İmam Humeyni (r.a) 4
İmam Humeyni'nin (r.a) Örnek Hayatı
Bir akşam İmam bizim eve geldi tesadüfen o bayan gazeteci de bizdeydi. İmam geldiği zaman, bütün sorulannın cevabını bulmuştu. Büyük bir şaşkınlıkla "Nasıl olur da böyle sade bir şekilde buraya geliyor?" dedi. "Evet İmam, talebelerin evlerini ziyaret eder" dedim. O da aynı şaşkınlıkla "Dünya'da bu kadar yankı yaratan birisi hiçbir ön hazırlık olmadan kalkıp buraya nasıl gelebilir?" dedi. İmam'ın bu davranışından sonra o bayanın İmam'a karşı ilgi ve alakası daha çok artmıştı.
İmam bir gün namazdan dönerken ben yanında olduğum için benim elimden tutmuştu (nasıl olduysa) İmam aniden elini elimden çekti, ben İmam'a olan sevgi muhabbetimden dolayı, birden elimi bırakması beni üzdü ve kendi kendime "acaba ne hata ettim de İmam böyle davrandı?" diye düşündüm. Eve geldikten sonra arkadaşlardan birisine dedim ki "imam'a git ve sor acaba benim bir hatamı mı gördü de o şekilde elini elimden çekti?" Arkadaşım İmam'a bunları söyledikten sonra İmam beni çağırttı ve yanına gittiğimde bana şöyle dedi: "Anlaşılan benim davranışımdan rahatsız olmuşsunuz." Ben "Sizin benden rahatsız olduğunuzu sandım" dedim. İmam, "elimi çektiğim zaman dikkat etmedim o kalabalıkta farkında değildim eğer elimi çekmemle sizi üzdüysem beni affedin" dedi. Ben, "Sizin benden rahatsız olduğunuzu düşünerek üzülmüştüm" dedim. Kalkıp gitmek istediğim zaman İmam dedi ki "Beni bağışladın mı?"
Biz savaş yıllarında (İmam'ın ailesi) evde toplanır cephede savaşan askerler için bir şeyler yapardık, bazılarımız yorgan diker bazılarımız ise kuru yiyecekleri küçük ambalajlar halinde hazırlardık, İmam bizleri böyle gördüğü zaman çok mutlu olur ve çoğu zaman kendisi de yanımıza oturur bize yardım ederdi. Bir gün İmam'a dedim ki "İzin verin bu hazırladığınız poşetin arkasına, "Bu paket İmam'ın eliyle hazırlanmıştır!" yazalım ve bunu alan askeri sevindirelim." İmam, buna izin vermedi.
Bir gün devlet sorumlularından birisi İmam'la görüşmek için içeri girdi yanında yaşlı babası vardı, arkadaş dışarı çıktıktan sonra şöyle dedi: "Ben İmam'ın odasına babamdan önce girdim, Babamı İmam'la tanıştırdım. İmam bana bakarak şöyle dedi "O baban mı?" evet deyince "Öyleyse neden babandan önce içeri girdin?" dedi.
İmam, işlerinin yoğunluğuna rağmen en ufak ahlaki konuya dahi (birinin babasından önce bir odadan içeri girmesine) dikkat ediyordu.
Bir zamanlar imam, devletin yiiksek kademelerinden bir sorumludan razı değildi ve onun hakkında "Bu kimdir neden onu görevden almıyorsunuz?" demişti. Hepimiz İmam'a, "izin verin araştıralım" diyorduk. Fakat İmam, hayır onu en kısa zamanda görevinden almamızı istiyordu. Ben dedim ki "İmam, bizim için sizin her söylediğinizin doğru ve yerinde olduğu ispatlanmış olmasına ragmen bu konuda biz görüş birliğine vardığımız için sizin bu konuda yanıldığınızı düşünüyoruz. İmam güldü ve şöyle dedi: "Bu kez yine benim söylediklerim doğrudur ve benim haklı olduğumu göreceksiniz." İmam o şahısın şimdilik görevde kalmasına izin verdi.
Bu olaydan sonra bir ay geçmemişti ki o sorumlunun çok kötü davrandığını gördük ve görevden almak zorunda kaldık, İmam'ın yanına gidip selam verdikten sonra "Size bir şey söylemek istiyorum ama müjdemi isterim" dedim. İmam "tamam söyle" dedi. Ben,"Önce müjde vereceğinize söz verin" dedim. İmam "tamam müjdeni vereceğim konuyu söyle" dedi. Ben, yine de siz haklıydınız söylediğiniz o şahıs görevden alınmalıydı ve alındı.
İmam Humeyni (r.a) 3
İmam Humeyni (r.a) 2