YOKTAN VAROLMAK

“O, hem dirilten hem de öldürendir. O, herhangi bir işin olmasını dilediği zaman yalnız "ol!" der, o da oluverir.” (Mümin 68)

Âdemoğlu Rabbimizin “ol” emriyle yarattığı, yoktan var edilmiş, dünyaya gönderilmiş olan bir varlıktır. Ancak mikroskopla görülebilen iki tohumun Rabbin “ol” emriyle birleşerek anne karnına yerleşmesiyle başlar âdemoğlunun yaratılış serüveni. Akabinde bu dar ve karanlık ortamda Rabbi tarafından beslenerek aşama aşama gelişmiş eşsiz bir güzellik ile yaratılmıştır. Yaşadığı merhalelerin nihayetinde takdir edilen vakitte, yaratılışı tamamlanır tamamlanmaz anne karnının o karanlık ortamından dünya ışığına gözlerini açmıştır. İnsanın yaratılışında yaşanan tüm bu aşamalar yoktan var oluşlar Allah’ın iradesi altında “ol” emrinin tecellisiyle meydana gelmiştir. Safha safha yaşanan bu sürece ne yaratılışından haberdar olan cenin ne de onu aylarca her türlü meşakkate katlanarak karnında taşıyan anne müdahil olabilmiştir. Her şey yüce ve kudreti sonsuz Yaratıcının tasavvuruyla vuku bulmuştur. Şüphesiz tefekkürnamelik olan bu süreç düşünen akıl sahipleri için Allah’ın varlığını en iyi beyan eden delildir. Yüce kitabımız Kur’an-ı Kerim’in kevni (yaratılışla ilgili) ayetleri ışığında Rabbimizin yüceliğine olan imanımızı bir kez daha tazeleyelim. Ve Allah’ın eşsiz kelamına kulak verelim.

“Ey insanlar! Eğer yeniden dirilmekten şüphede iseniz, şunu bilin ki, biz sizi topraktan, sonra nutfeden, sonra alakadan (aşılanmış yumurtadan), sonra uzuvları (önce) belirsiz, (sonra) belirlenmiş canlı et parçasından (uzuvları zamanla oluşan ceninden) yarattık ki size (kudretimizi) gösterelim. Ve dilediğimizi, belirlenmiş bir süreye kadar rahimlerde bekletiriz; sonra sizi bir bebek olarak dışarı çıkarırız. Sonra güçlü çağınıza ulaşmanız için (sizi büyütürüz). İçinizden kimi vefat eder; yine içinizden kimi de ömrün en verimsiz çağına kadar götürülür; ta ki bilen bir kimse olduktan sonra bir şey bilmez hale gelsin.” (Hac 5)

“İnsan, kendisinin başıboş bırakılacağını mı zanneder. O dökülen meniden ibaret az bir su değil miydi? Sonra bu, bir "alaka" oldu. Derken Allah onu yaratıp güzelce şekillendirdi. Nihayet ondan da erkek ve dişi iki eşi var etti.” (Kıyame 36–39)

“Andolsun biz insanı, (pişmiş) kuru bir çamurdan, şekillenmiş kara balçıktan yarattık.” (Hicr 26)

“Sizi topraktan, sonra meniden, sonra alakadan (aşılanmış yumurtadan) yaratan sonra bebek olarak çıkaran, sonra sizi güçlü kuvvetli bir çağa erişmeniz, sonra da ihtiyarlamanız -ki içinizden daha önce vefat edenler de vardır- ve belli bir vakte ulaşmanız için sizi yaşatan O'dur. Umulur ki düşünürsünüz.”(Mümin 67)

“Andolsun biz insanı, çamurdan (süzülüp çıkarılmış) bir özden yarattık. Sonra onu sağlam bir karargâhta nutfe haline getirdik. Sonra nutfeyi alaka (aşılanmış yumurta) yaptık. Peşinden, alakayı, bir parçacık et haline soktuk; bu bir parçacık eti kemiklere (iskelete) çevirdik; bu kemikleri etle kapladık. Sonra onu başka bir yaratışla insan haline getirdik. Yapıp yaratanların en güzeli olan Allah pek yücedir. “ (Müminun 12–14)

NURAY KUL

Yazdır