تبیان، دستیار زندگی

از طرفی هم ملکه مادر ملکه رو دعوا می کنه که چرا دستور رو نمی نویسه؟؟ و ملکه دلایلشو میگه ولی ملکه مادر بازم زیر بار نمی ره و میگه فوری دستورو بنویس...

یانگوم میره پیش یونسنگ و:

یونسنگ: یانگوم ، همه چیزها به خوبی پیش می رود من درباره تو و مین جانگهو به شاه گفتم (تعجب یانگوم)

بانو مین: درست است که وقتی شاه این موضوع را شنید عصبانی نشد

چنگ: چطور ما چیزی در مورد آن نمی دانستیم؟ ما شنیدیم آن مربوط به زمانی است که تو بانوی دربار بودی... دقیقاً چطوری بود؟

بانو مین: آن مربوط به کی است؟ واقعاً آن در آن زمان شروع شد؟

یانگوم (متعجب و در فکر) : بله...

بانو مین: اوه ، خدای من! پس آن مربوط به آن دوران است

چنگ: چطوری شروع شد؟ بار اولی که او را دیدی از آن خوشت آمد؟ چه حسی داشتی؟ (یانگوم سرشو تکون میده) اوه... چه شیرین...

بانو مین: در مورد دستهاش؟ آیا دستهایش را توی دستت گرفتی؟

یانگوم (با همون حالت): بله...

بانو مین: او اینکار را کرده! دستهایش چطور بود؟

یانگوم: آن ها گرم بودند...

چنگ: گرم؟ چقدر گرم؟

یانگوم: خیلی گرم بود ... خیلی گرم...

بانو مین: من می دانم که تو آن را خیلی دوست داری اما من فکر می کنم شما خیلی زیاده روی کردید ما حتی یک مرد را از نزدیک ندیدیم (کجای کاری؟؟!)

یونسنگ: یانگوم ... چی شده؟

یانگوم: من باید چکار کنم؟ حالا من باید چکار کنم؟

وقتی بانو مین برای عالیجناب سیب آورده بود خبر میرسه که افسر مین می خواد شاه رو ببینه و بانو مین هم می ره به یانگوم میگه... و به همین دلیل یانگوم منتظر افسر مین می مونه و وقتی میاد ازش می پرسه که به شاه چی گفتی؟ که یه دفعه افسر مین یانگومو بغل می کنه...

یونسنگ هم میره پیش عالیجناب و میگه من اشتباه کردم یانگوم و افسر مین هیچ ارتباطی با هم ندارن (الان دیگه؟؟!!) بعد شاه در جواب میگه سوک وون تو منو دوست داری؟ عشق... طریقه عاشق شدن...

فردای اون روز خبر می رسه که شاه دستور داده که دستور صیغه کردن یانگومو متوقف کنید.... و شاه قصه شکست عشقشو برای یانگوم تعریف می کنه (من چیزی ازش سر در نیاوردم...)

شاه به افسران میگه که شما به توانایی های یانگوم اعتقاد دارید و... که همه میگن بله... و میگه من یانگومو به درجه سوم خانواده سلطنتی ارتقا میدم و لقب «یانگوم بزرگ» رو بهش میدم و اونو می کنم پزشک شخصی خودم... و اون به درمانگاه قصر کاری نداره و پزشکیه که فقط برای سلامت منه...

 

و مراسم اعطای حکم:

و افسران که خونشون به جوش اومده میان و به شاه میگن که افسر مین رو تبعید کن و شاه هم قبول می کنه.... و افسر مین تبعید میشه... و وقتی خبرش از طریق چنگ به یانگوم میرسه یانگوم میدوئه آماده میشه و میره دنبالش و می فهمه که جواهر بدلی سه گانه رو فرستاده پیش داگو و رفته و یانگوم هم جواهر بدلی بر میداره و میره دنبال افسر مین.... و بالاخره بهش میرسه:

یانگوم: !آقا! آقا! نه ... تو نمی تونی بری.... اگه تو بری... اگه تو اینطوری بری...

افسر مین: برگرد... من به خاطر گناهم تبعید شدم... شما الان یک افسر هستید چطور توانستید اینطور به دنبال من بیایید؟

یانگوم: آقا...

افسر مین: آیا معنای قبول دستور شاه را فراموش کردی؟ فراموش کردی چقدر سختی کشیدی تا به این نقطه برسی؟ آن فرمان شاه است با بی توجهی به آن نگاه نکن وقتی تو این عنوان را پذیرفتی لازم است که سخت تر از قبل تلاش کنی هنگامیکه این عنوان را پذیرفتی تو بیش از گذشته سختی خواهی کشید لطفاً احساسات شخصی خود را فراموش کن لطفاً همه چیز را فراموش کن ...

یانگوم: تو می توانی... تو خودت می توانی اینکار را بکنی؟

افسر مین: بله ، من اینکار را کردم!

یانگوم: من نمی توانم من واقعاً نمی توانم اینکار را بکنم!! حداقل... حداقل این را پیش خودت نگهدار...!

و یانگوم شاه رو معاینه می کنه و در آخر بهش میگه که ادویه خانه سلطنتی رو به من بدید و شاه موافقت می کنه و یانگوم خیلی سنگین میگه خیلی ممنون که شاه منطورشو می فهمه...

و یانگوم کارشو در ادویه خانه هم شروع می کنه و به بقیه پزشک ها هم چیزهایی رو که یاد می گیره میگه...

یه روز هم که یانگوم و شاه داشتن قدم می زدن یانگوم و شاه هر دوشون تابلوهای تیراندازی رو می بینن و...

یه مدت بعد در حالیکه شاه هم مریض شده بود یانگوم یه خرگوش مجروح رو می بینه و اونو با عمل جراحی نجات میده

و بیماری عالی جناب هم بدتر میشه (انسداد روده) و یانگوم به پزشک ها میگه که تنها راه عمل جراحیه ولی همه مخالفت می کنن و می گن این چیزیه که روی حیوانات امتحان شده و نمی تونه مطمئن باشه...

و یانگوم مجبور میشه به خود عالیجناب بگه ... و عکس العمل عالی جناب:

و ماجرا همچنان ادامه دارد....

زيرزمين تاريک خانه ی ما

زير چشمي نگاهي به مامان كردم. حسابي به خواب رفته بود. ديگه موقعش بود كه يواشكي از كنار مامان فرار كنم و به كارهايم برسم . خواستم آرام بلند شوم كه متوجه شدم دستم زير دست مامان گير كرده . آهسته چشمش را پاييدم و ميلي متر ميلي متر دستم را بيرون كشيدم. ناگهان مامان گفت: بخواب. بدون اينكه هيچ صحبتي كنم بسرعت دستم را بيرون كشيدم و چشمهايم را بستم. حدود 5 دقيقه بي حركت ماندم خوب خودم را بررسي كردم. هيچ تماسي با مامان نداشتم. آرام خودم را كنار كشيدم و بدون اينكه تغيير حجم بالش حركت شديدي را زير سر مامان ايجاد كند بلند شدم.

احساس پرواز داشتم. فوراً خودم را به حياط رساندم. هوا خيلي گرم بود از پنجره ساعت توي اتاق را نگاه كردم. 20 دقيقه از ساعت 2 گذشته بود. نميدانستم چكار كنم . تا اين لحظه همه فكرهايم را روي فرار از دست مامان متمركز كرده بودم حالا با كسب اين موفقيت نميدانستم چطوري جشن بگيرم. كمي لب حوض نشستم دستم را توي آب زدم و روي گلهاي باغچه ريختم. بعد تندتند با دستهاي پر از آب ديوار را خيس كردم. اينقدر كه بوي نم و رطوبت همه جا را فرا گرفت. اما خب اينهم چند دقيقه اي بيشتر طول نكشيد. ناگهان چشمم به زيرزمين افتاد. بلافاصله بطرف در زيرزمين براه افتادم. از پله ها پايين رفتم و در را باز كردم.

زيرزمين خيلي تاريك بود. قرار بود هفته گذشته لامپ سوخته اش را عوض كنيم اما هنوز فرصت نشده بود كورمال كورمال به جلو رفتم. پايم به چيزهاي مختلفي مي خورد. از صداي بعضي از آنها مي فهميدم كه كاسه هستند صداي بعضي هم گواهي ميداد كه چوب يا صندوق يا مانند اينها هستند. بهرحال خودم را به كمد انتهاي زيرزمين رساندم. در كمد را باز كردم. بوي عجيب و غريب چيزهاي داخل كمد وسوسه ام ميكرد كه از شيشه هاي كمد سر در بياورم. بارها مامان گفته بود سراغ اين كمد نروم.

هيچ جوري نمي توانستم اين دروغ مامان را باور كنم كه اگر به شيشه هاي ترشي ناخنك بزنم همه ترشي خراب مي شود. ( سالها بعد فهميدم كه مامان راست مي گفت) . اينقدر به سر شيشه ها دست كشيدم تا توانستم يكي را باز كنم. آرام دستم را توي شيشه فرو بردم. دستم كمي خنك شد. فهميدم شيشه يك ترشي است. نمي توانستم شيشه را به پايين بياورم چون خيلي سنگين بود. يك گل كلم بزرگ شكار كردم و فوري آنرا توي دهان گذاشتم. چه جوري بگم چقدر خوشمزه بود و چقدر چسبيد. هنوز هم وقتي به اون لحظه فكر مي كنم آب از لب و لوچه ام سرازير مي شود. از خجالت دومي و سومي هم درآمدم. سر شيشه را بستم و دوباره دنبال شيشه ديگري گشتم.

به سختي سر شيشه ديگري را باز كردم. اين يكي را نفهميدم چي بود اطراف دهانه شيشه كمي چسبناك بود بمحض اينكه دستم را فرو بردم تمام انگشتانم توي مايعي غليظ فرو رفت. بلافاصله دستم را بيرون آوردم. اول دستم را بوئيدم وقتي چيزي متوجه نشدم آرام يكي از انگشتانم را ليسيدم. رب انار چسيبده به انگشتانم را با دهان پاك كردم و دوباره دستم را توي شيشه فرو بردم. بد نبود. تقريبا دلي از عزا در آوردم. با همان دست كثيف سر شيشه را بستم و به سراغ شيشه ديگري رفتم. دستم به شيشه كوچكي خورد كه كمي سنگين بود. شيشه را پايين آوردم سر شيشه خيلي محكم بسته شده بود.

هر چه نيرو داشتم بكار بردم تا بتوانم سر شيشه را باز كنم. دستم درد گرفته بود اما بالاخره موفق شدم. اينبار با احتياط انگشتم را توي شيشه فرو بردم از همان لحظه اول فهميدم كه مثل يك خرس گرسنه به كندوي عسل حمله كرده ام. تند و تند انگشتم را توي عسل فرو مي بردم و عسل مي خوردم. البته كمي مزه اش فرق كرده بود و طعم عجيبي گرفته بود. مهم نبود. پيروزي اصلي اين بود كه در يك ظهر تابستان بجاي خواب نيمروز توانسته بودم هر چه را كه دلم مي خواست بخورم و كاري كه مي خواستم انجام دهم. با اينكه كمي چشمم به تاريكي عادت كرده بود اما چيزهاي بدرد بخوري نمي ديدم. حدود نيم ساعت توي زيرزمين بودم. سه چهار تا دانه گروه ، ده دوازده تا حبه قند و كمي عرق معطر كه نميدانم عرق كاسني بود يا بيدمشك يا شاطره خوردم . فقط ميدانم وقتي ظرف را بالا بردم تا كمي به خيال خودم دهاني تازه كنم ناگهان حجم زيادي از عرق بطرف صورتم سرازير شد و از آنجا روي پيراهنم ريخت و باعث شد حسابي بوي عطر بگيرم.

ظرف عرق را سرجايش گذاشتم و از زير زمين بيرون آمدم در زيرزمين را بستم و بمحض اينكه رويم را بطرف حياط برگرداندم خشكم زد. مامان جلويم ايستاده بود. بدون اينكه حرفي بزند پشت گردنم را گرفت و بطرف دستشويي برد. روبروي آينه ايستاد و گفت : ريخت خودتو ببين. سرم را آرام بالا آوردم. روي بيني ، لبها و صورتم اثرات رب انار ديده مي شد تمام يقه لباسم تا روي شكم خيس شده بود از ديدن قيافه خودم خنده ام گرفت. اما خنده ام ديري نپاييد. چون دل درد شديدي به سراغم آمد. دردسرتان ندهم. كارم به دكتر كشيد. مامانم به دكتر گفت: آقاي دكتر به انباري شبيخون زده و چند تا خوراكي را روي هم خورده. درضمن مقدار زيادي هم مورچه را همراه عسل خورده كه فكر ميكنم دل دردش بيشتر بخاطر مورچه هاي سياهي است كه توي ظرف عسل بوده و آقا بدون اينكه اونها را ببينه همشونو خورده. تازه اون موقع بودکه فهمیدم چرا مزه عسل مثل همیشه نبود!

 

وقت نماز عيد فطر از اول آفتاب روز عيد است تا ظهر.مستحب است نماز عيد قربان را بعد از بلند شدن آفتاب بخوانند و در عيد فطر مستحب است بعد از بلند شدن آفتاب افطار كنند و زكات فطره را هم بدهند و بعد از ان نماز عيد را بخوانند.

نماز عيد فطر و قربان دو ركعت است كه در ركعت اول بعد از خواندن حمد و سوره بايد پنج تكبير بگويد، و بعد از هر تكبير يك قنوت بخواند و بعداز قنوت پنجم تكبيرى بگويد و به ركوع رود و دو سجده بجا آورد و برخيزد، و در ركعت دوم چهار مرتبه تكبير بگويد و بعد از هر تكبير قنوت بخواند و تكبير پنجم را بگويد و به ركوع رود و بعد از ركوع دو سجده كند و تشهد بخواند و نماز را سلام دهد.

در قنوت نماز عيد هر دعا و ذكرى بخوانند كافى است ولى بهتر است‏ اين دعا را به قصد اميد ثواب بخوانند:

 "اللهم اهل الكبرياء و العظمة و اهل الجود و الجبروت و اهل العفو و الرحمة و اهل التقوى و المغفرة اسالك بحق هذا اليوم الذى جعلته للمسلمين عيدا و لمحمد صلى الله عليه و آله ذخرا و شرفا و كرامة و مزيدا ان تصلى على محمد و آل محمد و ان تدخلنى فى كل خير ادخلت فيه محمدا و آل محمد و ان تخرجنى من كل سوء اخرجت منه محمدا و آل محمد صلواتك عليه و عليهم اللهم انى اسالك خير ما سالك به عبادك الصالحون و اعوذ بك مما استعاذ منه عبادك المخلصون".

نماز عيد سوره مخصوصى ندارد، ولى بهتر است كه در ركعت اول آن سوره"شمس"  و در ركعت دوم سوره "غاشيه"  را بخوانند، يا در ركعت اول سوره "سبح اسم" و در ركعت دوم سوره "شمس" را بخوانند.

مستحب است در نماز عيد بر زمين سجده كنند و در حال گفتن تكبيرها دستها را بلند كنند و نماز را بلند بخوانند.

بعد از نماز مغرب و عشاى شب عيد فطر و بعد از نماز صبح و ظهر و عصر روز عيد و نيز بعد از نماز عيد فطر مستحب است اين تكبيرها را بگويند:"الله اكبر الله اكبر لا اله الا الله و الله اكبر الله اكبر و لله الحمد الله اكبر على ما هدانا".