تبیان، دستیار زندگی

اگر روزه دار عمدا چيزي بخورد يا بياشامد، روزه او باطل مي شود، چه خوردن و آشاميدن آن چيز معمول باشد مثل نان و آب ، چه معمول نباشد مثل خاك وشيره درخت ، و چه كم باشد يا زياد. حتي اگر مسواك را از دهان بيرون آورد ودوباره به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو برد، روزه او باطل مي شود، مگر آنكه رطوبت مسواك در آب دهان به طوري از بين برود كه رطوبت خارج به آن گفته نشود.

اگر موقعي كه مشغول غذا خوردن است بفهمد صبح شده ، بايد لقمه را از دهان بيرون آورد. و چنانچه عمدا فرو برد، روزه اش باطل است و به دستوري كه بعدا گفته خواهد شد، كفاره هم بر او واجب مي شود.

اگر روزه دار سهوا چيزي بخورد يا بياشامد، روزه اش باطل نمي شود.

احتياط واجب آن است كه روزه دار از استعمال آمپولي كه به جاي غذا به كار مي رود، خودداري كند. ولي تزريق آمپولي كه عضو را بي حس مي كند يابه جاي دوا استعمال مي شود، اشكال ندارد.

اگر روزه دار چيزي را كه لاي دندان مانده است ، عمدا فرو ببرد، روزه اش باطل مي شود.

كسي كه مي خواهد روزه بگيرد، لازم نيست پيش از اذان دندانهايش را خلال كند، ولي اگر بداند غذايي كه لاي دندان مانده در روز فرو مي رود، چنانچه خلال نكند و چيزي از آن فرو رود روزه اش باطل مي شود. بلكه اگر فرو هم نرود، بنابراحتياط واجب بايد قضاي آن روز را بگيرد.

فرو بردن آب دهان ، اگر چه بواسطه خيال كردن ترشي و مانند آن در دهان جمع شده باشد، روزه را باطل نمي كند.

فرو بردن اخلاط سر و سينه ، تا به فضاي دهان نرسيده ، اشكال ندارد. ولي اگر داخل فضاي دهان شود، احتياط واجب آن است كه آن را فرو نبرد.

اگر روزه دار به قدري تشنه شود كه بترسد از تشنگي بميرد، مي تواند به اندازه اي كه از مردن نجات پيدا كند آب بياشامد، ولي روزه او باطل مي شود. و اگرماه رمضان باشد، بايد در بقيه روز از بجا آوردن كاري كه روزه را باطل مي كند،خودداري نمايد.

جويدن غذا براي بچه يا پرنده و چشيدن غذا و مانند اينها كه معمولا به حلق نمي رسد، اگر چه اتفاقا به حلق برسد، روزه را باطل نمي كند. ولي اگر انسان ازاول بداند كه به حلق مي رسد، چنانچه فرو رود، روزه اش باطل مي شود، و بايدقضاي آن را بگيرد و كفاره هم بر او واجب است .

انسان نمي تواند براي ضعف روزه را بخورد، ولي اگر ضعف او به قدري است كه معمولا نمي شود آن را تحمل كرد، خوردن روزه اشكال ندارد.