İmam Kazım (as)’ın Hayatı-5
2. Ebu’l-Ferec-i İsfahani şöyle demektedir: Yahya b. Hasan bana şöyle nakletti: Musa b. Cafer’e (a.s) bir şahsın kendisine iyi bakmadığı ve arkasından konuştuğu haberi gelseydi, bu şahsa dinarla dolu bir kiyse yollardı ve kiyse içinde iki yüz ila üç yüz dinar bulunurdu. İmamın bu işi dillere destan olmuştu. Musa b. Cafer (a.s) böyle biriydi. Hemu şöyle demektedir: İkinci halifenin torunlarından biri Musa b. Cafer’i (a.s) gördüğünde Hz. Ali’ye (a.s) hakaret etmeye ve İmama kötü davranmaya başlardı. İmamın bazı taraftarları onu öldürmemiz için bize izin ver dediler. İmam ise hayır dedi. Bir gün İmam merkep üzerindeyken bu şahsın tarlasına girdi. O şahıs ekin ve mahsullerimizi yok ettin diye bağırdı. İmam ona itina etmeyip aynı şekilde ilerledi ve böylece onun yakınına vardı ve indi. Onun kenarına oturup kendisiyle konuşmaya ve şaka yapmaya başladı. Mahsulünün tazminatı ne kadardır diye sordu. O şahıs yüz dirhem diye cevap verdi. İmam onun karı ne kadardır diye sordu. O da bilmiyorum diye cevap verdi. İmam ne kadar tahmin ediyorsun diye sordu. O da yüz dirhem daha dedi. İmam kendisine üç yüz dirhem verdi. Bunun üzerine o şahıs yerinden kalktı ve İmamın başını öptü. Bundan sonra ne zaman İmam mescide gelse o şahıs yerinden ayağa kalkar, kendisine selam verir ve Allah risaletini kimde karar kılacağını daha iyi bilir diye söylerdi. İmam onu öldürmek isteyen taraftarlarına şöyle buyurdu: Bu iki işten hangisi daha iyiydi, sizin istediğiniz mi yoksa benim yaptığım iş mi?![1]
3. İmam Musa b. Cafer (a.s) müstehap ve gece ibadetlerini yapmada gece ibadetlerini sabah namazıyla birleştirecek şekilde hareket ederdi. Sabah namazından sonra takibatı sabah olana dek sürerdi. Güneşin doğuşuna yaklaşıncaya dek secde ve dua halinde olurdu. Kendisi şu duayı çok okurdu: “Ey Allahım senden ölüm anında rahatlık ve hesap anında af diliyorum.” Dualarından biri de şuydu: “Kulunun günahı çoğaldı öyleyse sana şayan affındır.” Allah korkusundan öylesinde ağlardı ki mübarek sakalı gözyaşlarıyla ıslanırdı. İmam yakınlarını ziyaret etmekte meşhurdu. Geceleri Medine yoksullarına başvurur ve onlara para, ekmek ve hurma götürürdü. Bununla birlikte halk onu tanımaz ve bu para ve yiyeceklerin Musa b. Cafer (a.s) tarafından olduğunu bilmezdi.[2]
İmam Kazım’ın (a.s) Evlat ve Torunları
Bu yazının başında da beyan edildiği gibi İmamın (a.s) hayatı ve çocukları konusu ciltlerce kitap yazmaya gerek duymaktadır. Ama burada sadece kendisinin oğulları ve kızlarının isimlerini beyan ediyoruz. Bundan ötesini ise nesep kitaplarına havale ediyoruz. Meşceru’l-Vafi kitabının yazarı bu husustaki tüm görüşleri naklettikten ve onları inceleyip tahlil ettikten sonra şöyle demektedir:
A. Musa b. Cafer’in (a.s) Erkek Evlatlarının İsimleri
İmam Kazım’ın (a.s) yirmi üç erkek çocuğu vardı.[3] İlkönce onların isimlerini beyan edecek ve sonra da hangilerinin nesil sahibi olduğuna değineceğiz. İsimleri şunlardır: “Mecab” diye de meşhur olan İbrahim Asğar Mürteza, Muhammed Abid, Abdullah, Abbas, İsmail, Cafer Hari (İbn. Sadkam Tuhfe adlı eserinde şöyle demektedir: İmam’ın (a.s) Cafer Ekber adında bir erkek çocuğu), İshak, Hamza, Abdurrahman, Akil, Kasım, Yahya, Davud, Süleyman, Ahmed, Fazl, Hasan, Hüseyin, Zeydnar, Übeydullah, İbrahim Ekber, Harun ve Ömer (İbn. Sadkam’ın Tuhfe kitabından nakledilmiştir).
Fatıma Kübra, Fatıma Süğra, Rükiyye, Hekime, Ümmü Ebiha, Rükiyye Süğra, Gülsüm, Ümmü Cafer, Lebabe, Zeynep, Hatice, İlliye, Amine, Hasane, Berihe, Ümmü Seleme, Meymune, Ümmü Gülsüm. Bu isimlere bazı başka isimler de eklemişlerdir[4] ama uzamaması için onları zikretmekten vazgeçiyoruz.
[1] Mufid, İrşad, 296.
[2] Bkn: İrşad, 298; Kafi, c. 1, s. 13-20; Tuhafu’l-Ukul, s. 283.
[3] Ali b. Musa İmam Rıza (a.s) dışında olanlar.
[4] Bkn: el-Maşcerü’l-Vafi, c. 1, s. 65-66.
İmam Kazım (as)’ın Hayatı-4
İmam Kazım (as)’ın Hayatı-3
İmam Kazım (as)’ın Hayatı-2
İmam Kazım (as) ın Hayatı-1
İmam Musa Kazım (a.s)’ın Ahlakı-5
