Okuldaki Şiddet 4
Din eğitiminin karaktere tesiri
Din, müntesiplerini kötülüklerden koruyucu bir güce sahiptir. Dinini hakkıyla yaşayan kişiler başkalarına karşı hoşgörülü ve tahammüllüdür. Çocukların daha bebeklik döneminden itibaren, ahlâkî gelişmelerine müspet tesir edecek, vicdan mekanizmalarını harekete geçirecek en önemli esaslardan biri dinî eğitimdir. Allah (cc) sevgisi ile büyüyen kişilerde, O’nun yarattığı her şeye karşı sevgi ve saygı vardır. Allah (cc) sevgisini hakkıyla hisseden kimselerin karıncayı dahi incitmedikleri görülmektedir. Dindâr ailelerin çocuklarında şiddetin daha az görülmesi, bu çocukların vicdan mekanizmasının din eğitimi ile desteklendiğinin açık bir delilidir.
Okullarda şiddeti önleyebilecek bazı tavsiyeler
- Çocuklara kendilerini nasıl ifade edebilecekleri misâllerle gösterilerek, olanların diyalog kabiliyetlerini geliştirmeleri sağlanabilir.
- Çocuklar problem çözerken şiddete yöneldiklerinde, ebeveyn veya eğitimciler uygun tavır sergileyerek onlara problemi mâkul bir yolla çözmelerini gösterebilir.
- Davranışlarında şiddet gösteren çocuklara karşı, okul idaresi ve öğretmenler, ortak ve uygun bir tavır sergileyerek, çocuğun kendine çekidüzen vermesi sağlanabilir.
- Yaralayıcı ve öldürücü âlet taşıyan çocuklara, rehberlik servisi aracılığıyla gerekli müdahaleler gerçekleştirilebilir.
- Şiddet sergileyen çocuklara anında müdahale edilerek, hâdisenin büyümesi engellenebilir.
- Şiddete uğrayan çocukların yardım almak için rahat ulaşabileceği rehberlik servisleri kurulabilir.
- Çocuk ve gençlere benimseyebilecekleri iyi modeller sunulabilir.
- Çocukların ders başarısı belli seviyelerde tutularak, onlara yaşlarına uygun meşguliyetler verilebilir.
- Vicdan mekanizmasının işletilebilmesi için, çocukluktan itibaren gerekli eğitim verilebilir.
- Okullarda din eğitimi önemsenerek, model olabilecek insanların davranışları hikâyelerle anlatılabilir. Allah sevgisi ve âhiret inancıyla çocuğun kalbî ve hissî dünyası beslenebilir.
- Şiddetin; psikolojik, biyolojik ve sosyolojik zararları derslerde anlatılarak, çocuklara muhtemel tehlikeler gösterilebilir.
Netice olarak, şiddete bulaşmış çocuk ve gençleri, toplumdan dışlamadan tekrar kazanmak ve vicdan mekanizmalarının çalışmasına yardımcı olmak; anne-babaların, eğitimcilerin, uzmanların, kısacası bütün toplumun vazifesidir. Dinimizdeki değerlerin gençlere aktarılması, bu tür problemleri önemli seviyede azaltacaktır. Okullardaki şiddet daha da yaygınlaşmadan, herkesin üzerine düşeni yapmaya çalışması gerekmektedir. Özellikle bazı eğitim kurumlarında şiddete eğilimin, diğerlerine göre çok daha az olması, dikkate alınması gereken hususlardandır. Huzur dolu bir toplumun, huzur dolu eğitim yuvalarının tesisinden geçtiğini asla unutmamalıyız.
Dr. Hasan AYDINLI
-Taub, J. (2002). Evaluation of the Second Step Violence Prevention Program at a rural elementary school. School Psychology Review, 31(2), 186-200.
- Walsh, D. (2000). Testimony submitted to the United States Senate Committee on Commerce, Science, and Transportation. Hearing on the impact of interactive violence on children. Available at: http://www.senate.gov/ commerce/hearings/0321wal1.pdf.
-Children Now (2001). Fair play? Violence, gender and race in video games. Los Angeles, CA: Children Now.
-Dill, K. E., Gentile, D. A., Richter, W. A., & Dill, J. C. (2001). Portrayal of women and minorities in video games. Paper presented at the 109th Annual Conference of the American Psychological Association, San Francisco, CA, August 2001
-Aydınlı Hasan, 0-3 Yaş Çocuklarda Ahlâkî Gelişmenin Temel Taşları, Sızıntı Dergisi, İzmir, Şubat 2006.
Okuldaki Şiddet 3
Okuldaki Şiddet 2
