Üveys-i Karani -3

Büyük Şiâ yazarı Şeyh Müfid bu konuda şöyle yazıyor: "Emir-ül Müminin Hz. Ali (a.s), Sıffin'e giderken Basra'nın yakınındaki "Zakir" isminde bir bölgede konaklayarak müslümanlardan biat almaya başladı ve yaranlarına şöyle buyurdu:

Çok geçmeden bir grup gelerek Hz. Ali'ye (a.s) biat ettiler. Ancak onların sayısı dokuz yüz doksan dokuz kişiden öteye geçmiyordu. Onlardan bir kimse de yolda kalmamışdı. Hz. Ali'nin ordusunda bulunan (a.s) amcası oğlu ibn-i Abbas şöyle diyor:

"Bu esnada ben, onların sayıları bin kişiye ulaşmadı diye çok üzülerek düşünceye daldım. Çünkü Hz. Ali'nin (a.s) muhaliflerinin bunu bahane ederek tenkit etmeye başlamalarından korkuyordum; aniden yünden elbise giymiş silahlı birisi yoldan yetişti ve derhal Hz. Emir-ül Müminin Ali'nin  (a.s) huzuruna çıkarak şöyle dedi:

- Elinizi verin de sizinle biat edeyim.

- Nasıl bir biat etmek istiyorsun?

- Sizin emrinize itaat etmek ve yanınızda ölünceye veya zafer size nasip olancaya dek fedakarlık etmek ve savaşmak için.

- İsmin nedir?

- Üveys.

- Üveysi Karani mi?

- Evet.

- Allahu Ekber! İslam Peygamberi (s.a.a), ümmetinden Üveys ismin-deki bir şahısla görüşeceğim bana haber vermiş ve buyurmuştu ki: "Üveys, Allah'ın ve Peygamber'in hizbindendir. O, Allah yolunda şehit olacak ve kıyamet günü onun şefaati sayesinde "Rabia" ve "Muzir" kabilelerinin sayısınca insanlar cennete girecekler."[2]

Yedinci İmam Musay-ı Kazım (a.s) bu hususda şöyle buyuruyor: "Kıyamet günü, Hz. Muhammed'in (s.a.a) itaatından çıkmayan ahitlerini bozmayan ashabı nerdedir? diye nida edilecek. Bu esnada Selman Ebuzer ve Mikdat gibi parlak simalar ayağa kalkacaklar ve kendilerini tanıtacaklar. İkinci defa, Ali (a.s)in ashabı nerdedir? diye nida edilecek ve bu defa da Emir-ül Müminin Ali'nin (a.s) özel ashabından içlerinde İbn-i Hemegi Huzai, Muhammed ibn-i Ebu Bekr, Meysem-i Temmar ve Üveys-i Karani gibi parlak çehreler bulunan bir grup ayağa kalkarak diğerlerinden ayrılacaktır.

Üveys, Sıffin savaşında Hz. Emir-ül Müminin Ali'nin (a.s) piyade güçlerinden idi. O, Hz. Ali'ye karşı savaşan düşmanlarıyla kahramanca savaştı ve sonunda savaş meydanında Hz. Ali'nin (a.s) mukaddes hedeflerini savunma uğrunda şehadet şerbetini içti ve pak kanıyla, "Allah'ın razı olduğu hakiki İslam'ın Peygamber'in ve Ehl-i Beyti'nin yolunda tecelli bulduğuna şehadet verdi.

Üveys'in, Hz. Ali'ye (a.s) bi'at etmesi ve onun askerleri arasında şehadet şerbetini içmesi şüphe edilemez bir gerçek olup Hz. Ali'nin hakkaniyyetine diğer bir delildir.

Ancak, bu gerçeği Ehl-i Beyt'le ilgili hakikatleri inkar etmekle görevli olan resmi tarih yazarları sindirememiş ve dolayısıyla Üveys'in ikinci Halife'yle görüştüğüne dair bazı rivayetler uydurmuşlardır. Örneğin Ebu Nuaym-i İsfahani kendi kitabında İkinci halifenin Üveys'le görüşmesini çeşitli şekillerde nakletmiştir. Ancak bu hikayelerin uydurma oluşu o kadar açıktır ki, biz burda onu reddetmeye gerek görmüyoruz.

Bu tarihçiler, Üveys'in Sıffin savaşında şehid oluşunu inkâr etmek için onun ölüm tarihini Sıffin savaşından bir kaç yıl öne alarak, ölümünün İkinci Halife'nin hilafeti döneminde vuku bulduğunu yazmışlardır. Onlara göre Üveys Azerbaycan savaşından dönüşte hastalanarak vefat etmiştir.

Hatta Şia'ya karşı koyu bir kin besleyen İbn-i Cevzi "Tezkiret-ül Mevzuat" adlı kitabında (bu kitap Resulullah'tan (s.a.a) nakledilen uydurma hadisler hakkındadır) İkinci Halife'nin Üveys'le görüşmesinin doğru olmadığını söylemiş ve bu kıssayı uydurma rivayetlerden saylmıştır.

Bütün bunlara dikkat ettiğimizde "Ehl-i Beyt'in yakın dostlarından olan Üves'in parlak şahsiyetinin gizli kaldığı gerçeği daha bir açıklık kazanır. Ama tarih kitaplarında onun hakkında bulunan az bilgiler bile, onun yüce ilahî şahsiyete sahip olup Ehl-i Beyt mektebinin parlak simalarından biri olduğunu göstermek için yeterlidir.

Üveys-i Karani -2

Üveys-i Karani -1

Seyit Ali Gazi

Muhammed Bin Mesud Ayyaşî

Seyit Ahmet Bin Tâvûs