تبیان، دستیار زندگی

اگر روزه دار به قدري تشنه شود كه بترسد از تشنگي بميرد، مي تواند به اندازه اي كه از مردن نجات پيدا كند آب بياشامد، ولي روزه او باطل مي شود. و اگرماه رمضان باشد، بايد در بقيه روز از بجا آوردن كاري كه روزه را باطل مي كند،خودداري نمايد.

جويدن غذا براي بچه يا پرنده و چشيدن غذا و مانند اينها كه معمولا به حلق نمي رسد، اگر چه اتفاقا به حلق برسد، روزه را باطل نمي كند. ولي اگر انسان ازاول بداند كه به حلق مي رسد، چنانچه فرو رود، روزه اش باطل مي شود، و بايدقضاي آن را بگيرد و كفاره هم بر او واجب است .

انسان نمي تواند براي ضعف روزه را بخورد، ولي اگر ضعف او به قدري است كه معمولا نمي شود آن را تحمل كرد، خوردن روزه اشكال ندارد.

جماع روزه را باطل مي كند، اگر چه به مقدار ختنه گاه داخل شود و مني هم بيرون نيايد.

اگر كمتر از مقدار ختنه گاه داخل شود و مني هم بيرون نيايد، روزه باطل نمي شود، ولي كسي كه آلتش را بريده اند اگر كمتر از ختنه گاه را هم داخل كند، روزه اش باطل مي شود.

اگر شك كند كه به اندازه ختنه گاه داخل شده يانه ، روزه او صحيح است . و كسي كه آلتش را بريده اند، اگر شك كند كه دخول شده يا نه ، روزه او صحيح است .

اگر فراموش كند كه روزه است و جماع نمايد، يا او را به جماع مجبورنمايند، به طوري كه از خود اختياري نداشته باشد، روزه او باطل نمي شود. ولي چنانچه در بين جماع يادش بيايد يا ديگر مجبور نباشد، بايد فورا از حال جماع خارج شود، و اگر خارج نشود، روزه او باطل است .

اگر روزه دار استمنا كند، يعني با خود كاري كند كه مني از او بيرون آيد، روزه اش باطل مي شود.

اگر بي اختيار مني از او بيرون آيد، روزه اش باطل نيست . ولي اگركاري كند كه بي اختيار مني از او بيرون آيد، روزه اش باطل مي شود.

هرگاه روزه دار بداند كه اگر در روز بخوابد، محتلم مي شود، يعني در خواب مني از او بيرون مي آيد، مي تواند در روز بخوابد. و چنانچه بخوابد و محتلم هم بشود، روزه اش صحيح است .

اگر روزه دار در حال بيرون آمدن مني از خواب بيدار شود، واجب نيست ازبيرون آمدن آن جلوگيري كند.

روزه داري كه محتلم شده ، مي تواند بول كند و به دستوري كه در مسأله 72گفته شد، استبرا نمايد. ولي اگر بداند به واسطه بول يا استبرا كردن باقي مانده مني از مجري بيرون مي آيد، در صورتي كه غسل كرده باشد، نمي تواند استبرا كند.