İslami Gençlik-3
1- Bu metinlerdeki yol göstericiliğin amacı gençlerin derin kalbi inançları ile itikat ve duyguları arasındaki bağı sağlamak ardından da akide ve duygu temelleri ekseninde davranışlarında tutarlı olmalarını teşvik etmektir. Bunlar Lokman (a.s)’ın kendi oğluna söylemiş olduğu öğütlerde göze çarpmaktadır: “Hani Lokmân, oğluna öğüt vererek şöyle demişti: “Yavrum! Allah’a ortak koşma! Çünkü ortak koşmak elbette büyük bir zulümdür. İnsana da, anne babasına iyi davranmasını emrettik. Annesi, onu her gün biraz daha güçsüz düşerek karnında taşımıştır. Onun sütten kesilmesi de iki yıl içinde olur. (İşte onun için) insana şöyle emrettik: “Bana ve anne babana şükret. Dönüş banadır. “Eğer, hakkında hiçbir bilgi sahibi olmadığın bir şeyi bana ortak koşman için seninle uğraşırlarsa, onlara itaat etme. Fakat dünyada onlarla iyi geçin. Bana yönelenlerin yoluna uy. Sonra dönüşünüz ancak banadır. Ben de size yapmakta olduğunuz şeyleri haber vereceğim. (Lokmân, öğütlerine şöyle devam etti:) “Yavrum! Şüphesiz yapılan iş bir hardal tanesi ağırlığında olsa ve bir kayanın içinde, yahut göklerde ya da yerin içinde bile olsa, Allah onu çıkarır getirir. Çünkü Allah, en gizli şeyleri bilendir, (her şeyden) hakkıyla haberdar olandır.” (Lokman, 13–19)
2- Bu sıfatlara sahip olmanın değerinin dillendirilmesi; bu alanda İslami metinler çok güzel birçok sonucu beyan etmiştir. Örneğin Allah Resulü (s.a.a) şöyle buyurmaktadır:
Allah’u Teala kendi ibadeti ile terbiye olan genci kendi gölgesinin altına alır.”
Başka bir yerde de Allah Resulü (s.a.a) şöyle buyurmaktadır: “
Allah gençliğini ibadet ile geçiren genci sever.”
İmam Bakır (a.s) da şöyle buyurmaktadır: “Babam İmam Zeynelabidin (a.s) daima ilim tahsil eden gençlere bakar ve onları kendisine yakınlaştırıp şöyle buyururdu; ey ilim hazinesi gençler! Merhaba. Şuanda kavmin küçükleri olan sizler çok kısa bir zaman sonra kavmin uluları olacaksınız.”
3- Peygamberlerden istifade ederek yüce olguların dillendirilmesi. Ayetler ve rivayetler başta olmak üzere bazı İslam metinler bütün peygamberlerin gençliklerinde peygamberliğe seçildiğini beyan etmektedir. Nitekim Allah’u Teala şöyle buyurmaktadır: “وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ آتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا وَكَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
Olgunluk çağına erişince, ona hikmet ve ilim verdik. İşte biz, iyi davrananları böyle mükâfatlandırırız.” (Yusuf, 22)
Başka bir ayette de Allah’u Teala şöyle buyuruyor: “قَالُوا سَمِعْنَا فَتًى يَذْكُرُهُمْ يُقَالُ لَهُ إِبْرَاهِيمُ
Bir delikanlı işittik bunları anıyor adına İbrahim deniyormuş dediler.” (Enbiya, 60)
İslami Gençlik-2 İslami Gençlik-1
Gençleri Dinden Uzaklaştıran Sebebler-5
GENÇLİK VE TAVSİYELER
GENÇLİK DÖNEMİNİN DEĞERİ BİLİNMELİ
