میگم عاشقم ،اما خودم بهتر می دونم که نالایقم
کدوم عاشقی، من که همیشه برای تو ایینه دقم
کجا عاشقم
می گم مجنونم ، ولی نماز اول وقتمو نمی خونم
می گم مجنونم ، میگم مدیونم
اما یه عکس شهید نیست رو دیوار خونم
کجا مجنونم
میگم علقمه و غافلم از غربت اروند
شرمنده نشدم از پلاک و چفیه و سر بند
امر به معروف این روزا فدای ازادی شده
کسی به فکر مهدی نیست نبودنش عادی شده
وا حسرتا جا مونده ام از شهدا
وا حسرتا جامونده ام از شهدا
غریب ارباب ، همش به ما گفتن که هستی تشنه ی اب
نه به اون خدا، هل من ناصر تو میگه که هستی تشنه ی جواب
غریب ارباب
گرچه بدم، حالا که برگشتم پیش تو نکن ردم
پشیمونم، از همه اون نفس هایی که بی تو زدم
گرچه بدم، من که عمری اقا پای سفرت روزیمو خوردم
داده ای آبرو اما من چی آبرو بردم
این قدر نپرسیم از عباس برات پابوسی چی شد
جواب اقا رو بدیم غیرت ناموسی چی شد
وا حسرتا جامونده ام از شهدا
وا حسرتا جامونده ام از شهدا
امون بده لیلای من یک خبری به مجنون بده
سامون بده من که مردم کربلاتو نشون بده
دنیای من، الهم الجعل محیا محیای من
هیوای من ، من واسه تو گریه میکنم تو برای من
مگه من چی دارم که بریزم اقا جون زیر پات
به جز این دلی که باز دوباره خیلی تنگه برات
می خوام صدات کنم حسین اما خجالت می کشم
دوباره ناز کن اقا جون دوباره منت می کشم
