های یخچال را به خود جذب کرده و موجب عفونت چشم، روده و معده می شود. 

صدف محققان هشدار داده‌اند، با توجه به تغییرات آب و هوایی، افزایش درجه حرارت دریا می‌تواند به رشد و گسترش باکتری‌های مرگبار کف دریاها کمک کند و گسترش این موجودات، موجب سمی شدن صدف‌ها می‌شود، به طوری که استفاده از این خوراکی‌های خوشمزه، امکان‌پذیر نخواهد بود.

مطالعه محققان انگلیسی نشان می‌دهد، افزایش درجه حرارت جهانی و تغییر در شرایط فصلی تا سال 2080 می‌تواند 7/99 درصد مناطق زیر کشت قهوه را برای این کار نامناسب و کشاورزان را مجبور به ترک آنها کند. بدترین سناریوی ممکن که از تجزیه و تحلیل دانشمندان به دست آمده، این است که قهوه عربیکا (گونه‌ای از گیاه قهوه) تا سال 2080 منقرض خواهد شد. این موضوع می‌تواند هشداری برای تصمیم‌گیرندگان باشد. 

اگر به اسپانیا سفر کنید متوجه می‌شوید تنها افراد چاقی که در آنجا حضور دارند، توریست‌ها هستند.

از آنجایی که ناهار در اسپانیا اغلب بین ساعت ۱ تا ۴ بعد از ظهر و شام هم زودتر از ۹ تا ۱۰ شب خورده نمی‌شود، بهتر است چیزی بخورید که برای مدت زمان بیشتری شما را سیر نگه دارد. 

با این دستورالعمل خانگی سلامتی را به بدنتان هدیه داده و خون تازه در رگ هایتان جاری می شود.

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، اگر آزمایش خون دادید ودر برخی تست ها نتیجه سلامت در آن ها مشاهده نکردید کافی است این دستور ساده اما موثر را امتحان کنید.

یک لیوان از این معجون را هر روز صبح با معده خالی بنوشید. 

شما هم حتما کودکان یا حتی بزرگسالانی را دیده‌اید که ناخن‌های خود را می‌خورند و شاید این کار را بهتر از هر کار دیگری انجام بدهند. یک لحظه از خوردن ناخن‌های خود دست برنمی‌دارند، چه در یک همایش علمی نشسته باشند و چه در مصاحبه شغلی حضور داشته باشند.

 جویدن ناخن‌ها نوعی رفتار وسواسی است که خیلی‌ها ناخواسته و بدون اطلاع انجامش می‌دهند و گاهی همین رفتار به ظاهر ساده، به مشکلی جدی تبدیل می‌شود.

این رفتار وسواسی بیشتر به دلایل مختلفی بروز می‌کند؛ به‌عنوان مثال، استرس، خستگی، احساس ناکامی، اضطراب و تنهایی ازجمله معمول‌ترین دلایلی هستند که باعث ناخن جویدن می‌شوند. از نظر روان‌شناختی هم ابتلا به بعضی مشکلات مثل اختلال وسواس فکری ـ عملی، اختلال تمرکزی بیش‌فعالی، اختلالات اضطرابی یا شب ادراری می‌تواند زمینه جویدن ناخن را فراهم کند.

پیامدهای ناخن جویدن

جویدن ناخن عوارض جسمی و عاطفی زیادی را به همراه دارد. قرمزی و زخم شدن اطراف پوست ناخن‌ها می‌تواند باعث خونریزی و عفونت شود و جدا از خود ناخن، به دندان‌ها و حتی لثه‌ها هم آسیب می‌رساند. ظاهر ناخن جویدن هم خوشایند نیست و می‌تواند اضطراب درونی فرد را در دید عموم قرار دهد بنابراین، از نظر اجتماعی قابل قبول نیست و روی اطرافیان تاثیر منفی می‌گذارد. گاهی باکتری‌ها و ویروس‌ها از انگشتان دست به صورت و دهان منتقل می‌شود و افراد را در معرض ابتلا به عفونت‌های مختلف قرار می‌دهد. جویدن ناخن علاوه بر این‌که به دندان‌ها آسیب می‌رساند، باعث کج شدن و از ردیف خارج شدن آنها هم می‌شود.

زمینه‌های مستعد‌کننده

بررسی‌های گسترده نشان می‌دهد بعضی زمینه‌ها و عوامل، شرایط را برای بروز رفتارهایی از قبیل جویدن ناخن فراهم می‌کند و باعث می‌شود بعضی‌ها بیشتر به سمت آن گرایش پیدا کنند. حالات روحی خاص از قبیل احساس خستگی، عصبانیت، احساس گناه، کج‌خلقی و اضطراب از این موارد هستند. قرار گرفتن در معرض این احساسات می‌تواند زمینه را برای جویدن ناخن فراهم کند، ولی معمولا افراد در شرایط آرام روحی سراغ جویدن ناخن نمی‌روند. محققان بر این باورند که ناخن جویدن به خودی خود عمل مضری نیست، ولی چنانچه در فعالیت‌های روزمره تداخل ایجاد کند، می‌تواند به‌عنوان یک اختلال رفتاری و عادتی شناخته شود.

در این میان، بسیاری از افراد به دلیل استرس و خستگی مفرط دست به این کار می‌زنند و معتقدند این کار استرس و اضطراب آنها را کاهش می‌دهد. پزشکان معتقدند، جویدن ناخن در چنین شرایطی باعث مشغول شدن بخشی از بدن می‌شود و در نتیجه تمرکز ذهنی تا حدی از موضوع استرس‌آور برداشته می‌شود. هرچند خستگی و احساس تنهایی از دیگر محرک‌ها برای شروع این عادت است، ولی محققان بر این باورند که بخشی از این عادت به ژنتیک افراد بازمی‌گردد. مطالعات حاکی از آن است که گاهی جویدن ناخن ممکن است علامت نوعی بیماری روانی مثل اختلال وسواس فکری ـ عملی باشد. افرادی که به طور مرتب و وسواس‌گونه دست‌های خود را در طول روز می‌شویند یا مدام نگران قفل نبودن در منزل یا رفتارهایی از این نوع هستند، بیش از بقیه به ناخن جویدن رو می‌آورند. علاوه بر این کودکانی که از اختلال بیش‌فعالی و عدم تمرکز، اختلال اضطراب جدایی یا شب بیداری رنج می‌برند، بیشتر به ناخن جویدن تمایل دارند.

ترک عادت موجب مرض نیست

ترک عادت ناخن جویدن کمی سخت است و معمولا درمان‌های مختلفی برای این مشکل وجود دارد. یکی از این درمان‌ها، درمان‌های رفتاری است که طی آن، یک رفتار خاص جایگزین این عادت می‌شود. در روش دیگر، پزشک با تمرکز روی عواملی که باعث بروز این رفتار نادرست شده، سعی در درمان آن دارد. بسیاری از درمان‌های رفتاری بر پایه درمان‌های شناختی صورت می‌گیرد و افکار و رفتارهای فردی برای تغییر رفتارهای درست قرار می‌گیرند.

یکی از نگرانی‌های والدین در مورد کودکانی است که عادت به جویدن ناخن‌هایشان دارند. به طور معمول، کودکان بعد از چند سال این عادت را ترک می‌کنند و مشکلی برای آنها به وجود نمی‌آید مگر در موارد کمی که باید با مراجعه به پزشک و انجام راهکارهای مختلف مانع از ادامه آن شد. مشکل اصلی، نوجوانان و افراد بالغی هستند که ناخن‌هایشان را می‌جوند. یکی از راه‌های مقابله با ناخن جویدن استفاده از بانداژهای چسبی روی انگشت‌هاست. افراد می‌توانند باندها را هر روز عوض کنند و آن را به مرور برای هر کدام از انگشت‌ها انجام دهند.

آغشته کردن سر انگشتان با ماده‌ای بدمزه و ترجیحا تلخ هم موثر است. هر بار که فرد انگشتش را به سمت دهان ببرد، وقتی با تلخی آن مواجه می‌شود، از این کار صرف‌نظر می‌کند و به مرور همین رفتار می‌تواند تمایل او را به ناخن جویدن کمتر کند. در این میان، استفاده از لاک ناخن هم می‌تواند تا حد زیادی موثر باشد. کوتاه نگه داشتن ناخن‌ها هم به این مساله کمک می‌کند و باعث می‌شود فرد کمتر این عادت را تکرار کند.

ورزش و فعالیت بدنی و حضور در کلاس‌های ورزشی، یوگا، مدیتیشن و تنفس عمیق که استرس را کاهش می‌دهند هم به جلوگیری از جویدن ناخن‌ها کمک می‌کند.

نواری را دور مچ دستتان ببندید تا هر وقت تصمیم گرفتید ناخن بجوید، با دیدن آن هوشیار شوید. در نهایت، اگر هیچ‌کدام از این راه‌ها موثر واقع نشدند، حتما به پزشک مراجعه کنید چراکه ممکن است نوعی بیماری‌روانی زمینه‌ای، علت بروز تمام این حالات باشد و نیاز به درمان‌های روان‌شناختی و مصرف دارو داشته باشد.

دارودرمانی در درمان جویدن ناخن تنها راه‌حل ممکن نیست. داروهایی که برای بهبود این حالت مورد استفاده قرار می‌گیرند، بلافاصله تاثیر نمی‌گذارند بلکه تا زمان اثربخشی تقریبا چند هفته زمان نیاز است. همچنین، داروهای تجویزی به طور کامل مشکل را برطرف نمی‌کنند و تنها بین 60 تا 70 درصد اختلال را حل می‌کنند. بیشتر داروهایی که پزشکان برای بهبود جویدن ناخن به بیماران تجویز می‌کنند، مشابه داروهایی است که در بعضی بیماری‌های روانی مورد استفاده قرار می‌گیرد و گاهی این موضوع باعث می‌شود افراد از مصرف داروها امتناع کنند.

ولی به این نکته توجه کنید که پزشک طبق شرایط بیمار، برایش دارو تجویز می‌کند و اطمینان به روش درمانی پزشک یکی از رموز تأثیرگذاری داروهاست.

عبارت «عادت‌های نوروتیکی» بیانگر عادت‌هایی است که وقتی فردی عصبی یا مضطرب است شکل می‌گیرد و رفتارهای آزاردهنده‌ای است که شخص در این حالات انجام می‌دهد. یکی از این عادت‌ها ناخن جویدن است که معمولا هم در کودکان و هم در بزرگسالان دیده می‌شود.

ناخن جویدن اعم از کندن یا جویدن ناخن از عادت‌های شایع در کودکان است و زمانی که کودک یا حتی شخص بزرگسال دچار استرس شدید می‌شود این عادت عصبی نیز افزایش می‌یابد علاوه بر این که ظاهر ناخن‌ها را بد می‌کند باعث زخم شدن و عفونت ناخن‌ها و ایجاد مشکلات دندانی نیز می‌شود و اگر این مشکل درمان نشود احتمال ادامه آن تا بزرگسالی نیز ادامه دارد. پس:

ـ تلاش کنید اضطراب کودکتان را به حداقل برسانید مثلا به او در انجام تکالیف درسی کمک کنید و آرامش دهید.

ـ آگاه کردن کودک از منظره نازیبای ناخن جویدن بخصوص در جمع از دیگر راهکارهای موثر در ترک این عادت است. از او بخواهید جلوی آینه بنشیند و خود را در حال ناخن جویدن نگاه کند.

ـ موقعیت‌هایی را که با این عادت در ارتباط هستند عوض کنید. کودک را تشویق کنید در صورت بیکار ماندن دست‌ها، با توپ، خمیر یا شیء کوچک بازی کند تا با آن سرگرم شده و حواسش پرت شود.

ـ از کودک بخواهید هر زمان احساس تمایل به ناخن جویدن کرد، دست‌هایش را مشت کند. راه دیگر این است که روی دست‌هایش بنشیند و آنها را فشار دهد.

ـ در صورت مشاهده پیشرفت در ترک عادت، کودکتان را تحسین کنید و به او هدیه‌ای بدهید.

ـ هیچ گاه به خاطر جویدن ناخن سر فرزندتان فریاد نکشید چرا که فشار و تنش باعث تمایل کودک به ناخن جویدن می‌شود.

چشم‌ها دریچه‌ای است که می‌تواند بسیاری از حقایق را درباره سلامت جسم و جان آدمی نشان دهد ولی در این میان، ناخن‌ها هم بخش مهمی از شاخص سلامتی به شمار می‌روند. تنها محکم و سلامت بودن ناخن‌ها معیارهای مهمی نیست و ظاهر نامناسب آن هم می‌تواند علامتی از وجود برخی بیماری‌ها در بدن باشد.

این‌بار بهتر است با دقت بیشتری به ناخن‌هایتان نگاه کنید زیرا آنها حرف‌های ناگفته زیادی دارند که می‌تواند سلامت شما را در پی داشته باشد. این عضو از بدن، از نظر بسیاری از افراد به‌ویژه خانم‌ها نقش زیادی در حفظ زیبایی دارد و علاوه بر این که باید نسبت به سلامت آنها حساس باشید، باید به پیغام‌هایی که از این طریق به شما منتقل می‌کند هوشیار باشید و به موقع این پیام‌ها را متوجه شوید و اقدامات لازم را انجام دهید.

زردی ناخن‌ها: به طور طبیعی با بالا رفتن سن، ناخن‌ها زرد می‌شود ولی بعضی مواقع به دلیل استفاده از لاک ناخن یا ناخن‌های مصنوعی، رنگ آن به مرور زرد می‌شود. اگر جزو کسانی هستید که مرتب لاک می‌زنید یا از ناخن مصنوعی استفاده می‌کنید، بهتر است در فواصل زمانی، به ناخن‌ها استراحت دهید تا مجال ترمیم داشته باشند. از سوی دیگر، سیگار کشیدن هم می‌تواند لک شدن و زردی ناخن‌ها را به دنبال داشته باشد.

ناخن‌های خشک، شکننده و ترک‌خورده: این مشکل بسیار شایعی است و بسیاری از افراد با آن دست به گریبان‌اند. نرمی و شکنندگی ناخن‌ها به دلیل خشکی سطح آن ایجاد می‌شود. شنا کردن بیش از حد، استفاده زیاد از مواد پاک‌کننده لاک ناخن، استفاده مکرر از مواد شوینده بدون دستکش، قرار گرفتن در محیط‌های خشک و کم‌رطوبت، دست زدن به مواد شیمیایی و بالا رفتن سن باعث خشک و شکننده شدن ناخن‌ها می‌شود. شکننده بودن ناخن‌ها یکی از علل کم‌کاری تیروئید است و با مشاهده چنین حالتی باید با پزشک مشورت کنید تا با آزمایش از سلامت شما اطمینان حاصل کند.

ترک‌خوردن ناخن‌ها را بهتر است با ماساژ نوعی لوسیون مرطوب‌کننده برطرف کنید. ناخن‌ها هم مانند پوست قدرت جذب بالایی دارند و این مواد مرطوب‌کننده می‌تواند خشکی آن را از بین ببرد. مصرف مکمل «بیوتین» نیز می‌تواند باعث حفظ سلامت ناخن‌ها شود.

برجسته شدن ناخن‌ها: این حالت زمانی رخ می‌دهد که انتهای ناخن متورم شده و ظاهر آن منحنی و گرد ‌شود. چنین حالتی از ناخن‌ها، می‌تواند نشانه‌ای از وجود بیماری کبدی یا کلیوی باشد. البته این تنها یک نشانه است و برای اطمینان بیشتر باید با پزشک مشورت کرده و آزمایش‌های لازم را انجام دهید.

لکه‌های سفید روی ناخن: بسیاری از افراد بر این باورند که لکه‌های سفید روی ناخن به دلیل کمبود کلسیم در بدن است اما در واقع علت چیز دیگری است. این لکه‌ها اهمیت چندانی ندارد و اغلب به دلیل فشار یا آسیب وارده به بافت ناخن ایجاد می‌شود.

خطوط افقی روی ناخن: وجود خطوط افقی روی سطح ناخن به دلیل فشار یا آسیب وارده به ناخن یا وجود یک بیماری سخت است. زمانی که بدن در حال مبارزه با یک بیماری است، تمام انرژی خود را برای این کار مهم صرف می‌کند و حتی رشد ناخن‌ها هم متوقف می‌شود. این خطوط افقی همچنین ممکن است به دنبال حساسیت‌های دارویی به عنوان مثال حساسیت به مواد شیمیایی رخ دهد.

خطوط عمودی روی ناخن: بروز خطوط عمودی روی ناخن نشانه معمول بالا رفتن سن است. این خطوط درست مانند شکل‌گیری خطوط چین و چروک روی پوست صورت است.

ناخن جویدن: جویدن ناخن یکی از عادات معمول در بسیاری از افراد به شمار می‌رود، ولی زمانی که این حالت شدید باشد و همراه با جویدن مداوم ناخن و پوست اطراف آن باشد، می‌تواند علامت ابتلا به اختلال وسواس فکری عملی باشد. گاهی مصرف برخی داروهای روانپزشکی برای درمان ناخن جویدن مورد نیاز است. استفاده از ترکیبی با طعم تلخ روی ناخن‌ها می‌تواند مانع از جویدن آنها شود.

ناخن‌های قاشقی: ناخن‌ها زمانی که بسیار نازک می‌شوند، حالت مقعر به خود می‌گیرند و یکی از علائم کم‌خونی فقر آهن است. رنگ‌پریدگی ناخن‌ها از دیگر نشانه‌های کم‌خونی فقر آهن محسوب می‌شود و گاه با مصرف مکمل‌های آهن این حالت درمان می‌شود.

فرورفتگی سطح ناخن‌ها: شاید دیده باشید که روی سطح ناخن فرورفتگی‌هایی ایجاد می‌شود؛ به گفته پزشکان، این می‌تواند علامت ابتلا به بیماری پسوریازیس باشد.

خطوط تیره یا رشد دردناک ناخن‌ها:‌ در صورتی که روی ناخن‌ها شاهد تغییر رنگ سطح ناخن و تیره شدن آن هستید یا رشد آنها دردناک شده، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. سرطان ملانومایی که از ناخن‌ها شروع می‌شود بسیار خطرناک است و گاه باعث بروز رگه‌های تیره یا سیاه روی ناخن می‌شود. از آنجایی که این نوع ملانوما بیشتر در نژادهای آسیایی، اسپانیایی و سیاهپوستان به چشم می‌خورد، باید نشانه‌های آن را جدی گرفت و در همان مراحل اولیه به پزشک مراجعه کرد تا مانع از پیشرفت بیماری شوید. 

چه چیزی زیر ناخن ها زندگی می‌کند؟

به گزارش جام جم آنلاین، در اینکه شستن دست‌ها آن هم چند مرتبه در روز یکی از بهترین روش‌های نابودی میکروب‌ها است شکی نیست. قانون حکم می‌کند که افراد مشغول در صنعت غذا دستانشان را تمیز نگه دارند. از طرف دیگر می‌دانیم که هر چقدر هم که دست‌ها را بسابیم، باز هم نمی‌توانیم تمام میکروب‌های آن را از بین ببریم.

بند انگشت یا ناخن؟
همین مسئله باعث می‌شود تا پزشکان و پرستاران اغلب هنگام کار بر روی مریض دستکش دست کنند. حقیقت این است که حدود 100 سال پیش، پزشکان دست یافتند که حتی با چندین مرتبه شستن دست‌ها باز هم مقداری باکتری بر روی دست باقی می‌ماند. اما در دهه 70 میلادی بود که محققان دلیل سمج بودنِ باکتری‌های دست را متوجه شدند.

در آن مطالعه مشخص شد که پوشاندن بند انگشت‌ها می‌تواند دست را برای زمان طولانی‌تری تمیز نگه دارد؛ البته نه اینکه بند انگشت مملو از باکتری باشد، بلکه ناخن‌ها عامل آن هستند. ناخن از جنس کراتین یعنی مشابه جنس شاخ ایمپالا و کرگدن ساخته شده و مامنی امن برای انواع باکتری است.

چه کسی آنجا زندگی می‌کند؟
دانشمندان سرانجام در اواخر دهه 80 میلادی به این مسئله فکر کردند که « چه کسی آنجا زندگی می‌کند؟» در پژوهش انجام شده در سال 1988، گروه سه نفره‌ای از محققان دپارتمان پوست شناسیِ دانشگاه پنسیلوانیا باکتری‌های روی دست‌های 26 داوطلب بالغ را که همه آن‌ها از کارکنان دانشکده پزشکی بودند را بررسی کردند.

نتایج پژوهش‌ها نشان داده که ناخن‌های مصنوعی می‌تواند حامل باکتری بیشتری باشند

آن‌ها به این نتیجه دست یافتند که فضای خالی زیر ناخن «مهمترین محل» تجمع باکتری‌ها است. در حالی که بخش‌های دیگر دست حامل صدها تا هزاران باکتری بود، فضای زیر ناخن به تنهای حامل هزاران تا صدها هزار باکتری بود. البته نوع باکتری کاملا مشابه بود و تفاوت فقط در حجم آن‌ها بود.

ناخن‌های مصنوعی و طبیعی
فضای موجود و رطوبت کافی برای رشد باکتری‌ها کافی است. این پژوهشگران نوشتند: «حجم بالایی از باکتری‌ها در فضای زیر ناخن وجود دارد. از طرف دیگر، این ناحیه هنگام شسته شدن دست‌ها دور از دسترس شوینده‌های ضد میکروبی قرار دارد.» بنابراین ماجرا بسیار ساده است: فضای زیر ناخن از رایج‌ترین شیوه نابود کردن میکروب‌ها یعنی همان شستن دست‌ها هیچ تاثیرپذیری ندارد.

از این رو، پژوهش‌ها نسبت به بررسی ماهیت باکتری‌های زیر ناخن ادامه دارد. البته هدف فقط ناخن‌ها طبیعی نیست و ناخن‌های مصنوعی نیز بررسی می‌شوند.

سال 1989 میلادی، درست یک سال پس از پژوهش انجام شده در دانشگاه پنسیلوانیا، گروهی از پرستاران نوشتند: «گرچه سوالات بی‌پاسخ فراوانی پیرامون ایمنی و کارکرد ناخن‌های مصنوعی وجود دارد، اما بسیاری از کارکنان بخش سلامت از مد روز تبعیت کرده و از ناخن‌های مصنوعی استفاده می‌کنند.»

پرستاران طرفدار مد!
این تیم پژوهشی تصمیم گرفتند که ناخن‌های 56 پرستار که از ناخن مصنوعی (ناخن‌هایی بلندتر از ناخن طبیعی و اغلب تزیین شده با لاک ناخن) استفاده می‌کردند را با ناخن‌های 56 پرستار دارای ناخن‌های طبیعی مقایسه کنند. هدف دیگر این بود که ببینند آیا شستن دست‌ها بر روی ناخن‌های مصنوعی جواب می‌دهد یا خیر.

 

آن‌ها به این نتیجه دست یافتند که پرستاران دارای ناخن‌های مصنوعی چه قبل از شستن دست‌ها و چه پس از آن دارای حجم بیشتری از باکتری زیر ناخن‌هایشان بودند. البته این بدان معنا نیست که آن‌ها لزوما آن باکتری‌ها را به مریض خود منتقل می‌کنند. اما این فرضیه را نیز نمی‌توان رد کرد که پتانسیل انتقال عوامل بیماری زا در صورت داشتن باکتری‌های بیشتر، بالاتر است.

وقتی مشکلات دو چندان می‌شود
پژوهش‌های انجام شده در سال 2000 و 2002 به نتایجی مشابه دست یافت اما مشکلات بیش از آن است: ناخن‌های مصنوعی باعث می‌شوند تا افراد نتوانند دست‌هایشان را به خوبی بشورند و همین عامل سبب می‌شود تا میزان آلودگی روی دست‌های بیشتر باقی بماند. از طرفی هم ناخن‌های مصنوعی باعث پاره شدن دستکش می‌شود.

اخن‌های طبیعی اما لاک خورده شده نیز ماجرایشان متفاوت است. هر فضای خالی در لاک می‌تواند محل تجمع باکتری‌ها باشد. در پژوهشی مشخص شد که لاک ناخن به تنهایی هم می‌تواند حامل باکتری باشد. با این وجود، «کوتاه و تمیز نگه داشتن ناخن‌ها از وجود یا عدم وجود لاک ناخن اهمیت بیشتری دارد.»

مرگ ناشی از اسهال
سالانه بین دو تا سه میلیون نفر در جهان به دلیل اسهال جان می‌دهند. گفته شده که شستن دست‌ها با صابون حداقل جان یک میلیون نفر از آن‌ها را نجات می‌دهد. این کار به احتمال فراوان هم نتیجه بخش خواهد بود. اما علاوه بر شستن دست‌ها، باید کار دیگری نیز انجام داد که احتمالا خودتان متوجه شده‌اید: به فضای خالی زیر ناخن‌ها هنگام شستن دست‌هایتان بسیار دقت کنید. البته تا جای ممکن سعی کنید همیشه ناخن‌هایتان را کوتاه نگه دارید.

راستی... دفعه بعد که خواستید ناخن‌هایتان را بجوید، حواستان به متنی که خواندید باشد.