Gençleri Dinden Uzaklaştıran Sebebler-2
Dinden kaçmanın neden veya nedenleri, din dışı alanda ve dinî öğretilerin ötesinde aranmalıdır. Bireysel, toplumsal, ekonomik, kültürel, siyasal ve ruhsal anormallikler gibi faktörler afet, yara ve alıkoyucu engeller suretiyle kuşkusuz dinî düşünce ve ona yönelişin önünde durmakta ve de dinden kaçmanın ve dinle mücadele etmenin altyapısını oluşturmaktadır. Gençlerin dinden kaçmasına neden olan faktörler genel olarak iki kısma ayrılmaktadır:
1. Dış ve çevresel (toplumsal, kültürel, siyasal, ekonomik vb.) faktörler.
2. Derunî (bireysel) faktörler. Bunlar psikolojik faktörler olarak da adlandırılmaktadır; yani çevresel faktörlerin dışında her bireyin bilgisel ve duygusal özellikleri onun dinî öğretilere yönelmesinde veya onlardan uzaklaşmasında rol oynamaktadır. Çevresel (toplumsal, kültürel, siyasal, ekonomik vb.) faktörler aşağıdaki hususlar çerçevesinde incelenebilir:
A. Maneviyata Yönelişte (Dine Yöneliş) Etkili Olan Faktörlerin Yetersizliği:
Maneviyata yönelişte etkili olan her faktör doğru yönde ve sahih uygulanmazsa genel anlamda maneviyattan ve özel anlamda da dinden kaçışa neden olacaktır. Din ve onun hayat bahşedici buyruklarının gençler için doğru bir şekilde açıklanması, onların din ve manevi meselelere yönelmelerini sağlayacaktır. Aynı şekilde onların meselelerine mantık ve akılla yaklaşmak da onların din ve manevi hususlara eğilim göstermelerinde önemli bir rol oynayacaktır; zira gençler fıtraten dinden kaçmazlar. Onlar dine çok eğilimlidir ve saadet, tekâmül ve dinî ilimleri öğrenme yolunun da susamışlardır. Bu esas uyarınca tüm din eğitimcileri ve sorumlularının görevi, dinsel öğretileri yeni ve çekici kalıplarda gençlere sunmaktır. Şerî hükümleri açıklarken yapılan bazı yanlış ve şeriata aykırı davranış ve hareketler, bireylerin (özellikle de gençlerin) kötümser olmalarına neden olmaktadır. Maneviyat ve dine yönelişte etkili olan faktörlerin yetersizliği genel olarak beş kısma ayrılabilir:
1. Düşüncenin yerini eğitimin alması: Üstat Mutahhari bu hususta şöyle demektedir: “
Eğitim ve öğretimde gençlere düşünme imkânı verilmeli ve onlar düşünmeye teşvik edilmelidir. Oysaki bizim eğitim ve öğretim sistemimiz eğitimi düşüncenin yerine koymuş ve bu da gerçekte ezberciliğin artmasına yol açmıştır.”[1]
2. Araştırma ve hakikati aramaya özen gösterilmemesi: Genel olarak insanlar hakikati öğrenmeye eğilim gösterirler. Engel olmak, men etmek ve neden bu kadar soruyorsun veya sorma gibi tavırlar, hakikat istemi düşüncesinin önünde yer alan bir yöntemdir. Hiçbir sorunun önü alınamaz.
[1] Mecmue-i Asar-ı Üstat Şehid Mutahhari, c. 22, s. 526, İntişarat-ı Sadra, Kum.
Gençleri Dinden Uzaklaştıran Sebebler-1
Düzenli Genç-2
GENÇLERİN KAYGILARI
Gencim ve kimliğimi arıyorum!
GENÇLİK VE TAVSİYELER
